مراسم تشییع پیکر مرشد ترابی + تصاویر روز

چکیده :پیکر مرحوم استاد ولی‌الله ترابی(تنها بازمانده از نسل شاهنامه‌خوانان ایران) صبح امروز دوشنبه (۱۴ مرداد) با حضور هنرمندان و علاقمندان به نمایش‌های آیینی و سنتی از تالار وحدت به سوی سرای ابدی تشییع...

پیکر مرحوم استاد ولی‌الله ترابی(تنها بازمانده از نسل شاهنامه‌خوانان ایران) صبح امروز دوشنبه (۱۴ مرداد) با حضور هنرمندان و علاقمندان به نمایش‌های آیینی و سنتی از تالار وحدت به سوی سرای ابدی تشییع شد.

به گزارش ایلنا، اردشیر صالح‌پور در ابتدای این مراسم که با اجرای مارش عزا و شعر رسم زمانه همراه بود، ضمن عرض تسلیت به جامعه هنری ایران، گفت: خانواده تئا‌تر کشور و جامعه هنرهای نمایشی داغدار زنده‌یاد محمود استاد محمد بود که رخت عزای تازه‌ای به تن کرد. نمایش ایران طی ماه‌های گذشته چهره‌های گرانسنگ خود را یکی پس از دیگری از دست داده که جبران فقدان آن‌ها دیگر امکان ندارد.

وی با اشاره به درگذشت مرحوم سعدی افشار، ‌هاشمی فیاضی، محمود استاد محمد و مرشد ترابی طی ماه‌های گذشته از ایرج راد رئیس خانه تئا‌تر ایران دعوت کرد تا به ایراد سخنرانی بپردازد.

هیچ پژوهشی در نمایش‌های سنتی انجام ندادیم و به تئاتر غربی رو کردیم

ایرج راد با طرح این سوال که آیا هنر نقالی و اصولا هنرهای آیینی و سنتی ایران باید با درگذشت عزیزانی همچون ترابی که سالیان متمادی خدمت کردند به اتمام برسد، اظهار کرد: چرا هرگز فکر نکردیم که هنر و فرهنگ ما باید تداوم داشته باشد و پژوهشی در ارتباط با هنر این عزیزان صورت نگرفت که استاد ترابی‌ها همواره در جریان فرهنگ و هنر کشور سیال و زنده باشند.

وی افزود: ترابی از تعزیه و علی اکبرخوانی شروع کرد، به نقالی رسید و از میان شیوه‌های متفاوت این هنر شاهنامه‌خوانی را برگزید و سالیان سال بدون آنکه وابسته به جایی باشد یا از کسی کمک بخواهد؛ عاشقانه همراه با مردم در قهوه‌خانه‌ها زندگی و رشد کرد.

مدیرعامل خانه تئا‌تر ایران ضمن اشاره به موفقیت‌های مرشد ترابی اضافه کرد: این هنرمند چه هنگامی که در قهوه‌خانه‌ها با مردم زیست و چه این اواخر که بنا به توانایی‌های ذاتی خود به فستیوال‌های جهانی دعوت می‌شد، تبحر در فن شاهنامه‌خوانی را با استادی تمام عرضه کرد، اما سوال اینجاست که ما باید به همین اندازه اکتفا می‌کردیم و آیا نباید با برگزاری کارگاه‌ها و کلاس‌های آموزشی بهره بیشتری از او می‌بردیم؟

وی تصریح کرد: در تمام مدت حیات او هیچ دلسوزی تفکر و تامل نکرد و پژوهشی صورت نگرفت که چه درون مایه نمایشی در آثار سنتی ایران وجود دارد. ما متاسفانه همه چیز در فرهنگ ایرانی را‌‌ رها کردیم و به فرهنگ نمایشی غربی روی آوردیم. اگر فرهنگ نمایشی ایران تداوم پیدا می‌کرد این امکان به وجود می‌آمد تا تکامل یابد. ما امروز شاهد بروز یک تئا‌تر ایرانی با شناسنامه ایرانی می‌شدیم و متاسف هستم که هنوز پژوهشکده‌ای برای شناخت گونه‌های متفاوت نمایش‌های سنتی ایرانی تاسیس نشده‌است.

راد در پایان اظهار کرد: ما می‌توانیم از عناصر زنده و درونمایه نمایشی این هنر والا که با فرهنگ، ‌خواستگاه، زبان و رسوم ایرانی ما آمیخته و قابل درک است استفاده کنیم اما متاسفانه شاهد هستیم دیگران آن سوی آب‌ها به نام خویش چنین می‌کنند.