نجفی: سعی می‌کنم چاپ مفصل‌تری از «غلط ننویسیم» ارائه کنم

به گزارش خبرنگار مهر، مراسم رونمایی از کتاب «جشن‌نامه ابوالحسن نجفی» که به تازگی به کوشش امید طبیب‌زاده و انتشارات نیلوفر منتشر شده، عصر دیروز سه شنبه ۱۵ شهریور با حضور ابوالحسن نجفی، محمدعلی موحد، فتح‌الله مجتبایی، ضیاء موحد، حسین معصومی همدانی، امید طبیب‌زاده بزرگان و پیشکسوتان عرصه ادب و قلم در موسسه فرهنگی شهر کتاب برگزار شد. ابوالحسن نجفی در پایان این مراسم گفت: در این برنامه روی کتاب «غلط ننویسیم» تاکید زیادی شد، ولی من خودم این ارزش را نسبت به کارهای دیگرم، برای «غلط ننویسیم» قائل نیستم. چون انتظاری که از آن می‌رود را برآورده نمی‌کند. کتاب من آن‌طور که باید مشکل را مطرح کند و راه حل ارائه دهد، حق مطلب را ادا نکرد. وی گفت: چیزی که در مشاهده مطالب و مقالات امروزی انسان را رنج می‌دهد، این است که معلوم نیست نویسنده چه می‌گوید و باید نوشته را چندبار بخوانی تا متوجه شوی.

"ابوالحسن نجفی در پایان این مراسم گفت: در این برنامه روی کتاب «غلط ننویسیم» تاکید زیادی شد، ولی من خودم این ارزش را نسبت به کارهای دیگرم، برای «غلط ننویسیم» قائل نیستم"من در دوران فعالیتم مجبور شدم درباره واژگان، خیلی کار کنم، ولی واژه‌ها بحث اصلی نیستند و موضوع اصلی، نحو کلام است. سعی دارم چاپ دیگری از «غلط ننویسیم»‌ را با تفصیل بیشتر ارائه بدهم. این نویسنده ادامه داد: تصور و تلقی‌های غلطی درباره زبان و ادبیات قرار دارد. در دوره اولی که آقای حداد عادل رئیس فرهنگستان بود،‌ یکی از بزرگان نامه‌ای به او نوشت و خطاب به حداد عادل گفته بود، وظیفه ایشان حفظ میراث زبان فارسی است که یکی از بخش‌های این میراث، بحث عروض است که سنتی هزارساله پشتش است. آن فرد در نامه نوشته بود: عده‌ای عروض جدید وارد کرده‌اند و وظیفه شما صیانت از سنت‌ عروض و دیگر سنت‌هاست.

نجفی گفت: عده‌ای فکر می‌کنند علم برای این است که فقط یک بار گفته شود و پیشرفت نمی‌کند. تلقی این افراد این است که باید همان سنت‌های قدیم را مد نظر داشت و چیزی نباید به آن اضافه شود. اینکه در یک حد مشخص بمانیم و پیشرفت نکنیم، احترام به قدما و بزرگانمان نیست. دانشمندان و بزرگان راهی را به ما نشان می‌دهند که باید آن را ادامه دهیم؛ نه این که در یک نقطه متوقف شویم. این محقق ادبی افزود: در مورد کتاب «غلط ننویسیم» هم من هیچ‌وقت نگفته‌ام، باید مثل سعدی یا حافظ حرف بزنیم.

آن کسی که می‌گوید ما هزار سال سنت عروض داریم و نباید عوضش کنیم، از این موضوع مهم که شعر یک علم است و وزن شعر هم چنین وضعیتی دارد، غافل است و اشتباه می‌کند