نوزدهمین سالگرد درگذشت مهندس بازرگان - بیانیه اعضاء و علاقمندان نهضت آزادی

سی ام دی ماه سال هزارو سیصد و نود و دو مصادف با نوزدهمین سالگرد در گذشت مهندس مهدی بازرگان ، دبیر کل نهضت آزادی ایران است .مردی که نیم قرن پیش بهمراه یارانی همدل و مصمم چون مرحومان آیت الله طالقانی و دکتر یدالله سحابی از سر ایمان ، اخلاص و میهن دوستی، کمر همت بر تاسیس جمعیتی بست که هنوز از پس پنجاه سال باتحمل انواع شدائد و لطمات زنده و برجاست وبر اساس آموزه های اصیل بنیان گذارانش همچنان برای ایرانی آزاد و آباد تلاش میکند.

مهندس بازرگان نه تنها برای دوستان و یاران نزدیک در نهضت آزادی که برای هر ایرانی بمثابه یک نماد زنده و ارزنده است.. امروز همه کسانی که تاریخ مبارزات ملی مذهبی و انقلاب سال پنجاه و هفت و نتایج آن را از سر انصاف وعبرت مرور میکنند نیک در مییابند که اگراندرزها و هشدارها ی بازرگان درسالهای پیش از انقلاب از سوی شاه ، و نیزدر روزگار پر آشوب انقلاب ،از سوی انقلابیون ،گوشی شنوا می یافت ،کارمیهن عاقبتی دیگر و فرجامی بس بهتر داشت.مردی که پرتگاهها و لغزشگاهها را به زبان دین و دانش فریاد میکرد اما صدایش نه در سراپرده های دربارطنین می افکند و نه درهیاهوی انقلاب انعکاسی در خورمی یافت.همو که سالها بعد سرانجام وجدان ملی به قضاوت افکارش نشست و در مرگش دشمن ودوست به احترام کلاه از سر بر داشتند و دشمنان قسم خورده به ندامت بر خاکش بوسه زدند. چه چیز بازرگان را به چنین منزلتی رسانده است؟ او در خاندانی اصیل و مومن تولد وپرورش یافته بود، تحصیلاتی موفق با اندوخته ای پربار از دانش و تاملات معنوی و علمی داشت که با غیرتی ملی چاشنی شده بود. غیرتی که رخصت نمیداد در برابر سرنوشت وطن بی تفاوت بنشیند.

"مهندس بازرگان نه تنها برای دوستان و یاران نزدیک در نهضت آزادی که برای هر ایرانی بمثابه یک نماد زنده و ارزنده است."نگاهی تیزبین و منتقد نیز داشت که هویت ایرانی رامی شناخت وآسیب هایش را به قصد اصلاح میشکافت. مهندس بازرگان شاید به صفت ذاتی و موهبتی خداداد و یا به دلیل ایمانی مذهبی از شجاعتی بارز نیز برخوردار بود.زندان ، تبعیدوتهدید خللی در عزمش ایجاد نمیکرد.بعلاوه در جماعت خلیق و در مصاحبت رفیق بودو بدینسان سازمانها ، انجمنها و شرکتها بنیان نهادو مشوق فعالیتهای اجتماعی شد.او اخلاق را به سیاست و سیاست را به اعتدال و مدارا پیوند زد و نشان داد که چگونه باید رسوبات قرنها زندگی در سایه استبداد را از عروق اندیشه زدود.

اکنون در نوزدهمین سالمرگ او، در شرایطی که در درون کشور هنوز خفقان سیاسی امکان بزرگداشت او را منتفی میدارد، یاران و همفکران او در نهضت آزادی ، در زندان و تهدید و در غربت و تبعید یادش را گرامی میدارند . یاد مردی که در زندانهای قصر و غزل حصار و برازجان از راه طی شده و عشق و پرستش سخن میگفت، و تا انتها بر پیمان با “خدا” و تذکار بر “آخرت” استوار ماند.ستایش بازرگان نه ستایش یک فرد بلکه ستایش یک مشرب فکری اصیل است که امروز بیش از هر روز بر بزرگداشت آن نیازمندیم.مشربی استوار برایمان، اعتدال و آزادی که معتقد است : آزادی نه دادنی و نه گرفتنی، بلکه یاد گرفتنی است.

اعضاء و علاقمندان نهضت آزادی در خارج کشور
۶ بهمن ۱۳۹۲

اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:.