با حسرت مدال آسیاخداحافظی کردم

دروازه‌بان سابق تيم ملي واترپلو گفت: تمرينات مستمر اين توقع را ايجاد مي‌كند كه به عنوان يك ملي‌پوش بايد روزي به مدال دست پيدا كرد؛ اما اين امر در واترپلو رخ نداد و مجبور به خداحافظي شدم. اميرعباس اكبرنژاد در گفت‌وگو با فارس اظهار داشت: از سن 16 سالگي به عضويت تيم جوانان و پس از آن وارد رده بزرگسالان شده و پس از 10 سال افتخار ملي‌پوش بودن در سن 26 سالگي از تيم ملي خداحافظي كردم. وي افزود: به غير از يك مقطع سه ماهه كه فدراسيون از من خواست تا به عنوان بازيكن تيم ملي در بازي‌هاي آسيايي دوحه رقابت كنم، 8 سال است كه فقط در قالب مسابقات باشگاهي، واترپلو بازي مي‌كنم. اكبرنژاد با اشاره به خداحافظي زودهنگام خود از تيم ملي عنوان كرد: عدم حمايت‌هاي مالي مستمر و نبود شغل ثابت و بيمه در كنار عدم نتيجه‌گيري تيم ملي در ميادين آسيايي و بي‌نتيجه بودن تلاش‌ها باعث شد تا از حضور در تيم ملي صرف نظر كنم. دروازه‌بان سابق تيم ملي واترپلو تصريح كرد: تمرينات مستمر در سال‌هاي متوالي اين توقع را ايجاد مي‌كند كه به عنوان يك ملي‌پوش بايد روزي به مدال دست پيدا كني؛ اما اين امر در واترپلو رخ نداد و عملا انگيزه‌اي براي من باقي نماند. وي گفت: معتقدم كه واترپلوي ايران اين پتانسيل را داشت كه امروز در بدترين حالت عنوان نايب قهرماني قاره كهن را يدك بكشد نه اين كه هنوز در بين دو رده 4 يا 5 درجا بزند. اكبرنژاد گفت: زماني كه مرا مجدد به تيم ملي براي حضور در بازي‌هاي آسيايي دوحه دعوت كردند اين وعده را دادند كه اين بار براي مدال رقابت مي‌كنيم؛ اما مثل هميشه اين طور نشد و تنها افسردگي و سرخوردگي حاصل تيم شد. وي با اشاره به استعداد و توانايي ورزشكاران ايراني افزود: متاسفانه مشكل واترپلو در سيستم برنامه‌ريزي و هدايت تيم ملي است. مربيان بلوك شرق اروپايي تنها به دنبال كسب درآمد خود هستند. به اين منظور برنامه‌ها و سياست‌هاي فدراسيون را دنبال مي‌كنند. اكبرنژاد با بيان اين مطلب كه در واترپلو يك دوره روشن داشتيم و آن زماني بود كه استانيس‌لاو پيوارف روس هدايت تيم ملي را بر عهده داشت، افزود: وي بر اساس عقيده و علم خود كار مي‌كرد. بر همين اساس ما پيشرفت خوبي در آن دوره داشتيم. به طوري كه توانستيم تيم ژاپن را براي اولين و آخرين بار شكست دهيم. وي افزود: زماني كه اين مربي در كميته ملي‌المپيك نظر داد كه به جاي سفرهاي پر هزينه و دور به كشورهايي مثل كوبا اردوهاي تداركاتي واترپلو در كشورهاي همجوار خودمان مثل قزاقستان و يا ازبكستان برگزار شود، فدراسيون عذر وي را خواست. اكبرنژاد با اشاره به موفقيت‌هاي رشته‌هاي واليبال و بسكتبال در چند سال اخير عنوان كرد: زماني اين تيم‌ها رده هاي 9 يا 10 آسيا را در اختيار داشتند؛ نمي‌دانم مديران اين فدراسيون‌ها از چه فرمولي استفاده كردند كه امروز مجوز المپيك و ميادين جهاني را به دست مي آوردند؛ اما واترپلو همچنان در آسيا چهارم يا پنجم است. دروازه‌بان سابق تيم ملي واترپلو در خصوص رقابت‌هاي باشگاهي عنوان كرد: 80 درصد موفقيت در ورزش حرفه‌اي بستگي به ليگ قوي و منظم دارد. در كشور ما تيم‌هاي ملي به باشگاه‌ها ورزشكار مي‌دهند، در حالي كه بايد بر عكس اين امر اتفاق بيافتد. اكبرنژاد عنوان كرد: نمي‌توان از بازيكني كه به هيچ عنوان تامين مالي ندارد انتظار داشت تا در تيم ملي حضور قوي و مستمر داشته باشد. به نظر من بايد در سيستم برنامه‌ريزي و هدايت ورزش واترپلو تغيير اساسي ايجاد شود.