ظهور یک ستاره جدید

امير عليزاده:خوان مارتين دل‌پوترو پس از رافائل نادال، روجر فدرر را هم در اوپن آمريكا برد تا نخستين گرنداسلم خود را ببرد. بسياري از كارشناسان آينده‌اي درخشان را براي اين تنيس‌باز ٢٠ ساله پيش‌بيني‌ مي‌كنند. خوان مارتين دل‌پوترو خودش را به زمين سخت استاديوم «ارتوراش» انداخت، دست و پاهايش را باز كرد و هق‌هق زير گريه زد. آخر اين آرژانتيني چند لحظه پيش از آن كاري بزرگ كرده بود؛ كاري كه پيش از او در ٤٠ مسابقه هيچ تنيس‌بازي در اوپن آمريكا از پسش برنيامده بود. او موفق شده بود روجر فدرر نفر اول جهان را شكست دهد، آن هم در فينال. فدرر در پنج سال گذشته پياپي قهرمان بزرگ‌ترين گرنداسلم تنيس شده بود، امسال هم با اقتدار به فينال صعود كرد اما در آنجا نوار ٤٠ پيروزي‌ متوالي‌اش در اين جام در شش سال گذشته، توسط دل‌پوترو، نفر ششم جهان گسست. هرچند به سختي و در پنج ست. فدرر همانگونه آغاز كرد كه شب قبلش نواك جوكوويچ آماده را سه سته مغلوب كرده بود. او ست اول را ٣-٦ برد اما ست دوم را در تايبرك ٦-٧ واگذار كرد. هرچه از اين فينال مي‌گذشت، كيفيت‌ و سرعت‌ آن نيز بالاتر مي‌رفت. ست سوم را هم فدرر ٤-٦ برد، اما در ست چهارم در حالي‌كه با ششمين قهرماني پياپي تنها دو امتياز فاصله داشت، دوباره در تايبرك به فورهندها و سرويس‌هاي كوبنده دل‌پوترو باخت. سرانجام در ست آخر، به تعداد اشتباهات فدرر افزوده شد و او اين ست را ٢-٦ باخت و در نتيجه جام را هم از دست داد. آثار خستگي در ست پنجم در فدرر بيشتر مشهود بود. به دليل بارش باران و به هم خوردن برنامه بازي‌هاي اوپن آمريكا، برخلاف رويه هر سال بين نيمه‌نهايي و فينال نه دو روز، بلكه تنها يك روز فاصله بود. اين بيشتر به ضرر فدرر بود، چون دل‌پوترو عصر روز قبل با نادال ناآماده بازي نسبتا راحت‌تري داشت كه دو ساعت و بيست دقيقه بيشتر طول نكشيد. در صورتي كه بازي فدرر با جوكوويچ سرسخت و آماده، علاوه‌بر اينكه شبش برگزار شد، سنگين‌تر هم بود. با اين حال فدرر هيچ بهانه‌اي نياورد و سربلند و حتي با لبخندي بر لب شكست را پذيرفت. او در مراسم قهرماني گفت: «من تورنمنت فوق‌العاده‌اي بازي كردم. اما او بهترين بود.» دل‌پوترو كه هميشه با افتخار مي‌گويد فدرر الگويش است، به حرف‌هاي رقيب سوئيسي‌ خود با دقت گوش مي‌داد و سعي مي‌كرد اشك‌هايش را پاك كند. اما بي‌فايده بود، احساساتش پس از اين فينال سطح بالا كه چهار ساعت و شش دقيقه‌ طول كشيد، آنقدر شديد بود كه نمي‌توانست جلوي خودش را بگيرد. فقط با چشماني اشك‌آلود گفت: «يك رويا برايم به حقيقت پيوست. من كلماتي براي توصيف احساساتم ندارم.» پيش از بازي كمتر كسي تصور مي‌كرد كه دل‌پوترو شانسي در برابر فدرر داشته باشد. هرچه باشد او نفر اول بود، مدافع عنوان قهرماني بود، در ١٧ گرنداسلم از ١٨ گرنداسلم گذشته به فينال راه يافته بود و تازه هر شش مصاف قبلي با دل‌پوترو را هم برده بود، آخري‌اش را در مرحله يك‌چهارم اوپن استراليا با نتيجه خوردكننده‌ ٣-٦، ٠-٦ و ٠-٦ و آن سوي ميدان هم اين پسر ٢٠ ساله ايستاده بود كه تا آنجا تجربه حضور در هيچ فينال گرنداسلمي را نداشت. اما حالا او نخستين گرنداسلمش را برده است. جان مك‌انرو، اسطوره آمريكايي تنيس در دهه‌هاي هفتاد و هشتاد درباره نفر پنجم جديد جهان، با اشاره به سن پايين‌اش گفت: «باورنكردني است كه اين پسر چقدر سريع همه‌چيز را ياد گرفته است.» در شروع بازي هم به نظر نمي‌رسيد كه دل‌پوترو توان غلبه بر فدرر را داشته باشد. چون فدرر كه برخلاف بسياري از تنيس‌بازان فعلي، توانايي اين را دارد كه تاكتيك‌هاي مختلفي را اتخاذ كند، براي اينكه قدرت سلاح اصلي دل‌پوترو، يعني فورهندش را خنثي كند بيشتر از هميشه لب تور مي‌رفت و اين تاكتيك در ابتدا جواب هم داد. دل‌پوترو كه پيش از بازي نيز گفته بود براي بردن فدرر «همه‌چيز بايد جور باشد»، اشتباهات زيادي انجام مي‌داد. اما نقطه عطف بازي، در ست دوم بود. زماني كه فدرر يك گيم سرويس دل‌پوترو را گرفته بود و در نتيجه ٤-٥ داشت براي بردن ست سرويس مي‌زد. اما دل‌پوترو با دو فورهند قوي سرويس فدرر را گرفت و نگذاشت او دو ست جلو بيفتد. از آن پس او با اعتماد به نفس بيشتري بازي كرد و به فدرر فشار بيشتري وارد آورد و خود را با فريادهاي بلند تشويق مي‌كرد. سرانجام پس از يك بازي كه سطحي بالا داشت و ٢٣ هزار تماشاگر در بزرگ‌ترين استاديوم تنيس دنيا از تماشايش لذت بردند، اين دل‌پوترو بود كه يك شگفتي بزرگ در جهان تنيس خلق كرد. او اولين كسي است كه توانسته در يك گرنداسلم پشت سر هم رافائل نادال و روجر فدرر را ببرد. كسي كه موفق به انجام چنين كاري شود، قطعا شايستگي قهرماني در آن گرنداسلم و بردن ٦/١ ميليون دلار پاداش نقدي و يك خودروي لكسوس آخرين مدل را هم دارد. بسياري از كارشناسان آينده‌اي درخشان را براي خوان مارتين دل‌پوترو پيش‌بيني مي‌كنند. او اولين بازيكن غيراروپايي در پنج سال گذشته است كه توانسته يك گرنداسلم را ببرد. پيش از او هموطنش گاستون گاديو بود كه در سال ٢٠٠٤ اوپن فرانسه را برد. علاوه‌بر اين دل‌پوترو دومين بازيكن آرژانتيني در تاريخچه اوپن آمريكا است كه اين گرنداسلم را مي‌برد. پيش از او گيلرمو ويلاس كه به نيويورك آمده بود و ميان تماشاگران هموطن جوانش را تشويق مي‌كرد، در سال ١٩٧٧ موفق به اين كار شده بود. آرژانتيني‌ها حالا به او، به‌عنوان ستاره جديد ورزش‌شان افتخار مي‌كنند. پس از قهرماني دل‌پوترو، مردم آرژانتين كه اين روزها دل خوشي از فوتبال و تيم ملي‌شان ندارند، به خيابان‌ها ريختند و تا صبح بوق زدند و به جشن و پايكوبي پرداختند. سال فوق‌العاده فدرر حتي اين شكست در فينال اوپن آمريكا هم چيزي از دستاوردهاي تاريخي روجر فدرر در سال ٢٠٠٩ كم نمي‌كند. او پس از سال سخت ٢٠٠٨ كه پس از بيماري مونونوكلئوز(تب غده‌اي) تنها يك گرنداسلم برد و رتبه اول رده‌بندي را به رافائل نادال واگذار كرد، امسال پس از شكست در فينال اوپن استراليا، اولين گرنداسلم سال به نادال، توانست براي اولين بار در زندگي حرفه‌اي خود اوپن فرانسه را ببرد تا ششمين بازيكن تاريخ تنيس باشد كه هر چهار گرنداسلم را برده است. علاوه‌بر آن با بردن ويمبلدون دوباره به رده اول بازگشت ضمن اينكه تعداد گرنداسلم‌هايش را به ١٥ عدد رساند و ركورد پيت سمپراس را شكست. خودش هم كاملا راضي است: «من در هر چهار گرنداسلم در فينال بودم كه دو تايش را بردم و در دو فينال ديگر نيز پنج‌سته شكست خوردم.» سپس با نگاه به تحولات زندگي خصوصي‌اش ادامه داد: «البته كه دوست داشتم آن دو تا را هم مي‌بردم. اما امسال تا همين‌جايش هم برايم فوق‌العاده بوده است. من ازدواج كردم و دو دختر دوقلو دارم. ديگر نمي‌دانم چه‌چيز بيشتري مي‌خواهم.»