گزیده سرمقاله‌ برخی از روزنامه‌های صبح امروز کشور

خبرگزاري فارس: برخي روزنامه هاي صبح امروز سرمقاله هاي خود را به موضوعات زير اختصاص دادند. * رسالت روزنامه رسالت در سرمقاله امروز خود با عنوان "نغمه آزادي قدس در وادي ايمن " به قلم حنيف غفاري آورده است: نتانياهوو همراهانش لحظه اي آرام و قرارندارند!خاخامهاي مرتبط با حزب تندروي شاس ديگرنشانه اي از آرا و افكارتئودور هرتزل نمي بينند و سند شش دانگ مالكيت خودخوانده صهيونيستها بر ملك سليمان به مثابه كاغذپاره اي بي ارزش بين آويگدور ليبرمن و شيمون پرز دست به دست مي گردد. نتانياهوو همراهانش لحظه اي آرام و قرارندارند!خاخامهاي مرتبط با حزب تندروي شاس ديگرنشانه اي از آرا و افكارتئودور هرتزل نمي بينند و سند شش دانگ مالكيت خودخوانده صهيونيستها بر ملك سليمان به مثابه كاغذپاره اي بي ارزش بين آويگدور ليبرمن و شيمون پرز دست به دست مي گردد.صهيونيستها از ترس فروريختن ديوار ندبه بر روي سر خود به زندگي در تونلهاي حفاري شده اطراف بيت المقدس روي آورده اند و ديگر “هيچ”!از زماني كه تئودور هرتزل در سال1896 نخستين كنگره يهوديان جهان را برگزار كرد تا به امروز كه آيپاك در سياست داخلي و خارجي آمريكا عرض اندام مي نمايد صهيونيستها رب النوعهاي متفاوت سياسي را پرستش كرده اند.البته خدايان سياسي نسل سوخته گوساله پرستان سامري تاريخ مصرف معيني دارند.روزي صهيونيستها به موشه دايان و مناخم بگين افتخار مي كردندو روزي ديگربه گلداماير و دست اندازيهاي اسرائيل به اطراف نيل و آفريقا!برخي اين سوال رااز خودمي پرسند كه چرا آويگدور ليبرمن و بنيامين نتانياهو تااين اندازه عصبي و افراطي هستند؟ يك اصل محرز روانشناسي مي گويد كه ريشه پرخاش در “ترس”است.البته حق ترسيدن براي صهيونيستها كاملا محفوظ است.آنها هنوز شكست خفت بار خود در جنگ33 روزه ومقاومت22 روزه غزه را به ياددارند.اينكه صفير موشكهاي حزب الله در گوش دان حالوتص و عمير پرتزو ساير مقامات نظامي وقت رژيم صهيونيستي پيچيدو آنها را نقش بر زمين ساخت.اينكه چگونه دود بمبهاي فسفري ممنوعه اي كه در جريان محاصره غزه خانه ها و مردم راهدف قرار مي گرفت به چشم سران هر دو حزب كاديماو ليكود رفت.آري!اسرائيل مي ترسد زيرا چاره اي جز هراسيدن ندارد!صهيونيستهايي كه خون فلسطينيان را در شيشه هاي منقش به ستاره داود ريخته بودند و به افتخار چشم نابيناي موشه دايان دنيا را يك چشمي مي ديدند امروز ديگر به خوبي مي دانند كه مشكل اساسي آنها رام كردن چند سياستمدار متزلزل مانند انورسادات و حسني مبارك نيست،بلكه مشكل لاينحل اصلي بنيان فكري صهيونيسم و ايده آل گرايي كاذب نهفته در آن است. شهرك نشيناني كه يك به يك دارند از سرزمينهاي اشغالي مي گريزند و عطاي آرمانشهر مضحكانه ترسيم شده توسط صهيونيستها را به لقاي آن مي بخشند اين سوال رااز خودمي پرسند كه اسرائيل شكست ناپذير چگونه ناچار شد در عرض سه سال اخير براي دوبار پياپي در برابر رزمندگان مقاومت اسلامي لبنان و فلسطين سر تعظيم فرود آورد؟در آن سوي ميدان “حماس”و نور اميدي به نام مقاومت قرار دارد كه مردم غزه به اميد آن نفس مي كشند و زنده هستند.”تفكر مقاومت”بر خلاف “صهيونيسم”نياز به كنگره و تصويب بودجه هاي كلان براي ادامه حيات ندارد!مقاومت طريقتي است بر مبناي حقيقت.طريقتي كه متكي بر فطرت پاك فلسطينيان و سايرانسانهاي آگاه و آزاده جهان است.براين اساس مي توان مختصات برگزاري راهپيمايي قدس امسال را تشريح نمود.راهپيمايي روز قدس امسال درست در نقطه تلاقي دو واقعيت جاري در خاورميانه صورت مي گيرد،يكي”قدرت حماس”وديگري “ضعف تل آويو”.حماس پس از پيروزي در مقاومت 22 روزه كوچكترين رخوت و غروري را به كالبد خودراه ندارد و با وسواسي مثال زدني به مديريت مطلوب مسائل پيراموني خود پرداخت.اگرچه ابومازن رئيس تشكيلات خودگردان فلسطين و محمد الدحلان و برخي اعضاي بلندپايه جنبش فتح در راستاي حذف حماس از معادلات فلسطين ازهيچ گونه اقدامي دريغ نورزيده اند،اما اسماعيل هنيه و خالد مشعل ذره اي از مواضع خود در دفاع از ارزشهاي فلسطين عقب نشيني نكرده اند. تشكيلات خودگردان فلسطين درآخرين تلاش وقيحانه خود اعضاي گروه سلفي جندالاسلام را عليه رزمندگان حماس تحريك نمود كه در نهايت مقاومت اسلامي فلسطين اعضاي اين گروه تروريستي را سركوب نمود. ضعف تل آويو نيز در دو سطح سياسي و تبليغاتي قابل فحص و بررسي است.در سطح سياسي شاهد از واگرايي احزاب صهيونيستي نسبت به يكديگر و ناتواني دولت بنيامين نتانياهو در اداره امور مربوطه هستيم.هم اكنون احزاب ليكود،كاديما،شاس و كارگر قدرت ائتلاف بر سر منافع سياسي كلان تل آويو را از دست داده و هر يك اولويتهاي خاصي را براي خود متصور هستند.اولويتهايي كه هيچ گاه با يكديگر جمع پذير نيستند.دولت حداقلي تشكيل شده توسط نتانياهو نيز مورد پذيرش ديگر احزاب قرار ندارد.جالب توجه اينكه كاخ سفيد و برخي متحدان اروپايي رژيم صهيونيستي مانند فرانسه نيز به دليل وجود ليبرمن در كابينه نتانياهو و اصرار تل آويو برادامه سياست شهرك سازي حمايت مطلق خود از رژيم صهيونيستي را به حمايتي نسبي تنزل داده اند.در سطح تبليغاتي نيز تل آويو به تازگي سخت ترين ضربه رسانه اي ممكن را از سوي روزنامه سوئدي آفتن بلادت دريافت كرده است.”بوستروم”خبرنگار صفحه فرهنگي اين روزنامه اخيرا از جنايات صهيونيستها در خريد و فروش اعضاي بدن فلسطينيان پرده برداشت.خبري كه نه تنهااسكانديناوي و اروپا،بلكه دنيا را تكان داد .مقامات رژيم صهيونيستي نتوانسته اند در برابر گزارش مستند روزنامه مذكور پاسخي از خود ارائه دهند و در عوض ترجيح داده اند سوئدرا به يهودي ستيزي متهم نمايند.گزارش مربوط به قاچاق اعضاي بدن فلسطينيان ،دنياي مجازي اينترنت و رسانه هاي تصويري را در نورديده و به رويت بيشتر مردم جهان رسيده است. روز قدس امسال روز طنين انداز شدن نغمه آزادي قدس شريف در سرتاسر جهان است.نغمه اي كه ازپويايي مقاومت اسلامي فلسطين برمي خيزد و تاوادي ايمن پيش خواهد رفت.مسلما تا پيروزي نهايي امت فلسطين و تكرار معجزه اي به قداست آنچه عصاي حضرت موسي كليم الله در عهد فرعون انجام داد درنگي بيش نمانده است... * كيهان روزنامه كيهان در يادداشت روز خود با عنوان "مذاكره براي مذاكره " به قلم حميد اميدي آورده است:مقاومت جمهوري اسلامي ايران در مسئله هسته اي و نياز فزاينده آمريكا به نقش ايران در حل و فصل مسائل خاورميانه اوباما را مجبور كرد تا با صرف نظر از بحث فناوري اتمي ايران، مذاكره مستقيم را بپذيرد. چهارشنبه گذشته بسته جديد پيشنهادي ايران در اختيار نمايندگان كشورهاي 1+5 قرار گرفت. از آنجا كه مسئولان جمهوري اسلامي بحث هسته اي كشور را تمام شده مي دانند، پيشنهادات ارائه شده در بسته جديد مشخصا از بحث هسته اي خارج و اهم آن شامل يك سيستم فراگير جهاني براي از بين بردن سلاح هاي اتمي، مبارزه با تروريسم، مسائل زيست محيطي، امنيت انرژي و كاهش فقر جهاني است. اين موضوع باعث شد تا در وهله نخست آمريكا و برخي از كشورهاي 1+5 به بهانه اينكه درباره توقف غني سازي، پيشنهادي ارائه نشده و اساساً اين بسته به موضوع هسته اي ايران نپرداخته است، عليه بسته جديد موضع بگيرند اما در نهايت با فاصله زماني اندكي پيشنهاد مذاكره با ايران را مطرح و حتي بر آن اصرار ورزيدند. اين تمايل به قدري جدي بود كه فيليپ كرولي سخنگوي وزارت امور خارجه آمريكا اذعان كرد؛ آمريكا خواهان برگزاري نشست فوري با ايران است. وي با «نااميدكننده» خواندن بسته پيشنهادي جمهوري اسلامي گفت: «عدم علاقه ايران به گفت وگو بر سر برنامه هسته اي نمي تواند دليلي براي رد مذاكره با اين كشور باشد. در صورتي كه مذاكره با ايران آغاز شود، سعي خواهيم كرد موضوع هسته اي را ميان بكشيم.» روزنامه نيويورك تايمز نيز نوشت: به رغم تاكيد ايران بر عدم مذاكره درباره آينده برنامه هسته اي اين كشور، واشنگتن، برگزاري اين نشست را مي پذيرد تا به حرف رئيس جمهور آمريكا براي مذاكره بدون پيش شرط با ايران عمل كرده باشد. اروپا هم اگر چه تلاش كرد تا ايران را متهم كند اما نهايتاً تمايل خود را به آغاز گفت وگوها نشان داد. كريستينا گالاچ سخنگوي مسئول سياست خارجي اتحاديه اروپا از تمايل اين كشورها براي آغاز گفت وگو با مقامات بلندپايه ايران خبر داده و بدون آنكه از مسئله هسته اي سخني به ميان آورد، خواستار برگزاري فوري نشست ميان طرفين شده است. درباره استقبال از اين مذاكرات چند نكته گفتني است؛ 1- آنچه مسلم است، آمريكا ناگزير شده ايران هسته اي و فعاليت هاي صلح آميز اتمي كشورمان را بپذيرد. طي سالهايي كه آمريكا و رژيم صهيونيستي با همراهي برخي از متحدان غربي خود بر سر پرونده هسته اي ايران «مناقشه» راه انداختند، بارها جمهوري اسلامي با اعلام صلح آميز بودن فعاليت هاي اتمي و عدم بكارگيري اهداف نظامي در اين برنامه ها سعي كرد تا مجامع رسمي و بين المللي را در اين باره مجاب كند، اما سنگ اندازيهاي آمريكا، خصوصا در دولت بوش كه ايران را محور شرارت ناميده بود! تمامي نداشت و قطعنامه هاي شوراي امنيت مبني بر تحريم ايران بطور پياپي صادر مي شد. هر چند تحريم ها و فشارهاي دولت هاي سلطه جو و تماميت خواه اثري در اراده پولادين ملت ايران براي دستيابي به فناوري هسته اي نداشت، اما نشانه هاي مسلمي براي اثبات دشمني آمريكا و هم پيمانانش با ما بود. بدون ترديد بايد پيروزي هاي هسته اي را حاصل مقاومت ملت ايران، درايت رهبري و تلاش صادقانه مسئولان پرونده هسته اي در دولت اصولگراي احمدي نژاد بدانيم، اما بايد توجه داشته باشيم كه موضوعات مورد مذاكره بنا بر آنچه ايران پيشنهاد كرده چيزي غير از پرونده هسته اي كشورمان است. البته 1+5 سعي خواهد كرد تا پاي بحث هسته اي ايران را به ميان كشد. رعايت سه قاعده كليدي عزت، مصلحت و حكمت، نبايد در قبول و يا چگونگي اجراي مذاكرات مغفول واقع شود. 2- آمريكا مذاكره را براي «مذاكره» مي خواهد، بدون آن كه دنبال حل مسايل في مابين باشد. سلطانيه، نماينده ايران در آژانس انرژي اتمي، يك روز پس از ارايه بسته جديد ايران اعلام كرد كه تهران درباره فعاليت هاي هسته اي خود با كشورهاي عضو گروه 1+5 مذاكره نمي كند. وي در گفت وگو با شبكه تلويزيوني العالم تأكيد كرد؛ «تهران آماده است مذاكراتي عادلانه و واقع گرايانه درباره مسايل مختلف از جمله تضمين دستيابي همه كشورها به انرژي هسته اي و جلوگيري از گسترش سلاح اتمي انجام دهد ولي اين گفت وگوها شامل برنامه هسته اي ايران و فعاليت هاي قانوني در اين باره نمي شود.» در چنين شرايطي سخنگوي وزارت امورخارجه آمريكا موقعيت پيش آمده را فرصت مناسبي براي گفت وگوي مستقيم با ايران مي خواند و بدون آنكه هدف مشخصي براي انجام اين مذاكرات ذكر كند، مي گويد: «ما اكنون درصدد هستيم ملاقاتي را براساس پيشنهاد ايران برگزار كنيم و ببينيم اين كشور چه چيزي براي ارايه دارد و چگونه به درخواست ها پاسخ خواهد داد. ما آماده ايم درباره هر مسئله اي كه ايران مايل به آن است، مذاكره كنيم.» آمريكا به وضوح نشان مي دهد كه صرفا دنبال انجام مذاكره است نه كسب «نتيجه مشخص»! اما چرا؟! 3- سابقه تاريخي و لحن كشورهاي 1+5 خصوصا آمريكا حاكي از آن است كه معمولاً در اينگونه مذاكرات، دنبال حل و فصل مناقشات و رفع اختلافات نيستند، بلكه سعي دارند تا در راستاي منافع خود از نام و اعتبار «ايران» بهره برداري تبليغاتي كنند. از نظر غربي ها بلوك كشورهاي مسلمان، ابرقدرت هاي جديد پس از فروپاشي شوروي سابق هستند. ايران الگو و تكيه گاه جريان مقاومت ملت هاي آزاده- خصوصا در خاورميانه- محسوب مي شود. اگر آمريكا حتي وانمود كند كه با جمهوري اسلامي به نوعي «مصالحه» دسته يافته، برد تبليغاتي چنين موضوعي براي او بسيار مهم خواهد بود. آمريكا سعي دارد با كشاندن ايران پاي ميز مذاكره و انتشار خبر آن در دنيا به جريان هاي مقاومت و طرفدار تهران پيغام دهد كه سنگر اصلي فتح شده است! و از نمد مذاكره كلاه گشادي بر سر جريان هاي مقاومت گذاشته و آنها را وادار به سازش و تسليم نمايد. 4- آمريكا روي پيشنهاد مذاكره اي كه به ايران داده مانور تبليغاتي وسيعي راه انداخته است. مقامات كاخ سفيد از اين دعوت به مذاكره كه ممكن است نخستين گفت وگوي مستقيم با ايران بعد از انقلاب باشد به عنوان «پيشنهادي حقيقي» نام مي برند. استيون چو، وزير انرژي آمريكا برنامه تعيين شده براي مذاكره با ايران را «برداشتن نخستين گام مهم» مي خواند. يوشكا فيشر- وزير خارجه سابق آلمان- نيز طي مقاله اي كه در گاردين به چاپ رسانده، پيشنهاد مذاكره را «شاخه زيتون اوباما براي ايران» مي نامد. اگرچه كوتاه آمدن آمريكا در برابر مسئله هسته اي ايران و پيشنهاد مذاكره بدون پيش شرط و حتي فارغ از موضوع هسته اي كشورمان، يك پيروزي براي ما به حساب مي آيد اما بايد مواظب باشيم در دام اين كشور گرفتار نشويم. آمريكا براي ما يك دشمن فعال است. اگر قرار بر مذاكره است، مذاكره با دشمن فعال بايد در هوشياري كامل صورت پذيرد و با توجه به استراتژي دشمن اين مسئله را به گونه اي هدايت و كنترل كنيم كه اسير دام آن نشويم. يادمان باشد در دكترين انقلاب اسلامي، آمريكا هنوز يك «شيطان بزرگ» است. * جمهوري اسلامي روزنامه جمهوري اسلامي در سرمقاله امروز خود با عنوان "روز قدس روز تجلي وحدت اسلامي " آورده است: لحظات پرفيض و پربركت ماه رمضان انسانهاي وارسته را به ياري مستضعفان و محرومان فرا مي خواند. مظلوميت فلسطيني ها در طول تاريخ معاصر از پديده هاي ملال آوري است كه رنج و سختي زندگي روزمره در اين سرزمين را به يك « مظلوميت مضاعف » مبدل ساخته است كه در آن واحد نه تنها يك ملت در مظلوميت كامل به سر مي برد بلكه حتي دنياي اسلام نيز بخاطر اين ظلم بي انتها در معرض مظلوميت قرار گرفته است . اگرچه ريشه هاي اين ظلم عظيم به سال 1296 باز مي گردد كه « لردبالفور » وزيرخارجه وقت انگليس به صهيونيستها وعده داد مي توانند فلسطين را به « ارض موعود يهوديان » مبدل سازند ولي شدت و دامنه جنايات صهيونيستها در سالهاي اخير در مقياس وسيعي گسترش يافته است . اساس انديشه هاي صهيونيستي برمبناي تحقق آرزوئي است كه « تئودور هرتصل » در سر داشت وبموجب آن صهيونيست ها آرزو داشتند از فرات تا نيل به سرزمين هاي اسلامي دست يابند و رژيم اشغالگر صهيونيستي را بر ويرانه هاي سرزمين اسلامي فلسطين بنا كنند. اين يك تجاوز آشكار عليه دنياي اسلام بود ولي واكنش دنياي اسلام در قبال اين ظلم بزرگ و مستمر هرگز متناسب با ابعاد اين جنايت عظيم تاريخي نبوده و نيست . براي سالها چنين تصور مي شد كه اگر مسلمانان جهان در طول سالهاي اوليه پس از شكل گيري غده سرطاني اسرائيل عليه آن بطور جدي وارد عمل نشدند و ابعاد اين فاجعه را دستكم گرفتند اگر چنين فجايعي در شرايط امروز صورت مي گرفت يقينا دنياي اسلام يكپارچه عليه اشغالگران وارد عمل مي شد. جاي تاسف است كه امروزه حتي پس از انعكاس وسيع فجايع ضدانساني و جناياتي كه صهيونيستها عليه مردم لبنان و فلسطين صورت داده اند نيز واكنش قابل ذكري از جانب دنياي اسلام را شاهد نيستيم . در حالي كه انتظار مي رود دنياي اسلام پس از مشاهده شكست هاي رژيم صهيونيستي در 2 جنگ 33 روزه عليه لبنان و جنگ 22 روزه عليه مردم غزه با احساس قدرت بيشتري وارد عمل شوند و با اقتدار بيشتري به اعلام مواضع شجاعانه عليه اشغالگران بپردازند. آن سكوت و مماشات دنياي عرب و دنياي اسلام درخصوص مسئله فلسطين كه در طول دهه هاي گذشته عامل اصلي ناكامي در برابر صهيونيستها بوده اكنون بايستي جبران شود و ملتها و دولتهاي اسلامي و عربي يكپارچه عليه اشغالگران موضع گيري نمايند. بايد به دوست و دشمن بخوبي ثابت شود كه دنياي اسلام در برابر جنايات اسرائيل ساكت نخواهد نشست و موضع يكپارچه و پشيمان كننده اي عليه اشغالگران دارد . بايد پرسيد اگر حوادث 900 سال اخير دقيقا برعكس آنچه رخ داده واقع مي شد آيا باز هم غرب و حاميان وقيح اسرائيل در برابر فجايع تاريخ معاصر موضع يكساني مي داشتند آيا باز هم به توجيه قتل عام عليه فلسطيني ها مي پرداختند و محاصره يك و نيم ميليون نفر را كه بمدت 3 سال ادامه يافته به راحتي عمل مي كردند و حتي در جهت استمرار آن موضع مي گرفتند تجربه نشان داده كه استمرار جنايات رژيم صهيونيستي ناشي از قدرت اشغالگران نبوده بلكه بر ضعف طرف مقابل استوار است . اين پديده دقيقا در جريان جنگ 33 روزه عليه لبنان و بويژه در جنگ 22 روزه در غزه ثابت شد كه صهيونيستها اگر با مقاومت جانانه از سوي مسلمانان مواجه شوند قادر به ادامه جنگ نيستند و سرانجام از پا درخواهند آمد. اين نكته از آن جهت اهميت دارد كه مرتبا شاهد افول قدرت اشغالگران در برابر مقاومت اسلامي در منطقه هستيم . اگر صهيونيستها در جنگ 6 روزه در سال 1346 توانستند ظرف مدت 6 روز ارتشهاي مصر و سوريه و اردن را درهم بشكنند و توان رزمي در جبهه اعراب را برروي زمين منهدم كنند ولي در جنگ لبنان ظرف 33 روز نه تنها نتوانستند به اهداف خود برسند كه حتي به ناچار شكست را تحمل كردند و مراتب ناكامي و شكست خود را پذيرفتند . اين نكته در مورد نبرد 22 روزه در غزه ابعاد تكان دهنده اي داشت و اين بار ماشين جنگي رژيم صهيونيستي آنچنان دچار ناكامي شد كه طعم تلخ شكست را ظرف 22 روز چشيد و عليرغم انجام عمليات نظامي از طريق زمين دريا و هوا باز هم نتوانست در برابر مقاومت اسلامي فلسطين كاري از پيش ببرد. امروز بهتر از هر زمان ديگر مراتب مظلوميت فلسطيني ها براي مسلمانان جهان ثابت شده و جاي هيچ گونه توجيهي نيست . امروز بهتر از هر زمان ديگر مي توان دريافت كه هرگونه بي تفاوتي در برابر اين فجايع بمنزله همدستي با جنايتكاران جنگي است و در واقع تمامي كسانيكه در اين زمينه ساكتند در جبهه دشمن صهيونيستي قرار دارند. دقيقا به همين دليل است كه فرياد و خشم و خروش ما عليه اشغالگران شرور در مقطع كنوني يك ضرورت عيني است كه ابعاد وحدت كلمه در دنياي اسلام را به دوست و دشمن ثابت مي كند و نشان مي دهد كه ملتها براي نمايش اقتدار خود هيچ فرصتي را از دست نخواهند داد. در صحنه داخلي اين پديده براي ما بمنزله اثبات اراده ملتي است كه آزادي قدس شريف را در سرلوحه سياست خارجي خود قرار داده و اراده خود را هر ساله با راهپيمايي پرشكوه « روز جهاني قدس » متجلي ساخته است . روز قدس روز وحدت دنياي اسلام است و به طريق اولي بايستي نمود عيني وحدت در ايران اسلامي باشد. روز قدس روز اسلام است و مطابق رهنمود رهبر معظم انقلاب اسلامي بايستي وحدت آحاد مختلف مردم را از هر گروه و جناحي كه باشند متجلي سازد. طبعا آحاد مردم با هر عقيده و انديشه اي كه به صحنه آمده اند بايستي فريادي مشترك عليه اشغالگران سر دهند و موضعي مشترك عليه نظام پوسيده صهيونيستي اتخاذ كنند و نشان دهند كه هيچ عاملي نمي تواند آنها را از اتخاذ مواضع مشترك عليه اسرائيل باز دارد. روز قدس تا لحظه اي كه آزادي قدس شريف را شاهد باشيم هر ساله يادآور اقتدار و يكپارچگي دنياي اسلام در راه تحقق اين آرمان اسلامي است و ملت ايران بعنوان پيشتاز دنياي اسلام در اين راه پرفراز و نشيب لازم است پيشاپيش ديگران پرچمداري نهضت آزادي فلسطين را همچنان برعهده داشته باشد. * مردمسالاري روزنامه مردمسالاري در يادداشت روز خود با عنوان "قراردادگرايي هديه اسلام به بشريت "به قلم فروزان آصف نخعي آورده است: ميزان انحطاط و پيشرفت يك جامعه و يك ملت با چه شاخصي قابل ارزيابي است؟ زماني كه پيامبر نهضت خويش را در مكه اعلام كرد، جامعه منحط عرب، جامعه اي سلسله مراتبي و توام با خشونت بود. در اين جامعه قرارداد هيچ جايگاهي نداشت و قوي ، ضعيف را از مدارحياتي جامعه خارج مي كرد. غلبه به هرنحو ممكن، اصل اساسي بود. اشرافيت قريش امتيازها را براساس عصبيت و توازن قواي قومي و قبيلگي توزيع مي كرد. ضعيف تر ها از جمله زنان ، دختران وكودكان محكوم به فنا ونيستي بودند. حقوق افراد محلي از اعراب نداشت. در چنين زمانه اي يكي از معيارهاي اساسي پيامبر اكرم(ص) براي ورود اشخاص به حوزه ايمان ، پايبندي به پيمان است.در آيه نخست سوره مائده آمده است : "اي كساني كه ايمان آورده ايد، به قراردادهاي خود وفا كنيد ". به نظر مي رسد يكي از محورهاي اصلي كه نهضت پيامبر را به پيروزي عليه قريش رساند همين تاكيد بروفاي به قرارداد وپيمان باشد.تفاوت ميان جامعه سلسله مراتبي قريش با مدينه النبي در ميزان پيايبندي به قرارداد است .قراردادي كه سعي دارد همگان فارغ از خاستگاه طبقاتي واجتماعي و هرگونه تبعيض از برخي آزادي ها بهرمند باشند. همچنين بدون درنظرگرفتن استعداد نيروها، فرصت ها به طور يكسان براي همه فراهم باشد و درنهايت محرومان جامعه ازامكان دسترسي به يك رفاه اوليه براساس رفتن به سوي قرارداد برخوردار باشند به نحوي كه نابرابري درجامعه آنان را از متن به حاشيه نراند.پيامبروفاي به قرارداد وتعهد به پيمان را براي جامعه اي آورد كه درآن گفتمان زور وغلبه تنها راه دسترسي به مالكيت و عرف جامعه بود. اما نظريه قرارداد درجامعه پيامبر درچه شرايطي قادر بود به رفع تبعيض و حقوق انسان ها منجر شود؟ به نظر مي رسد قرآن تاكيد دارد كه قرارداد وپايبندي به آن قادر است درنهايت وضعيت محروم ترين اقشار جامعه را دچار تحول سازد. شرايطي كه براي پيمان شكنان قرآن ذكر مي كند دلالت براين تحول عميق در جامعه عرب جاهليت دارد. آيات 75 تا 77 سوره آل عمران دلالت براين مفاهيم دارد: " از اهل كتاب كسي است كه او را برمال فراوان امين شماري، آن را به تو برگرداندو از آنان كسي است كه اگر او را برديناري امين شماري ، آن را به تو برنمي پردازد مگر آن كه دائما برسروي به پا ايستي . اين بدان سبب است آنان ( به پندار خود) گفتند درمورد كساني كه كتاب آسماني ندارند، برزيان ما راهي نيست وبرخدا دروغ مي بندند با اين كه خودشان مي دانند. هركه به پيمان خود وفا كند خداوند پرهيزگاران را دوست دارد ، كساني كه پيمان خدا و سوگندهاي خود را به بهاي ناچيزي مي فروشند، آنان را درآخرت بهره اي نيست، خدا روز قيامت با آنان سخن نمي گويد به ايشان نمي نگرد و پاكشان نمي گرداند و عذابي دردناك خواهند داشت ".اين آيات حاكي از آن هستند كه رويكرد وجهت �