جایگاه مجلس خبرگان از خطوط سیاسی حفظ شود

سیاست > چهره ها  - هاشم هاشم‌زاده هریسی مجلس خبرگان رهبری در قانون و حقوق اساسی دارای جایگاه والایی است که از جایگاه‌های ملی دیگر هم عمیق‌تر و هم قوی‌تر است و در واقع مجلس اعلا در جمهوری اسلامی است. اگرچه مجلس شورای اسلامی بنابه فرموده امام خمینی (ره) در رأس امور است ولی باید گفت که این مجلس با همه عظمت خود تنها ناظر بر قوای سه گانه است در حالی که مجلس خبرگان ناظر بر کلان کشور است؛ ناظر بر اینکه مصالح جامعه و عامه از نظر سیاست بین‌المللی و داخلی در سطح کلان رعایت شود. بنابراین این مجلس علاوه بر انتخاب رهبر جامعه مسلمین وظیفه نظارت بر اداره جامعه در کلان کشور دارد که نشان‌دهنده جایگاه رفیع و بلند آن است. آنچه که در اداره کلان جامعه قابل توجه است اثر‌گذاری این بخش از مدیریت جامعه بر سایر بخش‌هاست، پس می‌توان نتیجه گرفت که مجلس خبرگان یک نهاد محوری در نظام ماست. نکات ذکر شده چکیده‌ای از اختیارات و وظایف مجلس خبرگان رهبری و به‌طور کلی جایگاهی است که این مجلس از نظر تئوری در قانون اساسی داراست ولی اینکه آیا در مقام عمل و کاربرد اجرا می‌شود یا نه بحث و مسئله‌ای دیگر است که در این مقال نمی‌گنجد. همانگونه که شاهد هستیم مردم جامعه همواره چشم امید به مجلس خبرگان رهبری دوخته و می‌دوزند که این نشان از توقعات جامعه از این نهاد است. ولی نکته‌ای که باید مورد توجه اعضا و سایر نهادهای مرتبط با مجلس خبرگان رهبری قرار گیرد این است که باید مجلس خبرگان را در این جایگاه حفظ کرد. یکی از وظایف اصلی این مجلس تعیین رهبر جامعه اسلامی است. با توجه به اینکه این مسئله در قانون اساسی پیش‌بینی شده است تا در مواقع مواجه شدن جامعه با مشکلات در مدیریت کلان کشور مجلس خبرگان برای ممانعت از بروز چنین مشکلات و مسائلی وارد عمل شود؛ اگر مجلس خبرگان رهبری در طول زمان نهادینه نشود در آینده نخواهد توانست یک باره سربرآورد و وارد عمل شود. بنابراین باید نهادینه شدن مجلس خبرگان مورد توجه باشد تا در روز مبادا مجلس برای ورود آمادگی کامل را داشته باشد و این وظیفه اعضای مجلس است که خبرگان را در این سطح نگه داشته و این احساس مسئولیت را داشته باشند که حق دارند در کلان کشوربه مسائل بنگرند. مجلس خبرگان رهبری در شرایط فعلی دارای پایگاه عظیمی است. امید و پناهگاه مردم است. نقش محوری در حل مشکلات دارد که برای تحققش نیاز است هم فعال و قوی باشد و هم از کمیته‌های کارشناسی استفاده کند. با توجه به اینکه از تمام تخصص‌ها در مجلس حضور ندارند، بنابراین مجلس خبرگان نیاز به حضور متخصصان برجسته کشوری دارد تا به عنوان کمیته کارشناسی خبرگان مسائل را از نظر مختلف کارشناسی و به اعضا مشورت دهد تا خبرگان بر اساس آن برنامه‌ریزی کرده و راهکار بدهند. در خصوص مسائل بعد از انتخابات، مجلس خبرگان می‌تواند هم نقش منفی داشته باشد وهم نقش مثبت، به این صورت که می‌تواند با صدور بیانیه‌های تند و افراطی و تحریک جامعه تشنج جامعه را بیشتر کند و هم می‌تواند مردم را با دعوت به آرامش و کشیدن دست نوازش بر سر آسیب دیدگان و شنیدن درددل مردم تأثیر مثبت بر بازگشت شرایط عادی به جامه بگذارد و امید جامعه به آینده را افزایش دهد. اما مجلس خبرگان باید عامل آرامش در جامعه باشد و بر دردهای مردم (هر دو طرف) التیام ببخشد. راهکار عملی که به نظر من مجلس خبرگان باید در پیش بگیرد شامل چند مرحله است: اولاً اینکه گروهی بی‌طرف بدون حضور عناصر سیاسی و جناحی از سوی مجلس خبرگان تعیین شود. نکته مهم در رابطه با این گروه این است که افراد جناجی و سیاسی حتی اگر عناصر مطلوب باشند، نمی‌توانند در حال حاضر کارکرد داشته باشند. زیرا این عناصر تنها عواطف مردم را جریحه دار می‌کنند. باید از افراد بی‌طرف، ملایم ، آرام و واقع بین گروهی کارشناس تعیین شود تا مشکلات و علل این حوادث را از قبل انتخابات ریاست جمهوری بررسی کنند تا ریشه‌های برخی مسایل پیش‌آمده را شناسایی و سپس به ارائه راهکار‌های عاقلانه و مورد قبول هر دو طرف بپردازند. راهکارهای روانشناختانه و ریشه‌دار و توأم با واقع‌بینی پیدا کرده و به خبرگان انعکاس دهند. عمل سوم این است که اعضای خبرگان یا جمعی از خبرگان و یا هیأت رئیسه خبرگان با مقام معظم رهبری نشسته و با احترام و حرمت آن راهکارها را ارائه دهند. به عقیده من حل مشکلات بعد انتخابات از پایین به بالا امکان‌پذیر نیست بلکه باید از بالا به پایین عمل شود و خبرگان می‌توانند از این طریق موجب بازگشت روال عادی به جامعه شود. از آنجا که مجلس خبرگان برای نشست آتی خود برنامه ویژه‌ای ندارد به نظر باید این گونه بحث‌ها در برنامه‌های جنبی اجلاس مطرح و تصمیم گرفته شود. همانگونه که تصمیمات صحیح در روال عادی گرفته می‌شود و عادی بودن روال اجلاس به آرامش فضای خبرگان کمک می‌کند، به عقیده من در دستور کار قرار نگرفتن بحث‌های ویژه کار صحیح و مناسبی بود. نماینده مردم آذربایجان شرقی در مجلس خبرگان