پاسخگویی وزیر صنایع به شبهات و جدیدترین برنامه های دولت برای خروج از رکود

خبرگزاري فارس:وزير صنايع و معادن در گفت و گوي تفصيلي خود با فارس از موضوعات مهمي چون كاهش تعرفه واردات خودرو به 30 درصد تا سال 92 ، فعاليت صنايع كشور با ظرفيت مناسب ، تدابير اتخاذ شده براي مقابله با ركود واحدهاي صنعتي ، پيگيري افزايش سرمايه بانكها ، به روزآوري استراتژي توسعه صنعتي و بسياري ديگر از مباحث اين حوزه سخن گفت. صنعت و معدن يكي از مهمترين بخشهاي اقتصادي كشور است. حوزه‌اي كه اميدهاي بسياري براي رهايي از اقتصاد نفتي و تك محصولي، ايجاد ارزش افزوده و مهمتر از همه اشتغال پايدار بدان بسته شده است، در عين حال اين بخش پر اهميت اقتصادي در دولت نهم محل چالش و حرف و حديثهاي بسياري شد و روند گذشته پرسشهاي فراواني را درباره چشم اندازهاي آينده اين بخش به وجود آورد. ايجاد سايتهاي صنعتي در خارج از كشور و ماجراهايي كه درباره زيانده بودن اين سرمايه‌گذاريها مطرح شد، فرازو نشيبهاي صنعت خودرو و داستان بازار انحصاري داخل، تنگناهاي صنايع براي تامين نقدينگي و سرمايه در گردش، تشديد سنگيني ركود بر فعاليتهاي اقتصادي كشور و آثار آن بر رشد بخش صنعت، ايجاد توازن منطقه‌اي در احداث واحدهاي صنعتي و انحرافاتي كه بعضا گريبانگير چنين سرمايه‌گذاريها شد، فعاليت واحدهاي صنعتي كشور با 20 تا 30 درصد ظرفيت توليد، بدهي 10 هزار ميليارد توماني شركت ايران خودرو، عدم هماهنگي ميان بخشهاي اقتصادي كشور، داستان تكراري زمينگير شدن كارخانه‌ها در برابر هجوم واردات و بسياري از ديگر موضوعات،از جمله بحثهاي روز بخش صنعت و معدن كشور بوده و هنوز هم هستند.مباحثي كه در طرح آنها بعضا پا از واقعيتها نيز فراتر گذاشته و وارد مقوله شايعه و حرف و حديث مي شد. اگرچه در دولت نهم هيچ گاه مجال گفت و گويي نزديك با وزيران صنايع و معادن براي گروه اقتصادي خبرگزاري فارس فراهم نيامد و همواره اين امر به حساب مشغله‌هاي بسيار ارشد ترين مدير صنعت و معدن كشور گذاشته شد، اما در آغاز دولت دهم و پس از فراغت چند هفته‌اي علي ‌اكبر محرابيان از گرفتن راي اعتماد مجلس، بالاخره اين فرصت دست داد .با فراهم شدن اين فرصت در دفتركار او در طبقه دهم وزارت صنايع و معادن به گفت و گو نشستيم. انتخاب محرابيان كه دانش آموخته رشته عمران دانشگاه علم و صنعت است، پس از استعفاي عليرضا طهماسبي وزير پيشين صنايع و معادن با اما و اگرهاي بسياري همراه شد و نداشتن سابقه جدي مديريتي در حوزه‌هاي اجرايي و صنعتي مهمترين ايرادي بود كه به محمود احمدي‌نژاد و خود وي در اين رابطه وارد شد، اما اكنون وزير جوان كابينه دولت نهم با ورود به سن چهل سالگي و پس از سه سال دست و پنجه نرم كردن با مشكلات عديده مجموعه تحت مديريتش با پختگي و تسلطي بيشتر از فراز و نشيبهاي صنعت و معدن كشور سخن مي‌گويد.وزير صنايع و معادن اگرچه در اين گفت و گو از دادن پاسخ صريح به پرسشي چون بدهي سنگين ايران خودرو طفره مي‌‌رود،اما در بسياري موارد درباره وضعيت بخش صنعت و معدن آمار و ارقام و برنامه‌هايي قابل اعتناء ارايه مي‌كند. در فرصت يك ساعته خبرنگار فارس براي گفت و گو با علي اكبر محرابيان مجال گفت و گو درباره تمام مباحث مهيا نشد، اما پاسخهاي او به پرسشهاي مطرح در همين فرصت نيز دربرگيرنده نكات قابل توجهي است. مشروح گفت و گوي وزير صنايع با فارس بدين شرح است: *دو رويكرد وزارت صنايع و معادن در دولت دهم فارس: يكي از انتقادات مطرح در كشور به بخش توليد ما اين است كه به تمام صنايع ورود كرده‌ايم، صنايعي كه در بسياري از آنها فاقد مزيت هستيم. مثلا در صنعت خودرو اگر چه اشتغال‌ زيادي ايجاد شده، بسياري معتقدند اگر محصولات آن بازار انحصاري نداشت، قادر به ادامه حيات نيز نبود. رويكرد دولت در اين باره چيست؟ آيا اين موضوع را قبول داريد و اگر اينطور است، چه برنامه‌اي براي تغيير اين وضعيت داريد؟ محرابيان:‌اين يك پرسش مبنايي در حوزه صنعت تمام كشورهاست. در واقع استراتژي رشد و توسعه صنعت به اين معناست كه تعريف و مشخصات نقطه‌اي كه اكنون در آن ايستاده‌ايم چيست،بايد به كجا برسيم و توسعه صنعت در چه محورهايي باشد. طبيعتا اگر در كشوري بخواهند برنامه‌هايي را براي صنعت مشخص كنند، بايد به مزيتهايي چون نيروي انساني، جغرافياي كشور، بازار، مزيتهاي خدادادي و صبغه صنعتي توجه خاص شود. اگر بخواهيم تاريخ صنعت كشور را در دورانهاي مختلف تقسيم‌بندي كنيم،دوره قبل از پيروزي انقلاب را داريم كه دوره صنعت غير تكنيكال است، يعني دوره‌اي كه بر ايجاد خط توليد مبتني بر مونتاژ تمركز داشته و اگر چه در آن دوره نيز واحدهايي داراي تكنولوژي بودند، ولي تعدادشان بسيار كم و عمده مغز افزار و نرم‌افزار صنايع متعلق به خارج از كشور بود. پس از پيروزي انقلاب و در دوره جنگ ما بر روي برخي صنايع بسيار ضروري مانند برخي از ماشين‌سازيها تكيه كرديم تا بتوانيم ابزار جنگ خود را تامين كنيم. پس از جنگ نيز يك دوره 10 -12 ساله داشتيم، دوره‌اي كه طي آن صنعت ما بدون برنامه رشد كرد. علت نيزاين بود كه در ان زمان نيازهاي فراواني داشتيم، طبيعتا بر روي هر چيز كه سرمايه گذاري مي‌شد ضروري بود و شايد ضرورت تدوين يك برنامه چندان ملموس نبود. دوره بعد از سال 79 - 80 شكل گرفت و ما دوره‌اي را تجربه كرديم كه صنعت‌مان تقريبا بر اساس برنامه و مزيتهاي خاص خود در كشور رشد كرد و عمده رشد صنايع ما حول صنايع پايه مادر و انرژي بر بود و در عين حال بر روي عمده نيازها به كالاهاي مصرفي و واسطه‌اي نيز سرمايه‌گذاري شده است.فكر نمي‌كنم در صد خطاي سرمايه‌ گذاري صنعتي ما نسبت به نيازها و طرحهاي استراتژي صنعتي زياد باشد. امروز به نقطه‌اي رسيده‌ايم كه تقريبا صنايع مادر در ايران شكل گرفته، سرمايه‌گذاريها به نتيجه رسيده و ما شاهد توليد محصولات پايه صنعتي هستيم و يا طرحهايي شروع شده كه با بهره‌برداري از آنها تقريبا نيازهاي خودمان و حتي اهداف صادرات تامين مي‌شود. امروز ما در نقطه‌اي قرار داريم كه بايد جهت‌گيري صنعتمان به سوي صنايع داراي مزيتهاي ويژه پيش برود.يعني سرمايه ‌گذاريها حول و حوش مزيتهاي خاص ما انجام شود. امروز تكميل زنجيره‌هاي توليد بخشهايي كه در بالادست سرمايه گذاري كرده‌ايم، بسيار اهميت دارد. سرمايه‌گذاري بر روي صنايع نوين نيز از رويكردهايي است كه بايد مورد توجه باشد، تقريبا مي‌توان گفت كه صنايع نوين براي ما يك دروازه توسعه صنعتي محسوب مي‌شود. فارس: منظورتان از صنايع نوين مشخصا كدام فعاليتهاست؟ محرابيان: صنايع نوين امروز در كشور حدودا ده رشته را شامل مي‌شود. هر 10رشته براي كشور جزو ضروريات است و كارهاي ابتدايي وخوبي نيز در اين زمينه انجام گرفته است. مثلا در زمينه‌هاي بايوتكنولوژي و نانوتكنولوژي كارهايي انجام گرفته است، اما ما در اين صنايع بسيار جوان هستيم. صنعت ما در حوزه صنايع نوين و پيشرفته جوان است و پتانسيل بسيار خوبي دارد. علت نيز اين است كه نيروي انساني تحصيل كرده دانش آموخته خوبي را پرورش داده‌ايم،امروز صنايع نوين در بسياري از كشور‌ها به صورت انحصاري وجود دارد و سلطه صنعتي بيشتر از طريق صنايع نوين انجام مي‌شود. فارس: ده رشته‌اي كه عنوان كرديد چه صنايعي هستند؟ در بحث صنايع نوين معمولا بحث پيشرفتهاي سريع كشورهاي صاحب تكنولوژي مطرح است ،آيا تا ما بخواهيم وارد اين عرصه شويم، دچار فاصله‌ صد پله‌اي با كشورهاي داراي اين صنايع نخواهيم بود، اتفاقي كه درباره توليد گوشي تلفن همراه افتاد؟ محرابيان: ضرورت دارد ما بر روي تمام رشته‌ها كار كنيم. منظورم تمام اقلام نيست. رشته با اقلام متفاوت است. ما نياز داريم در صنايع الكترونيك و ميكروالكترونيك كارهاي جدي و بنيادين انجام دهيم. ولي اينكه روي توليد تمام كالاها كار كنيم، بايد بگويم، خير، چنين اعتقادي ندارم و رفتن به آن سمت نيز صحيح نيست. فرضا مي‌خواهيد در صنايع فولاد كار كنيد. بحثهاي ماشين سازي فولاد مربوط به صنايع الكترونيك و ميكروالكترونيك است، اگر روي اين بخشها كار نكنيد، نمي‌توانيد در صنايع فولاد نيز پيشرفتهاي بنيادين داشته باشيد، بنابراين بايد در صنايع نوين و هاي‌تك سرمايه گذاري خوبي انجام شود. صنايع نوين داراي چند ويژگي است. اول اينكه ريسك آنها بالا است. ممكن است بعضا سالها بر روي آنها سرمايه‌گذاري شود، ولي نتيجه‌اي در بر نداشته باشد اما سرمايه‌گذاري بر روي سبد صنايع نوين قطعا سودآور است. يعني ممكن است ما در 5 رشته سرمايه‌گذاري كنيم. در دو سه رشته بسيار تخصصي و خوب پيش برويم و در دو سه رشته هم زود به پاسخ نرسيم و نياز به سرمايه‌گذاريهاي جدي بعدي داشته باشيم. فارس: يعني رويكرد دولت دهم مشخصا حركت به سمت صنايع نوين است؟ محرابيان: و تكميل زنجيره‌هاي توليد مطابق به استراتژي توسعه صنعتي. فارس: فكر مي‌كنيد تا به حال به چه صنايعي ورود كرده‌ايم كه نبايد مي‌پرداختيم؟ محرابيان: اگر منظورتان اين است كه آيا استراتژي وزارت صنايع سرمايه‌گذاري در تمامي رشته‌هاي صنعت است، پاسخ مشخص است: خير. ضرورت ندارد كه ما در تمام رشته‌هاي صنعتي سرمايه‌گذاري كنيم.در كشورهايي كه پيشرو در صنعت هستند و توسعه آنها نيز مطابق استراتژي و برنامه‌ بالادستي است، اينگونه نيست كه تمام صنعت در همان محورها توسعه پيدا كند. ممكن است سرمايه گذاراني با توجيهات خاص خود و پذيرفتن ريسكهاي مربوطه در رشته‌هاي خارج از استراتژي آن كشور سرمايه‌گذاري كنند. مسئولان صنعتي آن كشور به هيچ وجه موظف نيستند جلوي آن سرمايه‌گذاريها را بگيرند، در عين حال ما بايد مزيتهاي خود را به گونه‌اي تعريف كنيم كه رشد صنعت خود به خود در آن محورها قرار گيرد. ولي با اينحال ممكن است افرادي با توجيهات درست و يا غلط سرمايه‌گذاريهايي انجام دهند كه طبيعتا ريسك آن سرمايه‌گذاري برعهده خودشان است. فارس: در كشور بحث درباره صنايعي كه در حال حاضر وجود دارند، اما مزيت ندارند، زياد است،نمي‌خواهيد به آنها و وضعيتشان اشاره كنيد؟ محرابيان: خير، چون ممكن است باعث تضعيف اين رشته‌ها شود، ولي طبيعتا با رشد صنعت خود به خود اين مزيتها منتقل شده و واحدهاي صنعتي بيشتر حول محورهاي استراتژي ظهور مي‌كنند. ما صنايع بسياري داشته‌ايم كه حضور فيزيكي خوبي در بازار داشته‌اند، اما به دليل تغيير مزيتها، تغيير كرده‌اند.ديگر وجود ندارند و محصولاتشان را تغيير داده‌اند و يا بعضا زيان‌ده هستند.اين گونه صنايع ملزمند در فعاليت خود تغييرات بنيادين و لازم را بدهند كه امري ساري و جاري است. *3 رويكرد تازه براي رشد صنايع داراي مزيت در دولت نهم كاري كه انجام شد اين بود كه تمام طرحهاي استراتژي كه در كشور وجود داشت و مورد تاييد بود را گردآوري كرديم و به عنوان فاز اول يك برنامه عملي از اين استراتژي توسعه صنعتي استخراج كرديم. اين برنامه همان طرح آمايش صنعت و معدن كشور است. در برنامه آمايش نگاه ما هم اجراي استراتژي توسعه صنعتي و هم توسعه صنعت بر اساس اصل عدالت محوري و يا توازن منطقه‌اي بود. اصلا اصل آمايش اين نكته را به ما ديكته مي‌كند كه صنعت ما بر اساس توازن پيش برود. الان در كشور داراي نقاطي هستيم كه تبديل به زونهاي فشرده صنعتي شده‌اند. اينها بعضا مشكلاتي را براي صنعتگر و مردم به وجود مي‌آورند. اگر ما رشد صنعت مان را بر اساس توازن منطقه‌اي قرار دهيم، مزيتهاي صنعتي و اقتصادي هم افزايش پيدا مي‌كند،مضافا اينكه در طرح آمايش صنعت تكميل زنجيره‌هاي توليد، استفاده از مزيتهاي استاني و منطقه‌اي، نزديكي به بازارهاي مصرف و صادراتي همگي ملاك و مد نظر بوده‌اند. اين كاري است كه انجام شده است. طي چهار سالي كه پيش رو داريم- دو سه كار محوري و بنيادين را به شدت دنبال مي‌كنيم، يكي اينكه استراتژي توسعه صنعتي را به روز خواهيم كرد. براي اين كار كارگروهي تعريف شده است، سعي خواهيم كرد به روزآوري استراتژي توسعه صنعتي را همراه با كميسيون تخصصي مجلس پيش ببريم. دوم اينكه تمام برنامه‌هاي اجرايي بخش صنعت را به طور دائم با استراتژي كنترل خواهيم كرد. نكته سوم پشتيباني‌هاي بخش صنعت مثل اعطاي تسهيلات، زمين، معافيتها و ديگر مزيتهاست كه با توجه به استراتژي توسعه صنعتي تعريف مي‌‌كنيم. حتي اگر لازم باشد به بخشهايي كه بايد در استراتژي به نقطه مطلوبي برسند، يارانه پرداخت خواهيم كرد. اينها برنامه‌هايي است كه دنبال مي‌شود. آمايش صنعت و معدن را نيز در اين 4 سال با جديت دنبال خواهيم كرد تا هم طرحهايي كه شروع شده، تكميل شود و هم مجددا طرحهايي جديدي را تعريف كنيم. * جزييات سند توسعه صنعت فولاد فارس: گفتيد در اجراي طرح توازن منطقه‌اي صنعت سعي مي‌شود مسائلي چون دسترسي به بازار مواد اوليه و ديگر فاكتورهاي لازم مورد توجه قرار گيرد. ولي در دوره قبل مديريت شما طرحهايي مانند اجراي 8 طرح فولادي مورد چالش قرار گرفت. بسياري معتقدند اجراي اين طرحها فاقد مزيتند. در مراسم افتتاح برخي از اين طرحها كه خبرنگاران هم شما را همراهي مي‌كردند، ديديد زيربناهاي مورد نياز اين طرحها اساسا مهيا نبود، من خودم شاهد احداث واحد توليدي در مرز افغانستان بودم كه صاحب اين واحد مي‌گفت اينجا اغلب جوانان در زمينه‌هاي قاچاق سوخت، نان و ديگر كالاها فعال هستند و حاضر نيستند با دستمزد ماهانه 300 هزار تومان كار كنند، اين واحد توليدي با مشكل جذب نيروي كار و بسياري مسايل ديگر دست به گريبان بود. آيا انحراف از اهداف را در طرح آمايش قبول داريد؟ براي سرمايه‌گذاريهايي كه شده و الان فاقد مزيت هستند، قصد داريد چكار كنيد؟ محرابيان:‌اينكه در طرحهايي كه اجرا شد، خطا وجود دارد را ما هم مي‌پذيريم. اين طرحها توسط كارشناسان و بر اساس استراتژي توسعه صنعتي تهيه مي‌شود و وجود خطا در آنها محتمل است. شروع 8 طرح فولادي نيز مربوط به قبل از حضور من در وزارت صنايع است و در قالب طرح آمايش تعريف نشده بود. فارس:بعضا شنيده شده كه اجراي اين طرحها تحت فشار برخي از نمايندگان مجلس در دستور كار قرار گرفت؟ محرابيان: من به اين نكته نرسيدم. چون قبل از حضور من در وزارت صنايع بود در جريان تصويب و شروع اين طرحها نبودم، ولي به طور كلي بايد بگويم ما براي بخش فولاد سند بسيار خوبي طراحي كرده‌ايم كه در آن چند موضوع به شكل محوري مطرح است. اول موضوع معادن است. يعني كارخانجات ما حتي‌الامكان در نزديكي معادن شكل بگيرند. منطقه احداث واحد داراي مزيت وجود آب باشد چرا كه صنعت فولاد داراي مصرف آب بسيار زيادي است. نكته سوم بازار مصرف است. در طرحهايي كه از اين به بعد شروع مي‌شود و يا شروع شده الزام و نگاه‌مان صادراتي است. طرحهاي ما براي رفع نياز داخل اغلب به مرحله توليد رسيده و طرحهايي كه در دست اجرا داريم كاملا پاسخگوي توليد داخل است بنابراين نگاه‌مان از اين پس بايد صادرات‌گرا باشد. در برنامه عملياتي تهيه شده براي صنعت فولاد تمام اين موضوعات مطرح شده و از اين پس سرمايه‌گذاري در بخش فولاد بر اساس اين برنامه است. فارس: تهيه اين برنامه در چه مرحله‌اي است؟ محرابيان: برنامه در وزارت صنايع تصويب شده، برخي از طرحهاي فولادي در حال حاضر بر اساس اين اكشن پلن در دست اجرا است. مثلا در اجراي طرح سنگان تغييراتي در نقشه اوليه و بر اساس اكشن پلن يا برنامه عمل داده شد.در سند از بحث معادن تا توليد كنسانتره، گندوله سازي،‌آهن اسفنجي، فولاد خام و محصولات فولادي تعريف شده است. طي يكسال تهيه آن برخي طرحهاي فولادي را در قالب آن شروع كرديم طبيعتا آن برنامه‌ها را دنبال مي‌كنيم و ‌تغييراتي هم در برنامه‌هاي قبلي بر اساس اين اكشن پلن داده شده است. فكر مي‌كنم اگر اين برنامه عمل به خوبي اجرا شود؛ كشور شاهد توازن خوبي در حوزه توليد فولاد خواهد بود. فارس: چشم‌انداز خاصي نيز براي حجم توليد فولاد در اين برنامه ديده شده يا همان اهداف برنامه‌هاي 5 ساله دنبال مي‌شود؟ محرابيان: قبل از حضور من در وزارتخانه برنامه خوبي براي توسعه بخش فولاد تهيه و اهداف كمي تعريف شده بود البته در چشم انداز و برنامه‌ها عدد و رقمي را به عنوان هدف قانوني نداريم، اما در وزاتخانه اين كار انجام شده و ما هم همانها را به لحاظ كمي دنبال مي‌كنيم در عين حال از نظر آمايش صنعتي و نقاط جغرافيايي، محور برنامه‌ها همان برنامه عملي است كه سال گذشته تكميل شد. *انتشار اوراق مشاركت براي 8 طرح فولادي فارس: بالاخره نگفتيد وضعيت 8 طرح فولادي چه مي‌شود؟ آيا به بهره برداري مي‌رسند؟ ممكن است مزيت اجراي آنها مورد بررسي مجدد قرار ‌گيرد؟ محرابيان من نگفتم 8 طرح فولادي مزيت ندارد، مزيت دارند. الان هم طرحها در مرحله اجرا است و سرعت اجراي آنها متوسط است. علت متوسط بودن سرعت آنها نيز منابع مالي مورد نياز اين طرحهاست. مشاورين در اين رابطه طرحي را به ما پيشنهاد دادند كه با توجه ‌به سودآور بودن اين طرحها، براي آنها اوراق مشاركت منشر كنيم. مراحل اخذ مجوزها براي فروش اوراق مشاركت پيشرفت خوبي دارد و فكر مي‌كنم ظرف يكي دو ماه آينده اوراق مشاركت 8 طرح فولادي عرضه شود. در بين اوراق مشاركتي كه تا امروز 6 عرضه شده فكر مي‌كنم اوراق طرحهاي فولادي جزو پرسودترين اوراق عرضه شده باشند. فارس:با چه درصد سودي؟ محرابيان: سود علي الحساب كه طبق قانون است. اما با توجه به سود آور بودن طرحهاي فولادي به نظر مي‌رسد سود نهايي اوراق مشاركت طرحهاي فولادي نسبت به طرحهاي ديگر توجيهات خوبي داشته باشد. *دفاع از احداث سايتهاي صنعتي در خارج و تداوم آن در دولت دهم فارس:از موضوع طرح آمايش صنعتي در داخل كه بگذريم، حرف و حديث درباره سرمايه گذاريهاي ايران در خارج از كشور نيز زياد است. بعضا گفته مي‌شود طرحهايي كه در كشورهاي ونزوئلا، سوريه، آفريقا و ديگر نقاط انجام مي‌شود، اساسا توجيه اقتصادي ندارند به عنوان وزير صنايع چه پاسخي به نقدها و اين گونه مباحث داريد؟ محرابيان: براي انجام هر طرحي چه در داخل و چه در خارج از كشور يك سري مطالعات فني و اقتصادي انجام مي‌شود. ممكن است نوع نگاه به خصوص نگاه اقتصادي در داخل كشور و خارج متفاوت باشد مثالي مي‌زنم كه اين موضوع روشن‌تر شود. در بازار خارج از كشور ما خود را در رقابت تنگاتنگ با رقيبانمان در تمامي كشورها مي‌بينيم، وقتي وارد اين بازار رقابت شديم، اولا كيفيت محصول ما افزايش مي‌يابد چون نوع و كنترلهاي حين و بعد از توليد ما را به اين نقطه مي‌رساند كه كيفيت محصولات افزايش پيدا كند. واحدهاي صنعتي كه مثال زديد تصور مي‌كنم سايتهاي خودروسازيها بودند، حضور ما در بازارهاي صادراتي به واسطه وجود اين كارخانه‌ها باعث ارتقاء توليدات ما در كارخانه‌هاي داخلي نيز مي‌شود. نكته دوم در توجيه اقتصادي واحدهاي توليدي خارج از كشور اين است كه شايد انتظار رسيدن به سود در احداث يك واحد توليدي داخلي پس از دو سال انتظار معقول و به جايي باشد، ولي در بازار صادراتي ممكن است اين زمان به چهار سال افزايش يابد. ممكن است دو تا سه سال محصول با سود اندك و يا احيانا زيان به فروش برسد و از سال سوم به بعد به سودآوري رسيده و كم‌كم ضريب سودآوري را افزايش ‌دهند.در عرف بين‌الملل اصطلاحي به نام دامپينگ داريم. وقتي دو رقيب وارد يك بازار مي‌شوند. ممكن است رقيبي كه قدرت اقتصادي بالايي دارد، قيمت را آنقدر پايين بياورد كه بتواند خود را در بازار مطرح كرده و فضاي خوبي در بازار براي خود به وجود آورد. پس از اينكه براي خود فضا ايجاد كرد، كم‌كم محصول او معرفي و مزيتهايش شناخته شد شروع به افزايش قيمت متناسب با شرايط بازار مي‌كند. نكته سوم كه بايد به آن بيشتر عنايت شود اين است كه بسياري از محصولاتي كه امروز ما در داخل توليد مي‌كنيم به مرحله اشباع نزديك مي‌شوند و اگر بخواهيم آينده خوبي را در اين محصولات داشته باشيم، چاره‌اي جز اين نداريم كه وارد عرصه‌هاي بين‌الملل شويم،به عبارتي آينده بسياري از صنايع ما منوط به توسعه بازار در خارج از كشور يا صادارت است. وضعيت موجود اين نكته را به ما گوشزد مي‌كند كه ضروري است با سودهاي كمتر وارد بازارهاي خارجي شويم تا آينده خودمان را در آن محصول تضمين كنيم. فارس: فكر مي‌كنيد خودرو توليد ما قادر است در بازارهاي صادراتي با محصولات بنز، تويوتا و يا پژو رقابت كند؟ محرابيان: علي رغم اينكه واردات خودرو به كشور در حال حاضر آزاد است، سال گذشته ميزان واردات و صادرات ما تقريبا برابر بود. اين نكته حائز اهميتي است. علاوه بر اين رقابت بايد در كلاس همان خودرو دنبال شود. يعني يك خودرو كلاس F با خودروي كلاس A قابل رقابت نيستند، طبيعتا يك خودرو با مشخصات و امكانات خودروي ايراني با خودرو مشابه خود مقايسه مي‌شود و مردم هم به همان اندازه پول مي‌پردازند. خريدار مقايسه مي‌كند و مي‌گويد اگر قرار است 15 هزار دلار پول بپردازد چه خودروهايي مي‌تواند خريداري كند. همان خريدار اگر بخواهد 70 هزار دلار بابت خودرو بپردازد، به سراغ خودروي ديگري مي‌رود.لذا رقابت در كلاس و همان خودرويي كه دنبال مي‌كنيم، بايد بررسي شود. فارس: آقاي محرابيان چند سال از سرمايه گذاري‌هاي ما در كشورهاي خارجي مي‌گذرد؟ محرابيان: جواب صريح به پرسش شما اين است كه از سايتهاي خودروسازي كه در خارج از كشور داريم، برخي به سودآوري رسيده‌اند مثلا در سوريه خودروسازي ما به سودآوري رسيده بازار بسيار خوبي براي محصول ما به وجود آمده است، بخش عمده ناوگان حمل و نقل عمومي را خودروهاي ايراني تشكيل مي‌دهند و بسياري از خودروهاي شخصي توليد مشترك ايران و سوريه است. فارس: توليد سالانه در سوريه چقدر است؟ محرابيان: واحدهايي كه احداث شده‌اند ظرفيت توليد 20 تا 25 هزار دستگاه خودرو در سال را دارند. ما در سوريه دو كارخانه خودروسازي داريم، يعني حدود 50 هزار دستگاه البته در سوريه و در بازارهاي ديگر مطالعات بازار به گونه‌اي انجام شده از آن بازارها براي صادرات محصول به كشورهاي همسايه هم استفاده شود.نكته آخر اين است كه آيا ما در نقطه مطلوب قرار داريم؟ بايد بگويم خير: ما در اين بازارها مي‌توانيم بهتر از اين كار كنيم. سال گذشته ناچار شديم در برخي از بازارهاي صادراتي قيمت را افزايش دهيم. اين سبب اعتراضاتي در آن بازارها نيز شد، ولي سبب شد برخي از خودروهاي ما به نقطه سودآوري برسند و اين يك پله به سمت سودآوري بيشتر بود. *از ميزا�