رژیم صهیونیستی و جنگ بر سر آب

خبرگزاري فارس: رژيم صهيونيستي يكي از سرزمين‌هاي كم آب دنيا را اشغال كرده و بسياري از كارشناسان بر اين باورند كه جنگ آينده اين رژيم با كشورهاي منطقه بر سر آب خواهد بود. به گزارش خبرگزاري فارس، سرزمين‌هاي اشغالي از لحاظ منابع آبي با ضعف قابل ملاحظه‌اي روبروست و از همين رو رژيم صهيونيستي حتي پيش از اشغال فلسطين نيز اعلام كرد كه آب مورد نياز خود را از كشورهاي منطقه تامين خواهد كرد. نگاهي به تاريخچه آبي اين رژيم غاصب و سير تنش‌هاي آن با كشورهاي همجوارش به روشني گواه نگراني صهيونيست ها از تامين آب خود در آينده‌اي نزديك است، گفته مي‌شود يكي از دلايل اصلي تجاوزات 1967 بر بلندي‌هاي كرانه باختري رود اردن، منابع آبي اين منطقه بوده و بر كسي پوشيده نيست كه رژيم اشغالگر قدس 80 درصد از آب‌هاي كرانه باختري را به سرقت مي برد. همچنين رژيم صهيونيستي تصميم داشت "نابلس " را به دليل جمعيت زيادي كه دارد به اردن بدهد؛ ولي هنگامي كه كشف كرد 35 درصد از آب هاي سرزمين هاي 1948 از نابلس تامين مي‌شود از اين كار خودداري و يك مسئول بلندپايه صهيونيستي اعلام كرد هركس خواستار عقب نشيني اين رژيم از نابلس شود، در حقيقت عليه اسرائيل اعلام جنگ كرده است. اينگونه بود كه رژيم صهيونيستي توانست 318 چاهي را كه اردن پيش از سال 1967 در كرانه باختري حفر كرده بود در اختيار بگيرد، در مورد نوار غزه نيز همين‌گونه است و رژيم صهيونيستي به طور كامل آب‌هاي غزه را از آن خود كرده و به جاي آن، آب هاي شور و آلوده "طبريا " را به اين منطقه سرازير مي كند و بر اساس آمار هاي رسمي، سرانه آب شهروندان فلسطيني 150 متر مكعب است؛ در حالي‌كه اين رقم براي شهروندان اسرائيلي 350 مترمكعب مي باشد. ديگر همگان مي دانند كه رژيم اشغالگر قدس 350 ميليون متر مكعب از آب‌هاي "ليطاني " را به سرقت مي‌برد و با توجه به فقر اين رژيم از لحاظ منابع آبي، به هيچ وجه حاضر نيست با كشورهاي عربي كنار بيايد. اين مساله در رابطه با سوريه نيز صادق است و اين كشور بوسيله سند رابين توانست با رژيم صهيونيستي به توافق برسد؛ اما مانعي كه بر سر راه توافق دو طرف قرار گرفت، اعلام رژيم صهيونيستي مبني بر عدم بازگرداندن منابع آبي سوريه در جولان بود. "اسحاق رابين " در همان هنگام اظهارداشت كه به سوريه اجازه نمي دهيم پايش را در درياچه "طبريا " بگذارد و در نتيجه امكان توافق صلح آميز ميان سوريه و رژيم صهيونيستي به دليل اختلاف بر سر منابع آبي غير ممكن شد، حتي رژيم صهيونيستي در هنگام آغاز مطالعات سد مشترك "الوحده " ميان اردن و سوريه، تهديد كرد كه اگر 80 ميليون متر مكعب آب اين سد در سال به اسرائيل واگذار نشود، اين سد را مورد هدف قرار خواهد داد. يكي از تنش‌هاي بزرگ ميان اردن و رژيم صهيونيستي نيز بر سر آب است؛ اردن در سال 1994 ميلادي يك پيمان صلح با رژيم صهيونيستي (موسوم به وادي عربه) امضا كرد و از آن پس تجاوزات اين رژيم به منابع آبي اردن آغاز شد، رود اردن كه بزرگ‌ترين منبع تامين آب كشور اردن مي باشد از سرزمين هاي اشغالي سرچشمه مي‌گيرد و نه تنها فقط بخش اندكي از اين آب به اردن مي رسد بلكه رژيم صهيونيستي در اثر جاري شدن فاضلاب كارخانه ها و تاسيسات خود به اين رود و رود يرموك، خسارت هاي جبران ناپذيري به كشاورزان و دامداران اردن وارد آورده است. كارشناسان معتقدند كه منابع آبي رژيم صهيونيستي در سال 2015 فقط پاسخگوي 10 درصد نياز شهروندان يهودي است و همين امر سبب مي شود كه جنگي ميان اين رژيم و اعراب منطقه با موضوعيت "آب " در گيرد. اين درحالي است كه "شيمون پرز " رئيس رژيم صهونيستي در مصاحبه‌اي اعلام كرد كه بر سر هر چيز با اعراب به اتفاق نظر برسيم، بر سر آب به توافق نخواهيم رسيد. به عقيده كارشناسان، اولين جنگي كه بر سر آب در منطقه رخ خواهد داد، در منطقه "مزارع شبعا " لبنان است و ديگري در آفريقا و ميان اين رژيم و مصر مي باشد، كارشناسان منطقه پيش بيني كرده‌اند كه طي هفت سال آينده، بر سر مالكيت نيل، ميان اسرائيل و مصر جنگي بزرگ درخواهد گرفت. حال و در سايه آنچه بيان شد، مي توان نتيجه گرفت كه اين رژيم به دليل اشغال فلسطين و تحميل خود بر منطقه از مشكلات بسياري رنج مي برد و عرصه هر روز بيشتر از پيش بر آن تنگ مي شود. انتهاي پيام/ق