پیشنهاد «سنجد» به وزیر آموزش و پرورش

پیشنهاد «سنجد» به حاجی‌بابایی برای تعطیلی شنبه‌ها و پنج‌شنبه‌ها، همراهی دختر آقای وزیر با وی در مراسم و آرزوی «خاله رویا» برای ریاست جمهوری، همگی پلان‌هایی هستند كه در نمایش «جشن شكوفه‌ها» بر روی پرده رفت. به گزارش فارس؛ مراسم همزمان زنگ «غنچه‌ها، شكوفه‌ها و جوانه‌ها» با حضور پیش‌دبستانی‌ها، دانش‌آموزان اول ابتدایی و اول راهنمایی صبح امروز در مجتمع آموزشی و پرورشی پسرانه «جلوه معراج» در منطقه 11 تهران برگزار شد؛ این مراسم كه حمیدرضا حاجی‌بابایی وزیر آموزش و پرورش میهمان آن بود، مانند هر جشن شكوفه‌های دیگری حاشیه‌های جذابی نیز به همراه داشت. ـ از روز قبل از برگزاری مراسم، ساعت 9 صبح به عنوان زمان رسمی آغاز برنامه اعلام شده است؛ ساعت از 9:30 دقیقه صبح گذشته است و با وجود آنكه «غنچه‌ها، شكوفه‌ها و جوانه‌ها» از 8 صبح بر روی صندلی‌های پلاستیكی در محوطه مدرسه جلوه معراج نشسته‌اند، اما هنوز زنگ شكوفه‌ها و جوانه‌ها به صدا در نیامده است و مقدمه‌چینی‌ها و آماده شدن مجری و هماهنگی‌ تصویربرداران رسانه ملی ادامه دارد و كم‌كم آفتاب آخر شهریور هم گرم‌تر و داغ‌تر بر سر گل‌ها می‌تابد. ـ در همین حال، وزیر آموزش و پرورش و معاونانش هم بر روی صندلی و در سایه نشسته‌اند و شور و هیجان غنچه‌ها و شكوفه‌ها را برای ورود به بوستان تعلیم و تربیت تماشا می‌كنند. ـ باز هم مثل همیشه سیل جمعیت پدران و مادران این گل‌ها دور تا دور حیاط مدرسه به چشم می‌خورد كه هر كدام به شیوه‌ای تلاش می‌كنند تا این روز را برای خود جاودانه كنند؛ یكی با عكس‌برداری، دیگری با فیلم‌برداری و ... ـ بالاخره در ساعت 9 و 40 دقیقه صدای آیات روح‌بخش كتاب الهی با صدای معصومانه یكی از آینده‌سازان این مرز و بوم در فضا می‌پیچد تا مراسم به طور رسمی آغاز شود. در این میان سكوت باصلابت و در عین حال همراه با پچ‌پچ‌های معصومانه غنچه‌ها و شكوفه‌ها نیز فضایی دلنشین را ایجاد كرده است؛ گل‌هایی كه پرچم‌های سه رنگ وطن را در دست و كلاه‌هایی بر سر دارند كه از تلفیق رنگ آنها، پرچم ایران سرافراز به نمایش درمی‌آید. هر چند كه در میان آنها و مثل هر سال، گل‌هایی نیز هستند كه گویا هنوز مدرسه برای آنها غریب است و با اشك و زاری مادران خود را می‌خواهند. ـ پس از تلاوت قرآن، آینده‌سازان ایران اسلامی به احترام «سرود ملی» قیام می‌كنند و بعد از آن نوبت به آقای مدیر می‌رسد تا خیرمقدمی بگوید و البته تبلیغ كوتاهی از كارهای انجام شده در مدرسه را نیز از قلم نیندازد. ـ در نهایت میهمان اصلی برنامه در حدود ساعت 10 در جایگاه حاضر می‌شوند و پس از سخنان كوتاهی درباره اهمیت آموزش و پرورش و كارهای انجام شده در آن، آماده نواختن زنگ تعلیم و تربیت شكوفه‌ها می‌شود؛ هر چند در این میان «خاله رویا، عمو مهربان و سنجد» نیز هر كدام سعی می‌كنند به نوعی به فضا هیجان بیشتری بدهند؛ یكی با مخاطب قرار دادن وزیر و صحبت با وی و دیگری با شور و هیجان دادن به بچه‌ها. اما در این میان، پیشنهاد «سنجد» به وزیر آموزش و پرورش قابل توجه است؛ عروسك كوچولوی سال‌های دور و نزدیك برنامه‌های كودك به حاجی‌بابایی پیشنهاد می‌دهد كه «علاوه بر پنج‌شنبه‌ها، «شنبه‌ها» را هم یك هفته در میان تعطیل كنید تا دور هم باشیم!»؛ پیشنهادی كه خنده وزیر و دانش‌آموزان و اولیای آنها را به همراه می‌آورد. ـ بالاخره انتظار به سر می‌آید و در ساعت 10 و 10 دقیقه صدای «دینگ‌دینگ» زنگ مدرسه با ضربه‌های چكش آقای وزیر بلند می‌شود تا دانش‌آموزانی كه از 8 صبح بر روی صندلی نشسته‌اند و آفتاب كم‌كم آنها را كلافه می‌كند، با شور و هیجان و هله‌هله و جیغ و هورا پرچم‌های وطن را در هوا بچرخانند. ـ پس از آن كه وزیر آموزش و پرورش به پایین جایگاه می‌آید و گروه سرود دانش‌آموزی برنامه خود را اجرا می‌كند، باز هم مجری برنامه از وی می‌خواهد تا در جایگاه حاضر شود و جزئیات بیشتری را از طرح آموزش شنا و تعطیلی پنج‌شنبه‌ها بگوید. اما این بار آقای وزیر به همراه دختر خردسال كلاس دومی‌اش كه پارسال «شكوفه» بود و امسال قدری از شكوفگی درآمده بود و البته با همراهی فرزند خردسال «شهید قنبرزاده» در جایگاه حاضر می‌شود تا چند دقیقه‌ای به چك و چونه زدن‌های مجریان برنامه پاسخ دهد كه «چرا این بچه‌ها شنا دارند و ما نداشتیم و خوش‌ به حالشان ...» و آفتاب همچنان می‌تابد! البته در این میان آرزوی كودكی «خاله رویا» برای تصاحب ریاست جمهوری نیز شنیدنی است كه باعث می‌شود كه وزیر دوباره یادآوری كند كه «رئیس جمهور و وزرا و مسئولان آینده كشور از میان همین گل‌ها خواهند بود»؛ در نهایت، وقتی عقربه‌های ساعت، 10 و 45 دقیقه را نشان می‌دهند، كم‌كم تب مراسم می‌خوابد تا وزیر آموزش و پرورش در جمع خبرنگاران حاضر شده و به سؤالات و دغدغه‌های مردم پاسخ دهد و گل‌های كلاس اولی هم به «رستوران كودكان» به میزبانی «خاله سارا و قلقلی» بروند. هر كس به گوشه‌ای می‌رود و غنچه‌ها و شكوفه‌ها و جوانه‌ها می‌روند تا آینده ایران را با دستان كوچك خود بسازند.