چرا کبابی و مرغ فروش هم به ماهواره ها تبلیغات می دهند؟

مدیر كل تبلیغات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در گفتگو با خبرآنلاین تایید می كند كه قانون ماهواره، در موضوع تبلیغات، نقص دارد. این نقص از آن جهت است كه ممنوعیت دادن آگهی به ماهواره ها معلوم شده، ولی مشخص نیست اگر چنین كاری انجام شد، چه مجازاتی به دنبال دارد. اكنون علیرضا كریمی، مدیركل تبلیغات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تایید می كند بسیاری از كسبه خرده پا در تهران و شهرستانها، به ماهواره ها تبلیغات می دهند، در حالی كه این كار، غیر قانونی است: "وزارت ارشاد نیز به آنها تذكر و اخطار داده این كار را ادامه ندهند، هر چند در صورت تكرار این تخلف، قانون، درباره مجازات آنها، ساكت است." قانون مبارزه با ماهواره درباره تبلیغات در ماهواره ها، چه نظری دارد؟ وقتی كه قانون می گوید استفاده از تجهیزات ماهواره ای منع دارد و قانونگذار ممنوع كرده، یعنی اصلا نمی شود از شبكه های ماهواره ای استفاده كرد.این منع استفاده، در قانون صراحتا آمده: "ورود، توزیع و استفاده از تجهیزات دریافت ماهواره ممنوع است." ما نیز همه شبكه های ماهواره ای را معاند می دانیم، مگر این 2، 3 موردی كه وزارت ارشاد آزمایشی مجوز داده است و باید منتظر ماند تا جواب بگیرد.ازاین شبكه ها نیز یك مورد لغو مجوز شده، یكی آزمایشی كار می كند و دیگری اصلا راه اندازی نشده است. این شبكه ها نیز برای پخش برنامه و برنامه سازی است، نه برای پخش تبلیغات. سئوال من نیز این است كه كالای داخل ایران برای مخاطبان خارج از ایران چرا تبلیغ می شود؟ آیا كسی كه در كالیفرنیا و استرالیا زندگی می كند از فلان مرغ فروشی و گل فروشی در خیابانی در تهران، خرید می كند؟ كارخانه های بزرگی نیز كه به این شبكه ها تبلیغات می دهند، باید به ما بگویند وقتی درآمدشان را از داخل كشور كسب می كنند، چرا پولشان را به شبكه های ماهواره ای می دهند كه به مقدسات كشور توهین می كند؟ ولی در قانون مبارزه با ماهواره، درباره تبلیغات در ماهواره كه منعی بیان نشده؟ وقتی قانون می گوید ورود، توزیع و استفاده از تجهیزات دریافت ماهواره ممنوع است، یعنی ممنوع است. به جز ممنوعیت قانونی، آیا تبلیغات در ماهواره ها، جرم نیز تلقی می شود؟ جرم هم هست، مجازاتش را هم مشخص كرده. نوشته وارد كننده، تولید كننده، توزیع كننده، استفاده كننده چه مجازاتهای حبس و جریمه ای دارند و دقیقا صراحت دارد. می دانیم كه جرم، فعل یا ترك فعلی است كه در قانون به آن اشاره شده و برایش مجازات تعیین شده باشد، چطور می گویید تبلیغات در ماهواره جرم است؟ تبصره ماده 10 این قانون می گوید نشر آگهیهای تبلیغات از طرق مختلف مانند مطبوعات، صدا و سیما و تبلیغات شهری برای كالاهایی كه متضمن استفاده از برنامه های ماهواره ای می شود، ممنوع است. یعنی می گوید آقای تولید كننده، اگر شما می خواهید فلان كالا را در شبكه های ماهواره ای تبلیغ كنید و اینجا نیز می خواهید در روزنامه ها، صدا و سیما و تبلیغات شهری، آن را تبلیغ كنید، ممنوعیت دارید. خب این موضوع، جرمی كه مجازات به دنبال دارد، حساب نمی شود؟ قانونگذار دارد به این صراحت عنوان می كند كه ممنوعیت دارد. یعنی شما اگر از شبكه های ماهواره ای این تبلیغات را می بینید، در جامعه نباید همان تبلیغات مشاهده شود. ما نیز به تولید كننده ها همین را گفتیم، یا تبلیغات را از ایران ببر بیرون و در شبكه های ماهواره ای تبلیغ كن و یا اگر می خواهی در داخل كشور تبلیغات كنی، نباید به شبكه های ماهواره ای هم تبلیغات را بدهی. قبول دارید قانون درباره تبلیغات در شبكه های ماهواره ای به طور واضح عنوان جرم نداده؟ قانونگذاردر این قانون نوع مجازات را ندیده و نگفته چه مجازاتی برای این اشخاص باید باشد. به قولی خیلی محكم نیامده بگوید اگر وزارت بازرگانی این تبلیغات را دید، با این تخلفات چگونه برخورد كند. پس چرا وزارت ارشاد برخورد می كند؟ ماده 10، به وزارت ارشاد و سازمانهای ذیربط تكلیف كرده با استفاده از اهرمهای مختلف علیه برنامه های مخرب ماهواره ای اقدام لازم را انجام دهد. این اقدام، ممكن است همه چیز باشد، اعم از سخت افزاری و نرم افزاری. دست ارشاد و سازمانهای ذیربط برای این كار باز است. آیا باز بودن دست وزارت ارشاد به این مفهوم است كه خودش، مجازات برای آگهی دهنده ها تعیین كند؟ مجازات تعیین نشده، ولی ممنوعیت تعیین شده. اینجا خلاء قانونی داریم. وقتی قانونگذار می گوید وزارت ارشاد و سایر نهادهای ذیربط می توانند برخورد كنند، خب باید بروند آئین نامه آن را درست كنند و راهكاری پیدا كنند كه در صورت تخلف، چگونه برخورد شود. دو سال پیش مذاكراتی كه با قوه قضائیه داشتیم، آقای شاهرودی، رئیس قوه، راهكارهایی را برای این قضیه، اعلام كردند، ولی تبدیل به راهكار قانونی نشد. بخشنامه شد. این بخشنامه در ارشاد موجود است؟ این را باید از دستگاه قضایی دریافت كرد. بخشنامه ای نبود كه تبدیل به قانون شود. این نیاز به قانون و كار و بررسی دارد. وقتی می گویند این كار را انجام ندهید، یعنی ممنوع است. اولین برخورد برای افراد این است كه مانع از انجام كارهای منع شده بشویم. راهكار دیگر این است كه اگر كسی ممنوعیت را در نظر نگرفت، جریمه برای او در نظر گرفته شود. ما از راهكار اول استفاده می كنیم، یعنی به افراد می گوییم كاری كه ممنوع است را انجام نده. آگهی دهنده ها به ماهواره می گویند منطق اقتصادی حكم می كند آگهی هایشان را به ماهواره بدهند. در این باره چه می فرمایید؟ ما می گوییم منطق وجود دارد. یعنی سود صاحب آگهی وجود دارد، ولی سود جمهوری اسلامی نیست. حالا كسی كه در فضای این كشور زندگی می كند، باید از قانون تبعیت كند. در همه جای دنیا این موضوع وجود دارد. اگر كسی در كشوری زندگی می كند باید قانون را رعایت كند، وزیر و وكیل و صاحب صنعت هم نمی شناسد. در صورتی كه كسی این كار را كرد چه مجازاتی برایش در نظر گرفته شده؟ این نقص قانون است كه نیامده بگوید اگر تخلف شد، چگونه با او برخورد شود. روش شما برای برخود با این افراد چگونه است؟ ما برای رفع این مشكل، اولا به همه شركتها و صاحبان آگهی و كسبه خرده پا كه آگهی داده اند، اخطاریه فرستادیم. بعضا مایه خجالت است كسبه خرده پایی به شبكه های ماهواره ای آگهی می دهند كه نمی شود اسمشان را خواند. به آنها و شركتهایی كه می گویند میلیاردی فروش و درآمد داریم، تذكر دادیم. اكنون می خواهم یك سئوال معرفتی بپرسم: چطور كالای خارجی را از خارج كشور وارد می كنید، می فروشید به مردم، سودتان را برمی دارید و پول اصلی را به شركت مادر می دهید و شركت مادر نیز كار به این مسایل ندارد و در شبكه هایی كه معاند با فرهنگ و نظام و دین و آیین مردم است و به مقدسات ما توهین می كند، تبلیغات می دهید؟ حالا من حق دارم بپرسم چرا پول را از دست من می گیرید و به شبكه هایی می دهید كه مقدسات من را زیر سئوال می برد؟ در عالم لوطی گری بگوییم، شما زیر چتر این مقدسات زندگی می كنید و بهره می گیرید. تویی كه می گویی من این كارها را می كنم، تو به قدری ضعیفی كه خرده های كاپیتولاسیون كه هیچ، درسته های كاپیتولاسیون در وجودت هنوز باقی مانده. نتوانسته اید باور كنید خودتان را، مردم را. مرغ همسایه هنوز برایتان غاز است. متاسفانه خیلی از ما اینطور هستیم. هر وقت یك انسان موبور و چشم آبی می بینیم، فكر می كنیم نژاد برتر است. منطق اقتصادی حكم می كند آگهی را ارزانتر در جایی داد كه بیشتر دیده شود، شما محدودیتها را اعمال می كنید ولی درباره منطق اقتصادی آگهی دادن در ماهواره، چه می شود گفت؟ من هم اقتصادی نگاه می كنم. این زهری كه آنها می پاشند را اگر بخواهم درمان كنم، باید چقدر هزینه كنم؟ من نیز یك مغازه دار هستم. من به جز اینكه حاكمیت هستم، خودم را مغازه و بنگاه فرهنگی می بینم. او هم یك بنگاه اقتصادی است و این ضرری كه به من می زند، باید با چقدر هزینه جبران شود؟ حالا می توانم جلوی او بایستم. او علیه من تبلیغات می كند با امكانات خودش، من هم علیه او مبارزه می كنم، با امكانات خودم. اگر هم حاكمیت باشم كه خیلی ارجح هستم به این مبارزه. با این حال، تبلیغات كالاهای داخلی هنوز به ماهواره ها می رود؟ وقتی تعداد آگهی نامه های ما در كشور 1200 تاست و ماهانه بیش از 2 میلیون شمارگان دارد، سایتها آگهی تبلیغاتی دارند، تابلو های تبلیغاتی ما اثرات تبلیغاتی بسیار بیشتری از شبكه های ماهواره ای دارد، چرا باید تبلیغات به آن طرف برود؟ می گویند چون هزینه تبلیغات در اینجا زیاد است. بله، ولی او برای مبارزه با حاكمیت، تبلیغات خود را ارزان كرده، هزینه تبلیغات در ایران زیاد است، ولی در ماهواره كم، چون آنها دارند سرمایه گذاری می كنند تا با نظام مقابله كنند. ارزان می گیرد تا در مبارزه فرهنگی، ما را شكست دهد. این را متوجه هستید، ما هم متوجه هستیم، آن كاسب خرده پا و مرغ فروش هم متوجه است، ولی پول را می دهد به دشمن، چون دنبال سود اقتصادی خودش است. حالا من موظف هستم اولا با آن شبكه معاند كه دشمن من است، مبارزه كنم، دوم، تبلیغات داخلی را تقویت كنم، سوم، راه را برای آن صاحب صنعتی كه می خواهد تبلیغات موثر در داخل داشته باشد، هموار كنم تا از دست من فرار نكند و جذب دشمن شود. وظیفه دارم امكانات ارشاد را در اختیارش بگذارم. نمی توانم به آن مرغ فروش بگویم برود در روزنامه سراسری تبلیغات كند، آگهی نامه های محلی برای همین درست شده است. در اقتصاد كلان نیز دوستانی كه احضار شدند، گفتند كه تعداد بیننده های شبكه های ماهواره ها با توجه به تعداد 54 تایی آنها، كمتر از شبكه 3 ماست كه فوتبال پخش می كند. خودشان می دانند و معترف هستند. به جز مبارزه و اخطار، چه خواهید كرد تا تبلیغات ارزان در اختیار صاحبان كالاها و مشاغل قرار گیرد؟ به زودی شبكه بازار از طریق صدا و سیما افتتاح می شود و قرار است هزینه ها بسیار پایین تر باشد. تمام فعالیتها را به كار می گیریم، از شهرداری خواسته ایم فضا را برای تبلیغات كالای داخلی راحت تر كنند. فضای خوبی با 1200 آگهی نامه در سراسر كشور وجود دارد كه همه می توانند تبلیغات بدهند و جواب بگیرند. وقتی می بینید از تبلیغات داخل استادیوم آزادی نتیجه می گیرد، می آید و آگهی می دهد. منتهی یادتان نرود هنوز برای عده ای مرغ همسایه، غاز است. آیا شبكه های ماهواره ای مجاز كه اخیرا مجوز گرفته اند نیز مشمول ممنوعیت تبلیغات هستند؟ ما برای تبلیغات با آنها صحبت نكردیم، این شبكه ها برای برنامه سازی مجوز گرفته اند. از طرفی می دانیم هر رسانه ای با تبلیغات زنده است. باید هزینه ها را از طریق تبلیغات جبران كند. این كه صدا و سیما هم مستقل شده تا درآمد زایی كند، همین است. مدیران شبكه های ماهواره ای كه مجوز گرفته اند، می گویند ما می آییم چیزهایی از ایران را نشان می دهیم كه صدا و سیما فرصت نمی كند نشان دهد. موضوعات محرمانه و سری را نمی گوییم، مباحثی كه عمومی است و به مردم می شود گفت را می خواهند نشان بدهد. برای این كار كه نباید از جیب من خرج كنند. شما اگر برای داخل كشور برنامه می سازید، صدا و سیمای داخلی، از بابت فكر، تجربه، نیروی انسانی و خیلی مسایل، از كسی كه می آید شبكه بزند و دیپلم هم ندارد، بالاتر است. شما فكر می كنید كسی كه می خواهد شبكه بزند و دیپلم هم ندارد، می خواهد به مردم چه چیزی را نشان بدهد كه ندیده اند؟