بررسی پرونده زندانیانی که به دلیل انتقاد از خامنه‌ای زندانی‌ هستند

گزارش خبری: 1390/7/21 وب‌سایت کلمه گزارشی از زندانیانی که به دلیل انتقاد از خامنه‌ای زندانی هستند منتشر کرد. سی‌میل چکیده‌ای از این گزارش تهیه کرده است. اگرچه در روزهای اخیر اخبار مربوط به اجرای حکمِ شلاقِ منتقدینِ احمدی نژاد رییس دولت ایران در رسانه های دنیا بازتاب گسترده ای یافته است اما برخورد خشونت آمیز با منتقدان آیت الله خامنه ای که این روزها در زندان به سر می برند، کمتر مورد توجه رسانه های بین المللی قرار گرفته است. به نظر می رسد در شرایطی که بخش هایی از حاکمیت این روزها خود به عنوان منتقد اصلی دولت دهم محسوب می شوند، بر این اساس انتقاد از احمدی نژاد در رسانه ها بیشتر بازتاب می یابد اما آنچه در سکوت خبری باقی می ماند انتقاد از آیت الله خامنه ای و برخوردهای قهری با کسانی است که به جرم انتقاد یا نوشتن نامه سرگشاده به رهبری زندانی شده اند. برخی از زندانیان سیاسی که به عنوان منتقد رهبری محکوم شده اند و در فضای سیاسی و رسانه ای شناخته شده هستند، بعد از دو سال زندان حتی از امکان مرخصیِ یک روزه هم بهره مند نشده اند و خانواده های آنها در مصاحبه با رسانه های متعدد می گویند که نه تنها زندگی ِ این زندانیان بلکه زندگیِ شخصیِ فرزندان و سایر اعضای خانواده این زندانیان نیز به دلیل انتقاد از آیت الله خامنه ای مورد «تهدید» قرار گرفته است. در حال حاضر در پرونده محکومیت شمار زیادی از فعالان سیاسی، کارگری، اینترنتی، دانشجوی، بلاگرها و روزنامه نگاران، اتهامِ «توهین به رهبری» قید شده است اما به دلیل عدم دسترسی به تمامی پرونده های زندانیان سیاسی، تنها به پرونده قضایی چهره های شناخته شده ای در میان این زندانیان می پردازیم که مشخصا و بنا به گفته ی خانواده هایشان به دلیل آنچه «توهین به رهبری» خوانده می شود مورد برخوردهای قهریِ شدیدی قرار گرفته اند. محمد نوری‌زاد: محمد نوری زاد روزنامه نگار و مستند ساز از جمله کسانی بود که ادبیات او در نقد آیت الله خامنه ای به چونه بود که از واژه ی «پدر» استفاده می کرد اما حتی او هم سخت ترین فشار ها را به خاطر نوشتن همان نامه های ممنوعه در اوین تحمل کرد و مورد ضرب و شتم قرار گرفت. یعنی حتی «انتقادهایی که برخی از مسوولان همین نظام آن را «دلسوزانه» تعبیر می کنند هم تحمل نمی شود و با منتقدان به گونه ای رفتار می کنند که آنها را با عبارت «توهین کنندگان» مورد عتاب و خطاب قرار می دهند. احمد زیدآبادی: احمد زید آبادی در سال ۱۳۸۸ طی یک نامه ی سرگشاده به آیت الله خامنه ای نوشته بود که به چه علت شرعی، عقلی، قانونی و یا عرفی و بر اساس کدام مصلحت عمومی، پرسش علنی از رهبری و یا نقد گفته‌ها و عملکرد وی، عملا در جامعه ایران ممنوع است؟ آقای زیدآبادی دو روز بعد از انتخابات ریاست جمهوری ۸۸ در ۲۴ خرداد ماه در برابر چشمان فرزندان خود دستگیر شد. شش سال زندان، پنج سال تبعید در گناباد و محرومیت مادام العمر از فعالیت های سیاسی و اجتماعی حکمی است که دستگاه قضایی برای احمد زیدآبادی صادر کرده است. عبدالله مومنی: عبدالله مومنی سخنگوی سازمان دانش آموختگان ایران است که به عنوان منتقد رهبری متهم شده است. او حتی در تابستان ۸۹ از داخل زندان اوین نامه ای به آیت الله خامنه ای نوشت که در آن به صراحت از شکنجه های روحی و روانی، جسمی و جنسی پرده برداشت و رهبری را مورد سوال قرار داد. این انتقاد صریح منجر به این شد که عبدالله مومنی دوباره دادگاهی شود و تاوان سنگین تری را پس بدهد. عبدالله مومنی که در ۲۲ خرداد ماه در تهران بازداشت شد به تحمل ۴ سال و ۱۱ ماه حبس تعزیری محکوم شده بود و از جمله کسانی بود که به گفته خودش پس از اعمال شکنجه و تهدید ناگزیر شد در تلویزیون جمهوری اسلامی هم اعترافاتی را مطرح کند. اما این زندانی سیاسی در یک نامه که بسیاری از صاحب نظران آن را «تکان دهنده» توصیف می کنند افشاگری هایی کرد که نشان می داد این اعترافات در چه شرایطی از زندانیان گرفته شده است. عیسی سحرخیز: عیسی سحرخیز فعال سیاسی و مطبوعاتی است که نامه های سرگشاده ی او به آیت الله خامنه ای و انتقادهایش از رهبری نظام جمهوری اسلامی بارها او را در معرض خطر قرار داد. او نیز پس از اعلام نتایج انتخابات ریاست جمهوری ۸۸ تحت تعقیب قرار گرفت و در نهایت در تاریخ ۱۲ تیر ۱۳۸۸ بازداشت شد اما از همان زندان هم بارها از طریق خانواده اش اعلام کرد که مسولیت تمامی بحران هایی که در کشور رخ داده، بر عهده شخص آیت الله خامنه ای است. او در دادگاه بدوی به اتهام “توهین به رهبری”، “تبلیغ علیه نظام” و “نشر اکاذیب از طریق مصاحبه با رسانه های خارجی” به سه سال زندان و پنج سال ممنوعیت و محرومیت از فعالیت‌های سیاسی و مطبوعاتی محکوم شد. مهدی محمودیان: مهدی محمودیان یکی از روزنامه نگاران و فعالان سیاسی است که از او به عنوان افشاگر شکنجه های اعمال شده در کهریزک یاد می شود نیز از جمله متهمان به اهانت به آیت الله خامنه ای است. این روزنامه نگار در جریان حوادث پس از انتخابات در تاریخ ۲۵ شهریور ۸۸ بازداشت و به جرم تبانی علیه نظام به ۵ سال حبس تعزیری محکوم شده است‌ و تا کنون نزدیک بیش از دو سال است که بدون مرخصی در زندان به سر می برد. محمودیان در سال ۱۳۸۶ در نامه‌ای خطاب به آیت الله خامنه‌ای، نسبت به نقض حقوق زندانیان در بازداشتگاه کهریزک هشدارهایی داده بود که هرگز مورد توجه رهبری جمهوری اسلامی قرار نگرفت اما گفته می شود همان نامه او را هم در معرض تهدید و فشار حاکمیت قرار داد. حشمت الله طبرزدی: حشمت‌الله طبرزدی یکی از فعالان سیاسی محبوس است که در سالهای دهه شصت عضو دفتر تحکیم وحدت بود و ابتدا از هواداران جدی رهبر دوم جمهوری اسلامی به شمار می رفت تا آنجا که در نشریه اش، پیام دانشجوی بسیجی، برای نخستین بار آیت‌ الله خامنه ای را «امام خامنه ای» نامیده بود. اما بعدها به یکی از منتقدان رهبری بدل شد، تا جایی که حتی در دو سال اخیر از داخل زندان نیز علیه مقام رهبری اعلام شکایت کرده است. طبرزدی به عنوان دبیر کل جبهه دموکراتیک ایران در ایران فعال بود که پس از حوادث انتخابات در روز ۷ دیماه ۱۳۸۸، پس از تظاهرات معترضان در عاشورا توسط ماموران وزارت اطلاعات بازداشت و در نهایت از طرف شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی تهران به ۹ سال حبس تعزیری و ۷۴ ضربه شلاق محکوم شد.. وی در شکایت نامه ای که از زندان علیه رهبری جمهوری اسلامی نوشته است، علیه آیت الله خامنه ای به عنوان رهبر حکومت، که دارای قدرت مطلقه، فرا قانون، غیر پاسخگو و مادام العمر است، اعلام جرم کرده و مواردی از این قبیل را مطرح کرده است:  اعمال سانسور و تفتیش عقیده، توقیف غیر قانونی نشریه های پیام دانشجو، ندای دانشجو، هویت خویش و گزارش روز، سلبِ حقوقی چون آزادی بیان، ضرب و شتم های مکرر توسط نیروهی امنیتی، انتظامی و نظامی، بازداشت های مکرر و خود سرانه و اعمال شکنجه در بازداشتگاه های نظامی و امنیتی… قاسم شعله سعدی: قاسم شعله سعدی یکی از وکلا و حقوقدانان شناخته شده ی کشور است که پیش از این نماینده ی مجالس سوم و چهارم نیز بود و از او به عنوان یکی از منتقدان آیت الله خامنه ای نام برده می شود که در سال ۸۱ به دلیل توهین به رهبری، براساس حکمی از سوی دادگاه انقلاب، به دو سال حبس تعزیزی محکوم شد اما در حوادث پس از انتخابات یک بار دیگر روانه ی زندان شد. قاسم شعله سعدی پس از انتخابات و اعتراضات مردمی به صدای آمریکا گفته بود اگر حاکمیت به برکناری و استعفای احمدی نژاد تن ندهد، مطالبات معترضان فراتر و رادیکال تر خواهد شد. وی از جمله منتقدان حکومت بود که در تاریخ ۱۳۸۱ طی نامه ای سرگشاده، به «غیر قانونی» بودن انتصاب «آیت الله خامنه ای»‌ بعنوان رهبر جمهوری اسلامی اشاره کرده بود که به همین دلیل یک بار پیش از این نیز بازداشت شده و بیش از یک ماه در زندان به سر برد. سایت کلمه در همان زمان گزارش داده بود که محکومیت اخیر این فعال حقوقی و سیاسی از سوی شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی مقیسه و با استناد به اظهارات وی در گفت و گو با رسانه ها مبنی بر مسئولیت مقام رهبری در حوادث پس از انتخابات و به ویژه کشتار و سرکوب های پس از انتخابات ۸۸ صادر شده است. وبلاگ‌نویسان و جوانان ناشناس و هزینه ی نقد رهبری امیدر رضا میرصیافی فعال فرهنگی و وبلاگ‌نویس ایرانی توسط دادگاه انقلاب به اتهام توهین به بنیانگذار جمهوری اسلامی و آیت الله خامنه‌ای به دو سال حبس محکوم شد و در نهایت در زندان به طرز مشکوکی جان باخت. پیمان روشن ضمیر وبلاگ نویس دیگری است که پس از انتخابات دستگیر و به اتهام «توهین به رهبری» محکوم شده است. نمونه ای دیگر علی جمالی، عضو شورای مرکزی سازمان دانش‌آموختگان ایران است که او نیز پس از انتخابات دستگیر شده و هم اکنون در بند ۳۵۰ زندان اوین نگهداری می‌شود و امکان در آغوش کشیدن و ملاقات مستمر فرزند یک ساله ی خود را ندارد. او نیز به اتهام توهین به رهبری، توهین به رییس دولت، تبلیغ علیه نظام و همچنین تجمع و تبانی برای بر هم زدن امنیت داخلی، محاکمه و محبوس شده است. بهروز نیکوفرد، علیرضا سعیدی و بهروز ملازاده، سه عضو سندیکای کارگران شرکت نیشکر هفت تپه نیز به اتهام آنچه «توهین به رهبری» خوانده شده، از سوی دادگاه تجدیدنظر اهواز به شش ماه زندان محکوم شده اند. آمار مشخصی از شمار زندانیانی که به اتهام «توهین به رهبری» محکوم شده اند وجود ندارد اما عبور از«خط قرمز»ِ جمهوری اسلامی همچنان از میان شهروندان معمولی و کمتر شناخته شده هم قربانی می گیرد. منبع: کلمه