رسما به خانواده پزشک کشته شده ی کهریزک گفته شده که شکایت خود را پس بگیرند

دومین سالگرد “رامین اندرجانی”، پزشک کهریزک در حالی در سکوت سپری شد که شکایت و پیگیری های خانواده اش برای علت مرگ او بی نتیجه مانده است.

شکایت این خانواده برای روشن شدن مرگ مشکوک پزشک کهریزک نه تنها مورد رسیدگی قرار نگرفته است، بلکه رسما به آنها گفته شده که شکایت خود را پس بگیرند.

رضا قلی پوراندرجانی، پدر رامین در خصوص آخرین وضعیت پرونده پسرش با طرح این سوال که مگر متن شکایت نامه ها و گروهی که آمدند چکار توانستند انجام دهند؟ به سایت جرس گفته است: بارها به مراجع قضایی برای پیگیری مراجعه کردم، یکبار گفتند مسمومیت غذایی است، یکبار گفتند خودکشی است، یکبار گفتند ایست قلبی است… خلاصه معلوم نشد و این حرفهای آنهاست دیگر، چه بگویم؟ چه مانده که بگویم؟ همه چیز روشن است و خدا خودش عادل است من همه چیز را به او واگذار کردم.”

پدر رامین اندرجانی از محدودیت هایی سخن می گوید که مانع پیگیری پرونده پسرش شده است. او در توضیح این مساله به ذکر این جمله بسنده کرده که “بالاخره من غیر از رامین یک پسر دیگر هم دارم.”

او اضافه می کند: خودشان اصرار داشتند که پرونده را ببندیم اما ما اعتراض و شکایتمان را کردیم. حالا هم به آنها گفتیم هر جور که می خواهید پرونده را ببندید اما ما اعتراض داریم. حالا هم ظاهرا پرونده مفتوح است و علی رغم اینکه اصرار می کنند که پرونده رامین را ببندیم اما چطور اینکار را کنیم؟! الان هم که می دانم به نتیجه ای نمی رسم.

دکتر رامین پوراندرجانی روز نوزدهم آبان ماه سال ۸۸ در استراحتگاه خود در ساختمان بهداری نیروی انتظامی تهران بزرگ بطرز مشکوکی جان سپرد و علت مرگ وی از سوی مقامات قضایی سکته قلبی در خواب عنوان شد و جسد وی بدون اجازۀ کالبد شکافی به خانواده، توسط نیروی انتظامی دفن شد. رامین پوراندرجانی تعدادی از قربانیان شکنجه بازداشتگاه کهریزک از جمله شهید محسن روح الامینی را ویزیت کرده بود. او بارها مورد بازجویی و تهدید قرار گرفت تا جنایات کهریزک را افشا نکند و این مسائل را پیش از مرگ خود به تعدادی از دوستان و خانواده اش مطرح کرده بود.

بعد از مرگ پوراندرزجانی، مقامات قضایی علت مرگ را یک بار سکته قلبی و بار دیگر مسمومیت غذایی عنوان کردند اما پس از مدتی مشخص شد که رامین اندرزجانی برای دیدار با نمایندگان مجلس وقت گرفته و تلاش داشته است تا از شرایط بازداشتگاه کهریزک و آنچه بر سر زندانیان آنجا آمده است سخن بگوید.

پدر رامین گفته است: الان هم متاسفانه در موقعیتی قرار داریم که دستمان به جایی بند نیست. مگر بزرگ ترهاش به نتیجه ای رسیدند؟ حالا من به تنهایی چه می توانم انجام دهم؟

آقای اندرجانی با بیان اینکه ما اعتراض و لایحه مان را دادیم و دیگر دنبالش را نمی گیریم و بخدا واگذار کردیم، این سوال را می پرسد: “اگر قرار باشد شکایت کنم به چه کسی باید شکایت کنم؟ باید به نیروی انتظامی شکایت کنم دیگر؟ اول دستگاه قضایی از آنجا شروع می شود من هم پسرم را صحیح و سالم برای خدمت سربازی به نیروی انتظامی تحویل دادم، همانجایی که رامین از بین رفته و گفتند بیا جسدش را تحویل بگیر، حالا به آنها شکایت کنم؟ ما به خدا ایمان داریم و این مسئله را به خود او واگذار کردیم و حتما عدالت خدا اجرا خواهد شد.”

پدر رامین اندرجانی با اشاره به دردهایش بعد از سکوت طولانی، با آه می گوید: “امسال آبان ماه مراسم سالگرد رامین را در منزل گرفتیم و خدا را شکر مشکلی نداشتیم، اما وضعیت روحی مان معلوم است ما همه چیزمان رامین بود. حال مادرش هم خوب نیست و دیگر حال و روزی برایمان باقی نمانده است. مگر می توانیم یک لحظه او را فراموش کنیم.”

او پیش از این گفته بود: “پسرم اهل سیاست نبود و فقط دنبال علم و خدمت به مردم و کشور بود. او دنبال انسانیت بود هیچوقت برای خودش چیزی نمی خواست برای جامعه و مردم می خواست. او دنبال علم و ترقی بود و پله های ترقی را می خواست یکی بعد از دیگری بالا برود. او می خواست برای جامعه اش خدمت کند و تخصصش را بگیرد. در سربازی هم هر روز شصت نفر را معالجه می کرد. او عاشق علم و خدمت به کشور و مردم بود. من از این ناراحتم که فرزندم سیاسی نبود و در لباس پزشکی به مردم خدمت می کرد اما این بلا را به سرش آوردند.”