۲۵ بهمن؛ پژواک صدای مظلومیت رهبران جنبش سبز و زندانیان سیاسی

چکیده :با وجود تمام محدودیت‌ها از قطعی و کندی سرعت اینترنت تا بسیج یکپارچه عوامل حکومت برای پاکسازی دیوار نویسی‌های سبز ۲۵ بهمن و سایر محدودیت‌ها برای ممانعت از ساماندهی راه پیمایی سکوت روز سه شنبه ،فعالان و همراهان جنبش سبز برای دعوت به همراهی‌ای دیگردر ۲۵ بهمن در تلاش هستند. در این میان نشان وی هم برای بستن پیمانی دوباره میان برخی از شهروندان سبز به چشم می خورد که همچون دو سال گذشته با این علامت خود را در شهر یخ زده هم پیمان و هم هدف می بینند....

 گروه اجتماعی_ زهره نقیبی

با وجود تمام محدودیت ها از قطعی و کندی سرعت اینترنت تا بسیج یکپارچه عوامل حکومت برای پاکسازی دیوار نویسی های سبز ۲۵ بهمن و سایر محدودیت ها برای ممانعت از ساماندهی راه پیمایی سکوت روز سه شنبه ،فعالان و همراهان جنبش سبز برای دعوت به همراهی ای دیگر در ۲۵ بهمن در تلاش هستند.

این روزها اگر چه چهره شهر به واسطه راه پیمایی۲۲ بهمن با  تبلیغات گسترده از پوسترهای عریض و طویل رهبری تا بیداری اسلامی و تجهیز امکانات مختلف از بلندگوها تا ایستگاه های صلواتی و مشاوره حقوقی خانواده٬ آزمایش خون و نقاشی و شارژ ایرانسل و …همراه شده است، اما باز شهر بی نشان از راه پیمایی مردمی و خودجوش ۲۵ بهمن نیست که شهروندان داوطلبانه در تدارک برای حضور و دعوت همراهان سبز خود به آن هستند.

دیوارهای سفید و سیاه شهر دعوت به حضور می کنند

بهترین گواه این دعوت  سیمای شهری است که خط خوردگی های آن ردی از نشان سبز با خود دارد نشانه هایی که در گردشی کوتاه در شهر خودنمایی می کنند. دیوارهایی که در کوتاه ترین زمان ممکن پس از سبز شدن با بسیج نیروهای حکومتی رنگ دیگری به خود می گیرند و پس از آن دوباره سبز می شوند و دوباره رنگ تیرگی می گیرند.با این حال مردم از همین تیرگی ها پیام وعده بهمن ماه  را دریافت می کنند چه آنکه از در و دیوارها، اتوبوس ، مترو و آسانسور تا باجه های تلفن و خودپردازهایی که پر ز رنگ های سیاه و سفید و .. است همه دعوت به حضور برای سکوتی دوباره می شوند.حضوری که اگر پرس و جویی کنی در میان زمزمه های عابرین هم شنیده می شود.

در میان حرف ها

این روزها در میان بحث و گفت و گوهای شهروندان از گرانی و تورم و یارانه اگر گریزی به اعتراض سبز ۲۵ بهمن بزنی بی جواب نمی مانی و با وجود فضای پلیسی حاکم، شهروندانی هستند که به اظهارنظر بپردازند. برخی سکوت می کنند و برخی هم به انکار سری تکان می دهند،برخی بی تفاوت اند و  برخی هم ایده ها و پیشنهادهایی دارند. برخی مخالفت اند و برخی مشتاق و برخی هم نشان سبز وی را هم چون سال های گذشته بی پاسخ نمی گذارند.

اینها از جمعیت می ترسند

با مرد میانسالی هم صحبت می شوم که از بحث درمورد دوران انقلاب به سالهای ۸۸ و ۹۰ می رسد، می گوید: ” ما چه می خواستیم چه نمی خواستیم شاه باید می رفت.  انقلاب ما را دزدیدند.

به روزهای بعد از انتخابات ۸۸ می رسد و راهپیمایی که در پیش است می گوید: مگر در خردادی که رای مان را خوردند نیامدیم سکوت کردیم واز دیوار صدا درآمد و از جمعیت ما کوچکترین صدایی نبود.اینها خودشان جمع را به هم می ریزند. اینها از جمعیت می ترسند.

خانم جوانی می گوید : اینها اصلا نمی گذارند شما جمع بشوید که بخواهید سکوت کنید یا .. که این پاسخ را از این مرد میانسال می شنود: آنچنان امثال من و شما را از خودشان ترساندند در حالیکه اینطور نیست.تا وقتی هم این ترس هست هیچ چیزی عوض نمی شود.

شهروند خانم دیگری هم به این جمله اکتفا می کند که ” مردم به خاطر یک لقمه نان بیشتر هر کاری می کنند.”

در یکی از پارک های شهر گفت و گو با خانم میانسالی که به همراه همسرش بعد از پیاده روی در حال استراحت است، را از انقلابی که به ثمر رساندند، شروع می کنم که می گوید:”  ما آن دوره بطور دائم در خیابان ها بودیم، الان مردم با یک اشاره فرار می کنند. با این رویه به نتیجه ای نمی رسند. با این حال همسرش با او هم عقیده نیست و با شنیدن جمله ” نباید فرار کرد” می گوید : چرا می گویی نباید فرار کرد. اصلا میگن ” جنگ و گریز” اگر قرار باشد شما فقط بایستی و کشته و دستگیر شوی که دیگر جنگی وجود ندارد. باید فرار کنی و دوباره برای اعتراض برگردی. حکومت هم از همین می ترسد.او می گوید خواسته های مردم با دوسال قبل یکسان نیست و اعتراضات بیشتری دارند.

در اتوبوس با یکی از شهروندان از بحث گرانی به روز ۲۵ بهمن می رسم که می گوید با آنکه طی دو سال گذشته در هیچ مراسمی حضور نداشته و اخبار را از طریق ماهواره و اینترنت دنبال می کرده اما برای ۲۵ بهمن امسال مصمم به حضور به همراه خانواده اش است.

مرد جوانی را در خصوص راه پیمایی سکوت مورد سوال قرار می دهم که ابتدا مسیر راه پیمایی را سوال می کند و ادامه می دهد: صرف راه پیمایی سکوت کافی نیست و باید در خیابان ها ماند. می گوید همه باید اعتصاب کنند.

جوان دیگری هم می گوید این مردم هنوز برای ظلم کشیدن ظرفیت دارند و با این قضایا اتفاقی نمی افتد و به مردم هم امیدی نیست.

اسکناس ها بار دیگر سبز شدند

از سوی دیگر ،فعالان سبز فعالیت خود را محدود به دیوارها و فضاهای خالی شهر نکرده  و از هر فرصتی برای اطلاع رسانی بهره گرفته اند. نمونه آن هم همین اسکناس هایی که دست به دست مبادله می شود و در میان آنها گاه با پیام هایی هم چون ۲۵ بهمن روز اعتراض/۲۵ بهمن روز آزادی /درود برکروبی و میرحسین/ زندانی سیاسی آزاد باید گردد/ ….مواجه می شوی.

گفته می شود توزیع پوستر و تراکت و اعلامیه و دعوت به حضور درمراسم ۲۵ بهمن از دیگر تلاش های سبزی است که داوطلبانه برای دعوت از شهروندان برای وعده ۲۵ بهمن صورت می گیرد و فرصت هر گونه مقابله و مبارزه حکومت با آن سلب شده است.

این فعالیت ها  در سطح گسترده تری در استانها و شهرستان های مختلف در جریان است که با توزیع تراکت ها و پوسترها و هم چنین نصب اعلامیه های کاغذی مسیرهای راه پیمایی را اطلاع رسانی می کنند.

در این میان نشان وی هم برای بستن پیمانی دوباره میان برخی از شهروندان سبز به چشم می خورد که همچون دو سال گذشته با این علامت خود را در شهر یخ زده هم پیمان و هم هدف می بینند.