گزارش‌گران بدون مرز، زندانی کردن و صدور احکام زندان برای روزنامه‌نگاران و شهروند وب‌نگاران را محکوم می‌کند

گزارش‌گران بدون مرز زندانی کردن مهران فرجی و محکومیت زندان برای ریحانه طباطبایی و منصوره بهکیش را محکوم می‌کند

گزارش‌گران بدون مرز، زندانی کردن و صدور احکام زندان برای روزنامه‌نگاران و شهروند وب‌نگاران را محکوم می‌کند.

در تاریخ ١۶ فروردین ١٣٩١ مهران فرجی در پی احضار به بخش اجرای احکام زندان اوین زندانی شد. روزنامه‌نگار روزنامه شرق و روزنامه ‌توقیف شده اعتماد ملی، پیش از این، از تاریخ ١٨ آذر تا ١۶ بهمن ماه ١٣٨٩ را در زندان بسر برده بود. در آبان ماه ١٣٩٠ از سوی شعبه ٢٨ دادگاه انقلاب تهران به یک سال زندان برای ” فعالیت تبلیغی علیه نظام” محکوم شد. این حکم از سوی شعبه ٣۶ دادگاه تجدید نظر به شش ماه زندان قطعی و شش ماه زندان تعلیقی کاهش یافت. این روزنامه‌نگار از آرتورز شدید گردن رنج می‌برد و شرایط زندان می‌تواند بیماری وی را تشدید کند.

ریحانه طباطبایی روزنامه‌نگار دیگر روزنامه شرق در تاریخ ١۵ فروردین مطلع شد که از سوی شعبه ٢٨ دادگاه انقلاب تهران به یک سال زندان محکوم شده است. وی نیز در تاریخ ٢١ آذر ماه ١٣٨٩ از سوی ماموران وزارت اطلاعات بازداشت و به زندان اوین انتقال یافته بود، که در تاریخ ٢۶ دی ماه با سپردن وثیقه ١٠ میلیون تومانی به شکل موقت آزاد شد.

منصوره بهکیش- مهران فرجی ساعتی پیش از زندانی شدن

وکیل منصوره بهکیش، ۵۴ ساله، یکی از معترضان به اعدام‌های غیرقضایی زندانیان سیاسی در دهه شصت، در تاریخ ١۶ فروردین مطلع شد، که موکلش از سوی شعبه ١۵ دادگاه انقلاب تهران به چهار سال و نیم زندان برای ” اجتماع و تبانی علیه نظام از طریق تشکیل گروه “مادران عزادار ” و تبلیغ علیه نظام” محکوم شده است. این شهروند وب‌نگار مقالات بسیاری برای روشن شدن همه حقایق در باره‌ی اعدام‌های زندانیان سیاسی بر روی اینترنت منتشر کرده است و به شکل مستمر از سوی نهادهای امنیتی احضار و مورد بازجویی و یا بازداشت قرار گرفته است. در تاریخ ١٨ دی ١٣٨٩ به همراه سی و سه مادر عزادار در پارک لاله بازداشت شده بود، که بعد از چند روز ازاد شد، مجددا در تاریخ ٢٢ خرداد ١٣٩٠ در تهران بازداشت و به بند ٢٠٩ زندان اوین انتقال یافت که یک پس از یک ماه با سپردن وثیقه به شکل موقت آزاد شد. منصوره بهکیش همچنین از جمله “مادران خاوران” است، نامی برگرفته از گورستان خاوران که محل دفن زندانیان سیاسی اعدام شده‌ و گورهای جمعی کشتار زندانیان در سال ١٣۶٧ است. خانواده‌های این قربانیان که خواهان دادخواهی و انجام آزادنه مراسم یادمان و سوگواری هستند، از سوی مسئولان ایرانی شدیدا تحت فشار قرار دارند. شش تن از اعضای خانواده منصوره بهکیش از سال شصت تا شصت و هفت کشته شده‌اند.