منشور کوروش چگونه کشف شد؟
خبرآنلاین :بررسیهای بعدی نشان داد که نوشتههای استوانه در سال 538 پیش از میلاد به فرمان کوروش بزرگ پس از شکست دادن نبونید و تصرف کشور بابل، نوشته شدهاست.
در این سال پروفسور جیمز. اچ. برِستد مدیر مؤسسه که خود مصرشناس پرآوازهای بود، پروفسور ارنست هرتسفلد را بهعنوان مدیر هیئت اعزامی به تختجمشید منصوب کرد. حمایت مالی این طرح را خانمی امریکایی که نمیخواست نامش فاش شود برعهده داشت و محمدتقی مصطفوی نمایندهٔ دولت ایران در این طرح بود.
هرتسفلد، پیش از آنکه از سوی مؤسسهٔ شرقشناسی به این سمت منصوب شود، برای انجام تحقیقات به تختجمشید سفر کرده بود. وی نخست در سال 1284ش/ 1905 در بازگشت از حفاری منطقهٔ آشور از تختجمشید دیدار کرد و پس از بازگشت به برلین حاصل تحقیقات خود را در کتابی، که با همکاری فریدریش زاره نگاشت ، منتشر کرد. هرتسفلد در این کتاب برای نخستین بار نظرات خود دربارهٔ هویت افراد منقوش در سنگنگارههای مقابر سلطنتی را ارائه کرد. وی بعدها این نظرات را تصحیح نمود. او بار دیگر در بهمن 1301ش/ فوریهٔ 1923 به تختجمشید بازگشت و این بار تا 1303ش/ 1925 در ایران ماند.
بخشی از هزینهٔ این طرح را انجمن فوریتهای علوم آلمان برعهده گرفت و بخش دیگر آن از کمکهای دو نفر آلمانی و امریکایی بهاضافهٔ هدایایی از جانب پارسیان هند تأمین شد. هرتسفلد در این مدت پلانی از کل محوطه و حدود 500 قطعه نگاتیو تهیه کرد. همچنین به سفارش دولت وقت ایران گزارش مفصلی دربارهٔتختجمشید نوشت که در آن به وضعیت آثار بهجایمانده به همراه نقشهٔ موقعیت آنها، وضعیت حفاظت از بقایا، شرح عملیات بازسازی، و تخمین زمان و هزینهها اشاره شده بود.
در سال 1307ش/ 1928 فریدریش کرفتر ، که معمار بود، برای تدقیق نقشهها به وی ملحق شد و در زمان تولیت مؤسسهٔ شرقشناسی دانشگاه شیکاگو بر طرح مذکور همچنان همراه وی ماند. همانطور که گفته شد در سال 1310ش/ 1932 مؤسسهٔ شرقشناسی دانشگاه شیکاگو مسئولیت طرح را برعهده گرفت و هرتسفلد در این سال چهار عضو جدید به گروه افزود: کارل برگنر معمار، دکتر آلکساندر لنگسدورف تاریخدان با تخصص در زمینهٔ آثار پیش از تاریخ، دانلد ای. مککون از موسسهٔ شرقشناسی دانشگاه شیکاگو، و یک عکاس حرفهای به نام هانس فون بوس .
مهمترین اقدامات هرتسفلد در این مدت عبارتاند از: خاکبرداری پلکان شرقی کاخ آپادانا، خاکبرداری پلههای تالار شورا، خاکبرداری حرم خشایار، کشف بقایای رنگ روی پیکرههای شاه و ملازمانش در درگاه شمالی عمارت شورا ، کشف کتیبهٔ تأسیس کاخ جنوب شرقی، کشف کتیبهٔ تأسیس کاخ صدستون، کشف مجموعهٔ الواح گلین تختجمشید، کشف الواح زرین و سیمین با کتیبهای از داریوش مربوط به تأسیس کاخ آپادانا. همچنین در سال 1311ش/ 1932 از کتیبهٔ واقع بر یکی از آرامگاههای سلطنتی، که دسترسی به آن مشکل بود، عکاسی شد و هرتسفلد با توجه به آن توانست شرح و تفسیر اولیهٔ خود از سنگنگارهها را اصلاح کند. اواخر سال 1313ش/ 1934 دولت ایران تقاضا کرد که سرپرستی حفاریها را شخصی امریکایی برعهده بگیرد. بدینترتیب هرتسفلد در بهار 1313ش/ 1934 برای همیشه تختجمشید را ترک کرد و مؤسسهٔ شرقشناسی اریک فریدریش اشمیت (1897-1964) را به جای وی منصوب کرد، اما از آنجا که اشمیت در ری مشغول به کار بود تا پیش از اردیبهشت 1314ش/ مه 1935 نتوانست به تختجمشید بازگردد و در این فاصله کرفتر هدایت حفاری را برعهده داشت.
در این سال پروفسور جیمز. اچ. برِستد مدیر مؤسسه که خود مصرشناس پرآوازهای بود، پروفسور ارنست هرتسفلد را بهعنوان مدیر هیئت اعزامی به تختجمشید منصوب کرد. حمایت مالی این طرح را خانمی امریکایی که نمیخواست نامش فاش شود برعهده داشت و محمدتقی مصطفوی نمایندهٔ دولت ایران در این طرح بود.
هرتسفلد، پیش از آنکه از سوی مؤسسهٔ شرقشناسی به این سمت منصوب شود، برای انجام تحقیقات به تختجمشید سفر کرده بود. وی نخست در سال 1284ش/ 1905 در بازگشت از حفاری منطقهٔ آشور از تختجمشید دیدار کرد و پس از بازگشت به برلین حاصل تحقیقات خود را در کتابی، که با همکاری فریدریش زاره نگاشت ، منتشر کرد. هرتسفلد در این کتاب برای نخستین بار نظرات خود دربارهٔ هویت افراد منقوش در سنگنگارههای مقابر سلطنتی را ارائه کرد. وی بعدها این نظرات را تصحیح نمود. او بار دیگر در بهمن 1301ش/ فوریهٔ 1923 به تختجمشید بازگشت و این بار تا 1303ش/ 1925 در ایران ماند.
بخشی از هزینهٔ این طرح را انجمن فوریتهای علوم آلمان برعهده گرفت و بخش دیگر آن از کمکهای دو نفر آلمانی و امریکایی بهاضافهٔ هدایایی از جانب پارسیان هند تأمین شد. هرتسفلد در این مدت پلانی از کل محوطه و حدود 500 قطعه نگاتیو تهیه کرد. همچنین به سفارش دولت وقت ایران گزارش مفصلی دربارهٔتختجمشید نوشت که در آن به وضعیت آثار بهجایمانده به همراه نقشهٔ موقعیت آنها، وضعیت حفاظت از بقایا، شرح عملیات بازسازی، و تخمین زمان و هزینهها اشاره شده بود.
در سال 1307ش/ 1928 فریدریش کرفتر ، که معمار بود، برای تدقیق نقشهها به وی ملحق شد و در زمان تولیت مؤسسهٔ شرقشناسی دانشگاه شیکاگو بر طرح مذکور همچنان همراه وی ماند. همانطور که گفته شد در سال 1310ش/ 1932 مؤسسهٔ شرقشناسی دانشگاه شیکاگو مسئولیت طرح را برعهده گرفت و هرتسفلد در این سال چهار عضو جدید به گروه افزود: کارل برگنر معمار، دکتر آلکساندر لنگسدورف تاریخدان با تخصص در زمینهٔ آثار پیش از تاریخ، دانلد ای. مککون از موسسهٔ شرقشناسی دانشگاه شیکاگو، و یک عکاس حرفهای به نام هانس فون بوس .
مهمترین اقدامات هرتسفلد در این مدت عبارتاند از: خاکبرداری پلکان شرقی کاخ آپادانا، خاکبرداری پلههای تالار شورا، خاکبرداری حرم خشایار، کشف بقایای رنگ روی پیکرههای شاه و ملازمانش در درگاه شمالی عمارت شورا ، کشف کتیبهٔ تأسیس کاخ جنوب شرقی، کشف کتیبهٔ تأسیس کاخ صدستون، کشف مجموعهٔ الواح گلین تختجمشید، کشف الواح زرین و سیمین با کتیبهای از داریوش مربوط به تأسیس کاخ آپادانا. همچنین در سال 1311ش/ 1932 از کتیبهٔ واقع بر یکی از آرامگاههای سلطنتی، که دسترسی به آن مشکل بود، عکاسی شد و هرتسفلد با توجه به آن توانست شرح و تفسیر اولیهٔ خود از سنگنگارهها را اصلاح کند. اواخر سال 1313ش/ 1934 دولت ایران تقاضا کرد که سرپرستی حفاریها را شخصی امریکایی برعهده بگیرد. بدینترتیب هرتسفلد در بهار 1313ش/ 1934 برای همیشه تختجمشید را ترک کرد و مؤسسهٔ شرقشناسی اریک فریدریش اشمیت (1897-1964) را به جای وی منصوب کرد، اما از آنجا که اشمیت در ری مشغول به کار بود تا پیش از اردیبهشت 1314ش/ مه 1935 نتوانست به تختجمشید بازگردد و در این فاصله کرفتر هدایت حفاری را برعهده داشت.
منبع خبر: فردا
اخبار مرتبط: چگونگی کشف تخت جمشيد و منشور کوروش
حق کپی © ۲۰۰۱-۲۰۲۴ - Sarkhat.com - درباره سرخط - آرشیو اخبار - جدول لیگ برتر ایران