نامه اعظم طالقانی به رهبری: سران فتنه، ماموران خودمختار حکومت اند که نظام را از درون می پوسانند

چکیده :چگونه است که قوه قضائیه اینگونه مامورین خود را مختار رها ساخته که به خود جرات دهند در مدتی که این بنده صالح خدا دربند است با بی شرمی خانواده و خود او را با رفتار و گفتار زشت و اینگونه بی تقوا آزار و عذاب دهند؟ آیا اینان مامورانی هستند که سرخود عمل می کنند یا از جای دیگری دستور دارند؟ چرا نظارت و کنترل نسبت به رفتار و عملکرد مامورین و پرسنل زندان ها وجود ندارد؟ ...

اعظم طالقانی، دختر مرحوم آیت الله طالقانی در پی انتشار نامه ابوالفضل قدیانی به رییس قوه قضاییه که در آن از مزاحمت های بازجوی علیرضا رجایی برای خانواده این زندانی سیاسی پرده برداشت، نامه ای به رهبری اسلامی نوشت و خواستار برخورد فوری وی با “رفتار فاجعه آمیز” بازجویان امنیتی با منتقدین و زندانیان سیاسی شد.

به گزارش جرس، خانم طالقانی در نامه خود به آقای خامنه ای از رهبری پرسیده است: «چگونه است که قوه قضائیه اینگونه مامورین خود را مختار رها ساخته که به خود جرات دهند در مدتی که این بنده صالح خدا دربند است با بی شرمی خانواده و خود او را با رفتار و گفتار زشت و اینگونه بی تقوا آزار و عذاب دهند؟» او سپس خواسته است تا هر چه سریع تر با رفتارهایی که فاجعه خوانده است، برخورد شود.

متن نامه اعظم طالقانی به شرح زیر است:

بسم الله الرحمن الرحیم

لا یحبُ الله الجهر بالسوء من القول الا من ظُلم…(نساء-۱۴۸)

الله دوست نمی دارد گفتاری را با صدای بلند گفته شود مگر کسی که به او ظلم شده باشد

رهبر محترم جمهوری اسلامی

حضرت آیت الله خامنه ای

سلام علیکم

چندی قبل یکصد روزنامه نگار با استناد به نامه آقای ابوالفضل قدیانی، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین نامه سرگشاده ای را خطاب به رئیس قوه قضائیه جناب آقای صادق آملی لاریجانی مرقوم داشتند و در آن رفتار غیرانسانی و شرمگین توام با تهدید و خشونت یکی از بازجویان دکتر علیرضا رجایی نسبت به خانواده ایشان را یادآور شدند.

از آن زمان تاکنون هیچگونه عکس العملی که نشان از رسیدگی به رفتار این آقای بازجو! که در جمهوری اسلامی باید بیش از همه ننگ و عار تلقی شود، صورت نگرفته است که البته تا جایی که به یاد داریم کمتر دیده شده که که در چنین مواردی به جهت مصلحت اندیشی و برای حفظ حیثیت نظام به طور جدی رسیدگی شود و مجرم واقعی برای پاسخگویی به افکار عمومی تنبیه و مجازات گردد. در اینجا این سوال مطرح می شود «کسانی که با حیثیت اسلام بازی می کنند و هیچگونه صلاحیت اعتقادی و اخلاقی ندارند، چگونه است که در این نظام مسئولیت های حساس به آنان سپرده می شود و در مقابل، منتقدین و مشفقین جمهوری اسلامی فتنه گر خوانده می شوند!؟»

آیا آنان که رفتار اربابان رذالت را افشا می کنند تا بتوانند نظام و جامعه را از وجود چنین افرادی پاک سازند و حیثیت اسلام و جمهوری اسلامی را حفظ کنند فتنه گرند؟!! منتقدین هنگامی که مشاهده می کنند به هیچگونه نقدی که ریشه و عمق فاجعه را نشان می دهد اعتناء و رسیدگی بیطرفانه و عادلانه صورت نمی گیرد با اجازه خدا با فریاد بلند تلاش می کنند صدای دردآلودشان را بگوش حاکمان برسانند تا شاید وجدان ها، بیدار و از خفتگی رها شوند و به مسئولیت الهی و انسانی خود عمل کنند.

چگونه است که قوه قضائیه اینگونه مامورین خود را مختار رها ساخته که به خود جرات دهند در مدتی که این بنده صالح خدا دربند است با بی شرمی خانواده و خود او را با رفتار و گفتار زشت و اینگونه بی تقوا آزار و عذاب دهند؟ آیا اینان مامورانی هستند که سرخود عمل می کنند یا از جای دیگری دستور دارند؟ چرا نظارت و کنترل نسبت به رفتار و عملکرد مامورین و پرسنل زندان ها وجود ندارد؟ به راستی سران فتنه هم اینان هستند که نظام را از درون پوک و می پوسانند نه منتقدین مومن و مسلمان و پرواگیری همچون علیرضا رجایی، مهدی کروبی، میرحسین موسوی و زهرا رهنورد و…

افکار عمومی می پرسد که آیا وقایع شرمگین صورت گرفته در مورد دیگران نیز انجام شده است؟! از صمیم قلب از شما می خواهیم هر چه سریع تر با این بی اعتنایی ها نسبت به فجایع صورت گرفته برخورد جدی به عمل آورده شود و درصدد جبران آن برآییم، انشاالله

اعظم طالقانی ۴/۱۰/۹۱

اشتراک‌گذاری: