نامه هنرور شجاعی به دادستان ویژه روحانیت

جرس: محمد صادق هنرور شجاعی، از روحانیون زندانی، با ارسال نامه ای از بند ویژه روحانیت زندان اوین به دادستان ویژه روحانیت تهران، خواهان اعطای مرخصی به خود با توجه به باردار بودن همسرش شد.

به گزارش جرس، هنرور شجاعی چندی پیش در پی وخامت حالش به بهداری زندان اوین منتقل شده بود و بر اساس گزارش ها، پزشک زندان دستور اعزام او را به بیمارستان داد اما مسئولین زندان از این امر ممانعت کردند.

محمد هنرور شجاعی ، از فعالان حوزه و از منتقدان نظریه ولایت فقیه به شمار می‌رود و از استقلال حوزه و مرجعیت از حکومت دفاع می‌کند.

متن کامل نامه وی به دادستان ویژه روحانیت در ادامه امده است:

حضرت حجت الاسلام و المسلمین حاج آقای قدیانی
با سلام و احترام به عرض میرساند اینجانب آرش هنرورشجاعی به مدت 28 ماه از محکومیت 4 ساله خود را با وجود بیماریهای مختلف در بندهای 209،350 و 325 سپری نموده ام و البته مدتی را بنابررصلاحدید حضرتعالی و بذل مساعی جنابعالی در تسهیل امر درمان و برای معاینات و معالجاتی که پزشکی قانونی حسب الامر حضرتعالی معین کرده بود، در مرخصی بسر بردم که در ایام مرخصی نیز با سکونت مجدد در شهر قم تنها به امر طلبگی اشتغال داشته و به تعهدات فیمابین پایبند بودم و در درس حضرات آیات فاضل لنکرانی و مددی نیز شرکت مینمودم؛ لیکن متاسفانه از چند هفته پیش به زندان بازگردانده شده ام که این امر موجب ایجاد اختلال در روند تحصیل و تدریسم شده است.
مضافا بر اینکه شرایط جسمانی ام نیز مساعد تحمل کیفر حبس نیست.

گذشته از آن زندگی خانوادگی ام نیز بدون حضور من در معرض آسیب جدی است. حضرتعالی مستحضرید که مادری پیر و بیمار دارم که نه درآمد چندانی دارد که بتواند از عهده هزینه های سنگین داروهای خاص بیماری صرع ام برآید و نه به تنهایی و بدون کسی میتواند خود پیگیر معاینات و معالجات خود شود؛ از سوی دیگر همسر بنده نیز به لطف خداوند باردار است و خدا را خوش نمی آید که در این حال که بیش از پیش نیازمند حضور و همراهی من است در شهر غربت سرکند و سر کار برود و بخواهد با به خطر انداختن سلامتی خود و کودک بی گناهی که در راه داریم هزینه زندگی و اجاره خانه را تامین کند.
حضرت آقای قدیانی آیا چه اشکالی دارد که اگر در مراحل مختلف عفو مرا شایسته و بایسته عفو نیافتید، اما موجبات این امر را فراهم کنید و دستور بفرمایید که مدتی را در مرخصی بگذرانم و حاقل از جهت مداوای خودم و مادرم و ولادت فرزندم غایب صحنه و نگران و عاجز نمانم؛ و در عین حال از فضای طلبگی نیز دور نمانم؟!
با تشکر: هنرورشجاعی / 15 بهمن 91