گزارش روز نخست همایش دهمین سالگرد تاسیس اتحاد جمهوری خواهان (با عکس)

گزارش روز نخست همايش دهمين سالگرد تاسيس اتحاد جمهوری خواهان (با عکس) »
» نسخه قابل چاپ
» ارسال به بالاترین
» ارسال به فیس بوک »

همايش دوروزه ۱۰ سالگی اتحاد جمهوری خواهان روز شنبه ۱۱ مه، ۲۱ ارديبهشت در برلين آغاز شد. ميزگرد همگرايی جمهوری خواهان اولين ميزگرد اين همايش بود.

همايش دوروزه اتحاد جمهوری خواهان به مناسبت ۱۰ سالگی اين تشکل، روز شنبه ۱۱ مه، ۲۱ ارديبهشت در برلين آغاز شد.

اين برنامه با خوشامدگويی فرزانه عظيمی از اعضای اين تشکل آغاز شد و با سخنرانی بابک اميرخسروی و مهدی فتاپور از بنيان گذاران اتحاد جمهوری خواهان ادامه پيدا کرد.

فرزانه عظيمی سخنانش را با ياد عضو درگذشته اتحاد جمهوری خواهان مهرداد مشايخی و نيز ياد عضو بيمار اين تشکل مهدی خانبابا تهرانی که به علت بيماری نتوانست در اين همايش شرکت کند آغاز کرد.
وی به تاريخ ۱۰ ساله اتحاد جمهوری خواهان و اين نکته اشاره کرد که اين حرکت در ۱۰ سال پيش توانست ديوار فاصله بين بخش های بزرگی از نيروهای سياسی جمهوری خواه را بشکند.

فرزانه عظيمی گفت: «جشن ۱۰ سالگی اتحاد جمهوری خواهان در حالی برگزار ميشود که به دنبال حرکت اعتراضی مردم ايران، جنبش سبز، ديوار فاصله بين فعالان جمهوری خواه در داخل خارج از کشور شکسته شده و اولين گامها برای ايجاد ديالوگ و گفت و گو برداشته شده است.

بابک امير خسروی که به دليل کسالت نتوانسته بود در اين همايش شرکت کند، از طريق اسکايپ سخنان خود را ارائه داد. وی اظهار داشت که در يک نگاه کلی می توان با اطمينان گفت تلاش ها و فعاليت های خالصانه کوشندگان اجا طی اين ده سال عليرغم دشواری های گوناگون درونی و برخی عوامل بيرونی به هدر نرفته و ثمرات و ترازنامه مثبتی از خود به جای گذاشته است.

وی به جداشدن بخشی از اين تشکل و به وجود آمدن سازمان جمهوری خواهان اشاره کرد و صدمه ای که به گفته او "از جدا شدن تن پاره های جداشده از اين پيکر" به اتحاد جمهوری خواهان خورد. اميرخسروی اظهار اميدواری کرد که دوباره اين تن پاره ها به هم پيوند بخورند.

بابک امير خسروی حضور طيف های سياسی گوناگون در آخرين همايش اتحاد جمهوری خواهان را که در پاييز گذشته در کلن آلمان برگزار شد، فرصتی مغتنم شمرده و اظهار داشت که بايد قدر آن را دانست و اجازه نداد تا اين نتايج از دست برود.

. در خارج از کشور و به ويژه درعصر اينترنت آنچه مهم است کيفيت و وزن و امکانات يک سازمان است نه کميت و تعاد اعضای آن. بدين جهت نيز تاسف خود را از انشعاب دوستان (انشعاب درونی خودشون) نه به خاطر تعداد آنها بلکه به خاطر کيفيت اين تن پاره از اجا است. اميدارم با کوشش متقابل دوباره در کنار هم باشيم و به پيکاری که در ده سال پيش با اميد آغاز کرده بوديم ادامه دهيم..دور از واقع گرايی نيست که اجای کنونی با همه کمبود ها بعد از ده سال فعاليت در صحنه سياسی ايران به ويژه در خارج همچون يک تشکل جمهوری خواه عرفی و جدی از سوی ديگر جريانات سياسی شناخته شده و استقبال می شود. دوستان اين دستاورد کوچکی نيست و قدر آن را بدانيد و پاسدار آن باشيد..حضور طيف های مختلف و اهل مطبوعات و قلم در آخرين همايش اجا وو بحث های آنها در آن همايش شاهد آن است…اهميت اين مناسبات خارج شدن ما از تنگنای طيف سازمان های چپ سنتی و مرور از عرصه تعامل و گفتگو با گرايشات مذبی وار و طيف های مختلف وابسته به اصللاح طلبان داخل کشور است…

مهدی فتاپور از بنيانگذاران اتحاد جمهوری خواهان در سخنان افتتاحيه خود دکتر شاپور بختيار را اولين کسی دانست که برای اتحاد نيروهای دموکراسی خواه تلاش کرده است. وی همچنين دکتر قاسملو را اولين نيروی اپوزيسيون دانست که تلاش کرد تا نيروهای جمهوری خواه را متشکل کند.

آقای فتاپور اتحاد نيروهای چپ در دهه ۷۰ شمسی را آغاز تلاش برای تشکيل اتحاد نيروهای جمهوری خواه عنوان کرد؛ تلاشی که يک دهه بعد با تشکيل اتحاد جمهوری خواهان به ثمر نشست.

وی در بخش چالش های پيش روی جمهوری خواهان، ضرورت اتحاد نيروهای سکولار جمهوری خواه را مهمترين اين چالشها دانست. فتاپور تاکيد کرد که اتخاذ سياست در قبال انتخابات و نيز سياست خارجی و برنامه هسته ای ايران را از جمله ضرورت های کنونی اين نيرو دانست.

وی با اشاره به جدايی هايی که از اتحاد جمهوری خواهان صورت گرفت و مهمترين آن سجا بود گفت از دوسال پيش روند برعکس شده و هم توجه به اجا بيشتر شده و هم کسانی که کناره گرفته بودند مايل به همکاری دوباره هستند.

مهدی فتاپور وزن سياسی نه تنها تشکل اتحاد جمهوری خواهان بلکه کل نيروهای جمهوری خواه را جريانی شناخته شده و دارای وزن وچهره سياسی در داخل ايران دانست که به عنوان يک جريان دموکراسی خواه سکولار جمهوری خواه شناخته شده و دارای پايگاه است.

وی رابطه با جوانان را رگ حياتی اتحاد جمهوری خواهان دانست که ادامه فعاليت اين تشکل با توجه به بالا رفتن ميانگين سنی اعضا، به آن بستگی دارد.

ميزگرد همگرايی جمهوری خواهان

محمد برقعی، بهروز بيات، کوروش پارسا، بهروز خليق، مهرداد درويش پور و حسين علوی شرکت کنندگان اولين ميز گرد اين همايش بودند که فرزانه عظيمی آن را اداره ميکرد.

در اولين بخش اين ميزگرد بهروز خليق نزديکی و تقويت نيروهای جمهوری خواه را مهمترين دستاورد اتحاد جمهوری خواهانن دانست. وی همچنين اضافه شدن جريانها از پنج جريان اوليه به ۹ جريان را يکی ديگر از نشانه های گسترش اين حرکت دانست که به خصوص در زمينه حقوق بشر توانست اقدامات مشترک و مفيدی را انجام دهد.

مهرداد درويش پور شکل گيری اتحاد جمهوری خواهان را در زمانی که به گفته او بخشی از نيروهای اپوزيسيون جذب جريان اصلاح طلبی شده بودند، سودمند دانسته و خاطر نشان کرد که شکل گيری اين جريان توانست بخش بزرگی از نيروهای سکولار را جذب کند.

وی در مجموع برآمد جمهوری خواهی را يکی از موثرترين و کاراترين حرکتها برای گذار به دموکراسی دانست که جزو معدود يا شايد تنها نيرويی است که توانايی ديالوگ با تمامی گروهها را دارد.

حسين علوی ابتدا به دلايل اهميت جريان جمهوری خواهی اشاره کرد و گفت: «جمهوری خواهی به دو دليل اهميت دارد يکی اينکه هنوز و همچنان بهترين روايت برای دموکراسی در جهان است و دوم اينکه نقطه ستيز بين جمهوريت و استبداد حاکم در نظام کنونی است».

وی سپس نتيجه گرفت که به همين دو دليل بايد بر جنبش جمهوری خواهی همچنان تاکيد کرد و برای آن تلاشهای بسيار انجام داد.

آقای علوی تداوم ۱۰ ساله اتحاد جمهوری خواهان و سهم بزرگی را که اين حرکت در توليد گفتمان سياسی انتخابات آزاد در ايران داشته مهمترين دستاوردهای اتحاد جمهوری خواهان دانست.

بهروز بيات مهمترين نقطه قوت اتحاد جمهوری خواهان را در گذشتن از تصورات جمهوری خواهی مخصوصا در جنبش چپ ايران دانست. او اتحاد جمهوری خواهان را نقطه بريدن از تصور ايدئولوژيک از جمهوری خواهی عنوان کرد.

کوروش پارسا عضو اتحاد برای پيشبرد سکولار دموکراسی در ايران عدم دنباله روی از اصلاح طلبان حکومتی را يکی از نقاط قوت حرکت جنبش خواهی دانست که توانست صف مستقل سکولار دموکراتيک ها را ايجاد کند.

محمد برقعی تبيين و روشن کردن مفاهيم کلی را يکی از مهمترين کارهايی دانست که اتحاد جمهوری خواهان در حال حاضر بايد انجام دهد.

وی گفت: «وقتی ما ميگوييم جمهوری خواهی بايد مشخص کنيم يعنی چه؟ الان همه خود را جمهوری خواه ميدانند حتی مجاهدين. يا جدايی دين از سياست يعنی چه؟ منظور از محاصره حکومت با جوامع مدنی که در بيانيه اول آمد چيست؟»

آقای برقعی تاکيد کرد که نيروهای جمهوری خواه بايد اين مفاهيم را تحليل کرده و اهداف را مشخص کنند و نيز هويت جمهوری خواهی را حفظ و تبيين کنند.

موانع سياسی و تشکيلاتی

در بخش دوم اين ميزگرد که به بررسی موانع رسيدن به اهداف و چشم اندازها بود بهروز خليق وجود استراتژی های سياسی متفاوت اصلاح طلبی، تحول طلبی و سرنگونی را که عليرغم همه اشتراکات، تفاوتهای زيادی نيز با هم دارند مهمترين اين موانع دانست. او به اين نکته اشاره کرد که مثلا برخی نميخواهند امضای مشترک با سرنگونی خواهان داشته باشند وهمين مشکل باعث شده که تا کنون جمهوری خواهان نتوانسته اند به يک پلاتفرم سياسی مشترک برسند.

مهرداد درويش پور وجود اختلافات استراتژيک سياسی را يک اصل بديهی دانست و گفت: «جمهوری خواهان دموکرات و لائيک اصلا بر سر همين اختلاف استراتژی سياسی به وجود آمد چرا که ما (جمهوری خواهان لائيک و دموکرات) خواهان گذر از جمهوری اسلامی هستيم. البته در بين ما کسانی هستند که راديکال ترند و کسانی تحول طلب در قالب های کمتر راديکال اما در گذار از جمهوری اسلامی اختلافی نيست و اين نقطه اصلی اختلاف ما با اتحاد جمهوری خواهان است».

بهروز بيات جمع شدن توده وار همه گروه های جمهوری خواه را در ابتدای اين حرکت يکی از نقاط ضعف اين حرکت دانست. به نظر وی ثقل خارج از کشور بودن اين حرکت نيز يکی ديگر از مشکلات اين حرکت است.