لو رفتن ابزار جدید جاسوسی آمریکا

خبرگزاری دانشجو: در آخرین افشاگری، گاردین خبر از وجود ابزاری به نام Boundless Informant (خبرچین بیکران) در NSA داده که برای داده کاوی اطلاعات جاسوسی به دست آمده از سرتاسر دنیا، استفاده می شود.

روزنامه گاردین طی سه روز گذشته با افشای برنامه «پریسمیکی»، از بزرگ ترین افشاگری‌های امنیتی چند سال گذشته پرده برداشت و آژانس امنیت ملی آمریکا و شرکت های بزرگ فناوری را در وضعیت دشواری قرار داد.

اما به نظر می رسد داستان تازه شروع شده و گاردین هنوز برگ های برنده دیگری در دست دارد و حالا یکی دیگر از آنها را رو کرده است. زمانش رسیده که با نام Boundless Informant آشنا شوید.

شاید اولین پرسشی که در پایان مطالعه این خبر از خود بپرسید این باشد: دیگر چیز سِرّی‌ای برای آژانس امنیت ملی امریکا (NSA) باقی مانده است؟

تا اینجا می دانیم آژانس امنیت ملی آمریکا از طریق شرکت های بزرگ فناوری به حجم فوق العاده ای از اطلاعات دسترسی داشته است اما وقتی این همه اطلاعات در اختیار دارید، لازم است روشی هم برای طبقه بندی و استفاده از آنها داشته باشید. اینجاست که ابزار جدید به کار آمده است.

در آخرین افشاگری، گاردین خبر از وجود ابزاری به نام Boundless Informant (خبرچین بیکران) در NSA داده که برای داده کاوی اطلاعات جاسوسی به دست آمده از سرتاسر دنیا، استفاده می شود. این در حالی است که دولت امریکا پیش تر در پاسخ به کنگره امریکا، از ناتوانی در ثبت ردپای اطلاعاتی گفته بود که در جریان اقدامات جاسوسی به دست می آیند، ولی حالا به نظر می‌رسد جریان طور دیگری بوده است.

اسناد فوق سری که گاردین به دست آورده پرده از «خبرچین بیکران» بر می دارد. ابزاری که حجم بزرگ اطلاعات گردآوری شده از شبکه های تلفن و کامپیوتر در سرتاسر دنیا را به طور جز‌به‌جز ثبت کرده و حتی آنها را به تفکیک کشورها، مشخص می کند. تمرکز این ابزار سِرّی بر روی شمارش و دسته بندی تاریخچه ارتباطات موسوم به metadata است، نه محتوای ایمیل ها و پیامک ها.

اسناد مربوط به «خبرچین بیکران» نشان می دهد آژانس امنیت ملی امریکا در بازه زمانی ۳۰ روزه ای که در مارس ۲۰۱۳ خاتمه یافته، نزدیک ۳ میلیارد قطعه داده از شبکه های کامپیوتری آمریکا و حدود ۹۷ میلیارد قطعه اطلاعاتی را از شبکه های جهانی در کشورهای مختلف دنیا جمع آوری کرده است.

در یکی از اسناد اشاره شده است که «Boundless Informant» طراحی شده تا به مدیران آژانس امنیت ملی آمریکا سوالاتی نظیر «در کشور X چه سطحی از پوشش اطلاعاتی داریم؟» را بی درنگ پاسخ بدهد.

در یکی دیگر از سندهای به دست آمده توسط گاردین اشاره شده که «این ابزار به گردانندگان امکان انتخاب هر کشور روی نقشه، مشاهده حجم metadata، و انتخاب جزئیات درباره اطلاعات جمع آوری شده بر علیه آن کشور را می دهد». یعنی با استفاده از آن می توان مشخص کرد چه تعداد سابقه اطلاعاتی و از چه نوعی درباره یک کشور خاص جمع آوری شده است.