تمامی موارد تعرض ناظم به دانش‌آموزان، به زور نبوده است!

دبیر مرجع ملی حقوق کودک ۱۶سال که پس از پیوستن مشروط ایران به پیمان نامه جهانی حقوق کودک، برای اجرای مفاد این پیمان نامه، در وزارت دادگستری تشکیل شده است، در بخشی از گفت و گوی خود با یک خبرگزاری تفسیر عجیب و پرابهامی از پرونده تعرض یک ناظم به چند دانش‌آموز ارائه کرده است.

به گزارش «تابناک»، مظفر الوندی دبیر مرجع ملی حقوق کودک در بخش‌هایی از گفت و گوی خود با خبرگزاری کار ایران، ایلنا به برخی چالش‌های موجود در حوزه کودکان مانند کودک آزاری و تعرض یک ناظم مدرسه به دانش آموزان پرداخته و از جمله گفته: من اعتقاد دارم که تمامی این موارد به زور نبوده و در برخی موارد گرایشی دو طرفه وجود داشته است.

الوندی در مورد یکی از موارد اخیر کودک آزاری که مربوط به تعرض یک ناظم به دانش آموزان مدرسه است، گفته: متاسفانه در هر مکانی که به صورت متمرکز از کودکان نگهداری می‌شود احتمال وقوع چنین اتفاقاتی نیز وجود دارد و این یک مساله جهانی است.میزان فراگیری این گونه موارد در کشور برای مامشخص نیست، اما برای پیش گیری از وقوع آزار‌های جنسی موارد مختلفی همچون نظارتهای درونی در مدراس، کنترل رفت و آمد‌ها و گزینش معلم می‌تواند موثر باشد.

وی ادامه داده: از نظر علمی نیز برخی اعتقاد دارند این کشش‌ها و گرایش‌ها به صورت دو طرفه در برخی مقاطع سنی وجود دارد. من هم معتقدم تمامی این موارد به زور نبوده و در برخی موارد این گرایش، دو طرفه بوده است. بنابراین باید زمینه این گونه گرایش‌ها از بین برود؛ فضاهای مجازی و ماهواره بر روی کودکان تاثیر می‌گذارند؛ و به نظر می‌آید که کارهای فرهنگی و آموزش می‌تواند موثر‌تر از اقدامات قضایی در این زمینه باشد.

شایان توجه است که حدود سه ماه پیش والدین ۲ دانش‌آموز یک دبستان پسرانه در شهرک دانشگاه تهران به دادگاه کیفری مراجعه و از ناظم مدرسه پسرشان شکایت کردند. آنها در شکایتشان گفتند متوجه شده‌اند که ناظم مدرسه، پسرشان را آزار و اذیت جنسی داده است. بعد از آن معاون این مدرسه بازداشت شد و پرونده در شعبه ۷۹ دادگاه کیفری تهران در جریان است.

پیش از این حمیدرضا کفاش معاون پرورشی و فرهنگی وزیر آموزش‌ و پرورش در باره روند رسیدگی به این پرونده ضمن تائید ضمنی تعرض به حداقل شش دانش‌آموز در گفت و گو با روزنامه شهروند گفته بود: «حس من این است که رسانه‌ای شدن این اتفاقات، ضربه‌ای که به جامعه می‌زند به مراتب بیشتر از نکته‌های مثبت آن است. ببینید، یک موقع هست همین یکی دو مورد که مثلا الان در تهران داریم در یک شهر شده ۲۰ یا ۳۰ مورد، در این صورت من حرف شما را قبول دارم ولی در تهران بزرگ در طول یک سال، یکی دو مورد اتفاق افتاده و این قابل رسانه‌ای کردن نیست.»