ماموریتها در سوریه وعراق: جنگ های گرانِ ایران - اشپیگل آنلاین، برگردان: ظفردخت خواجه پور

ایران در سوریه وعراق در خط مقدم جبهه: ماموریت های ایران میلیاردها دلار و به قیمت زندگی مهمترین ژنرال های ایران تمام می شود.
برلین: آمریکائی ها آن را " میسیون کریپ " یعنی - ماموریت خزشی _ می نامند، وقتی که یک ماموریت لحظه ای خارجی بتدریج گسترش می یابد. با این کلمه اعلام خطری هم همراه است. این ماموریتی است که براحتی گرفتار آن شده وکمتر می تواند از مهلکه آن خود را رها سازد. با این چنین ماموریتی ایران هم زمان در دو کشور مانور می دهد.
هیچ کشوری به انداره یِ ایران عمیقا در جنگ داخلی در سوریه ودرعراق در گیر نشده است:
, جت های جنگی ایران بر روی پایگاه های دولت اسلامی پرواز داشته اند.
, ایران اسلحه به سوریه وعراق می فرستد.
, مشاوران نظامی ایران در سوریه وعراق ماموریت دارند.
, تهران از هواپیمای بدونِ سرنشین مدار بسته استفاده می کند.
, جنگنده های ایران، ماموران نظامی و بیشتر از آنها شبه نظامیان داوطلب در هر دو کشور خدمت می کنند.
, ایران با کمک های میلیارد دلاری، متفقین خود را حمایت می کند. به تنهائی سوریه بنا به اعلام رسمی ایران، از سال دو هزار ویازده تا بحال نه میلیارد دلار دریافت کرده است. حتی مخالفان دولت سوریه صحبت از پانزده میلیارد دلار می کنند. باید کمک های بلا عوض وهمچنین صادرات نفت به سوریه را هم به آن اضافه کرد.
چقدر پول، دولت عراق از ایران دریافت کرده، معلوم نیست.
ماموریت های جنگی براِی ایران گران تمام می شود.
دستِ کم پنج ژنرال سپاه پاسداران درعراق وسوریه کشته شده اند. آنها بدستِ مخالفان دولت سوریه وشبه نظامیان عراق به قتل رسیده اند. علاوه بر آنها یک ژنرال ایرانی در بمبارانهای دولت اسرائیل در سوریه کشته شده است. به چه تعداد نظامی وشبه نظامی در سطحِ پائین تر کشته شده اند، مشخص نیست. تنها در عراق بنا به اعلام رسمی ایران صدوبیست نظامی در ماموریتند.
میلیارد ها دلاری که ایران برایِ این جنگها می پردازد باعث کسر بودجه داخلی می شود. در حقیقت باید دولت پس انداز کند: چرا که بیشتر " محرومیت های اقتصادی" ناشی از برنامه ی اتمی ایران هنوز برقرار است. علاوه بر این ها ایران از کاهش ارزش نفت ضرر می بیند. عده ای از ایرانی ها سوال می کنند: چرادر حالی که خودمان محتاجیم باید به سوریه کمک کنیم؟
" محمد بززی" ژور نالیستی که اخیرا در مورد سیاست خارجی، فکر می کنم "شورای روابط خارجی" ورقابت ایران وعربستان سعودی تحقیق کرده است، می گوید: " در این مورد ایران انتخاب دیگری غیر از آن چه بخصوص در عراق آغاز کرده است، نمی تواند داشته باشد. در گیری های عراق وسوریه از اولویت های سیاست خارجی ایرانند. "بززی" توضیح می دهد: از این دو کشور، عراق با هزار و پانصد کیلومتر مرز مشترک با ایران از اولویت خاصی بر خوردار است. در آن جا بی واسطه، منافع ایران با قدرت گرفتن شبه نظامیان تروریستی دولت اسلامی در خطر است.
ایران دست به هر کاری می زند تا دولتی شیعی با سیاست دوستانه با ایران را در قدرت نگهدارد. ایران می خواهد مطمئن باشد که از طرف عراق خطری بسان جنگ ِ هشت ساله با حکومت سنی به رهبری صدام حسین در قرن نوزدهم، ایران را تهدید نمی کند. "بززی" معتقد است که علاوه بر این ها ایران می خواهد از موقعیت خود به عنوان قدرت منطقه دفاع کرده وآن را گسترش دهد. عراق حائلی استراتژیک در مقابل عربستان سعودی ودیگر حکومت های سنی عربی است که با ایران برایِ برتری در خلیج فارس رقابت دارند. گرچه در سوریه منافع امنیتی ایران در خطر نیست، چونکه با ایران مرز مشترک ندارد و عراق بین دو کشور قرار گرفته است، اما در آنجا هم تاثیر ایران در منطقه مورد نظر است.
ایرا ن به جای خانمه دادن به ماموریت ها ترجیح میدهد مالیات ها را افزایش دهد
" مهرزاد بروجردی" متخصص مسائل ایران در دانشگاه " سیرا کوس " نظر مشابهی دارد: سوریه و عراق، هر دو، از مهمترین متفقین ایران در منطقه اند. ایران نمی تواند آنها را از دست بدهد. آنها از نظر استراتژیکی برای ایران بسیار مهمند. بیشتر کشورهای عربی حالا دیگر به ایران بد بین هستند. " بروجردی" توضیح می دهد که: فقط متخصصان امنیتی ایران، نه کل رژیم در مورد خط و مشیِ سیاسی در عراق و سوریه تصمیم می گیرند. بالاترین مقام رهبری، آیت الله علی خامنه ای با شورای امنیت ملی که علاوه برنمایندگان آیت الله و نمایندگان دولت، از همه بیشتر سپاه پاسداران در آن عضویت دارندَ، در مورد این ماموریتها تصمیم میگیرند.
"بروجردی" می گوید: " مطمئنا روز بروز روان کردن سیل این همه پول به سوریه برایِ ایران مشکل تر می شود. ولی تهران بجای خاتمه دادن به مداخله در عراق و ترکِ سوریه ترجیح می دهد که مالیات ها را افزایش دهد و یارانه ها را قطع کند.

www.spiegel.de

اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید: