فشار بیشتر بر زندانیان سیاسی، همزمان با موفقیت دولت در توافق هسته‌ای

چکیده :در سال ۹۲ تا پیش از انتخابات ریاست جمهوری قرار بر آزادی تعدادی از زندانیان سیاسی به مناسبت عید فطر بود، اما پس از انتخاب روحانی نه تنها روند آزادی زندانیان به مناسبت اعیاد متوقف شده بلکه برای اولین بار به عنوان نمونه از مجموع زندانیان سیاسی محبوس در بند ۳۵۰ اوین هیچ کس در نوروز ۹۴ به مرخصی نیامد. ...

کلمه – گروه اجتماعی: از همین اولین روزهای سال ۹۴ فشارهای جدید روی زندانیان سیاسی شروع شده است. با توجه به خصومت آشکار مسئولان دستگاه قضایی با آقای روحانی و دولت وی و اینکه در این مدت کمتر از دو سال هرگاه دولت موفقیتی بدست آورده فشارها بر زندانیان سیاسی بیشتر شده، اینک درپی موفقیت دولت در مذاکرات هسته ای و استقبال مردم از آن، خانواده های زندانیان سیاسی نگرانند که بازهم فشارها بر عزیزانشان بیشتر شده و مسئولان قضایی کینه خود را از دولت بر سر این زندانیان خالی کنند.

هجوم دوباره تعداد زیادی از نیروهای گارد حفاظت زندان اوین به بند ۳۵۰ در یکشنبه ۱۶ فروردین و ضبط وسایل ضروری زندانیان این نگرانی را بیشتر نیز کرده است.

واقعیت این است که از خرداد ۹۲ که مردم با رای خود دست رد به سینه افراطیون و جنگ طلبان تمامیت خواه زده و حسن روحانی را به ریاست جمهوری انتخاب کردند زندانیان سیاسی قربانی انتقام جویی قوه قضاییه شده اند که تا کنون نیز ادامه دارد و به نظر می رسد موفقیت اخیر دولت در مذاکرات هسته ای می رود تا باعث برخوردهای جدید با زندانیان مظلوم سیاسی شود.

تا پیش از انتخاب روحانی هرساله در عید فطر و برخی مناسبت های دیگر گروهی از زندانیان سیاسی آزاد می شدند و در مناسبت هایی مانند نوروز نیز به تعدادی از زندانیان مرخصی داده می شد. طبق اعلام مقامات قضایی در عید فطر سال ۹۰ یکصد و سی نفر و در سال ۹۱ یکصدنفر از زندانیان سیاسی و امنیتی آزاد شدند. در سال ۹۲ نیز تا پیش از انتخابات ریاست جمهوری قرار بر آزادی تعدادی از زندانیان سیاسی به مناسبت عید فطر آن سال بود و دادستان کل کشور در مصاحبه ای اعلام کرد ۸۰ نفر از زندانیان سیاسی آزاد می شوند ولی پس از آزادی کمتر از ده تن از آنها دستگاه قضایی رویکرد جدیدی در پیش گرفت و همه آزادی ها و حتی مرخصی های متعارف هم متوقف شد و برخورد با زندانیان سیاسی شدت بی سابقه ای پیدا کرد.

اوج این برخوردها درحمله بی سابقه پنجشنبه سیاه ۲۸فروردین سال پیش به بند ۳۵۰ اوین بود که طی آن بسیاری از زندانیان بی دفاع مجروح و مصدوم شده و بیش از سی تن از آنان به انفرادی منتقل شدند و چندی بعدتر نیز تعدادی از آنان به زندان رجایی شهر و زندان های دیگر منتقل شدند.

پس از انتخاب روحانی نه تنها روند آزادی زندانیان به مناسبت اعیاد متوقف شده بلکه برای اولین بار به عنوان نمونه از مجموع زندانیان سیاسی محبوس در اوین هیچ کس در نوروز ۹۴ به مرخصی نیامد. گرچه “زندانی خودی” یعنی محمدرضا رحیمی معاون اول فاسد نظام پس از یک هفته حبس به بهانه کسالت همسرش به مرخصی قابل تمدید اعزام شد.

امروز خانواده زجرکشیده زندانیان سیاسی نگران این واقعیت تلخ هستند که عزیزان آنها که سالهاست در زندان به پای حرفشان ایستاده اند و در میان جمعیت بیش از ۲۰۰ هزار نفری زندان های کشور تنها آنها هستند که از حقوق ابتدایی زندانی بودن همچون تماس با خانواده و مرخصی محرومند، قربانی نزاع قوه قضاییه با دولت و سوژه انتقام گیری افراطیون تمامیت خواه شوند.

این یادداشت را با تاکید بر مسئولیت مقامات قوه قضاییه در برابر نقض حقوق انسانی زندانیان سیاسی و هشدار در مورد اجرای سناریوهای جدیدی برای ایجاد تنش در زندان های سیاسی کشور به پایان می بریم.