روایت یک شاهد عینی از «ده دقیقه ی مخوف» در پاریس

چکیده : «قتل عام بود. مردم فریاد می زدند، جیغ می کشیدند، و همه روی زمین دراز کشیده بودند، و ۱۰ دقیقه طول کشید، ۱۰ دقیقه، ۱۰ دقیقه ای هولناک که در آن همه روی زمین بودند و سر خود را در دست گرفته بودند. صدای شلیک های فراوانی به گوش می رسید و تروریست ها بسیار خونسرد و بسیار جدی بودند، و سه یا چهار بار خشاب اسلحه شان را عوض کردند و هیچ شعاری هم سر نمی دادند. هیچ چیز نمی گفتند»....

یک گزارشگر رادیویی فرانسوی که در زمان حمله تروریستی در سالن «باتاکلان» حضور داشته است، گزارشی دلخراش از آن «ده دقیقه ی مخوف» ارائه داد. طی آن مدت زمان کوتاه، افراد مشکی پوش و مسلح به کلاشنیکف ۴۷ وارد سالن کنسرت شدند و با آرامش به سمت صدها نفر حاضر در آن مکان شلیک کردند.

«ژولین پیرس» گزارشگر رادیو «اروپا ۱» به سی ان ان گفت: «قتل عام بود. مردم فریاد می زدند، جیغ می کشیدند، و همه روی زمین دراز کشیده بودند، و ۱۰ دقیقه طول کشید، ۱۰ دقیقه، ۱۰ دقیقه ای هولناک که در آن همه روی زمین بودند و سر خود را در دست گرفته بودند. صدای شلیک های فراوانی به گوش می رسید و تروریست ها بسیار خونسرد و بسیار جدی بودند، و سه یا چهار بار خشاب اسلحه شان را عوض کردند و هیچ شعاری هم سر نمی دادند. هیچ چیز نمی گفتند».

«پیرس» می گوید ۲۰ تا ۲۵ جسد روی زمین دیده است و بسیاری دیگر هم شدیدا مجروح شده بودند. او می گوید خوش شانس بوده است که در زمان آغاز تیراندازی نزدیک به جلوی سن بوده است: «مردم قصد داشتند فرار کنند و پا روی کسانی می گذاشتند که روی زمین بودند. من در زمانی که تروریست های مشغول تعویض خشاب بودند یک راه خروجی یافتم، و از سن بالا رفتم و خارج شدم».

این خبرنگار می گوید او یک دختر نوجوان را که به شدت دچار خونریزی بود با خود بیرون برده است و او را به یک تاکسی سپرده است تا به بیمارستان منتقل کند. به گفته او، همزمان با گفتگوی او با سی ان ان برخی از دوستانش هنوز درون سالن کنسرت در حال اختفا بودند: «آنها در یک اتاق تاریک مخفی شده اند و به من پیامک می فرستند و بسیار ترسیده اند، و البته منتظر پلیس هستند که وارد شود، اما دو ساعت از حادثه می گذرد و این وحشتناک است».

اندکی بعد پلیس به محل حادثه هجوم آورد و طی این حمله سه مظنون به قتل رسیدند.

«پیرس» می گوید او صورت یکی از این افراد مسلح را دیده است که احتمالا ۲۰ تا ۲۵ سال سن داشته است.

او در پاسخ به این سوال که آیا شنیده است با چه زبانی سخن می گفته اند یا نه، پاسخ داد: «ابدا. هیچ چیز نشنیدم، فقط فریاد و جیغ مردم. آنها هیچ شعاری نمی دادند. هیچ چیز نمی گفتند. فقط تیراندازی می کردند. اتفاقی که افتاد هولناک بود. یعنی، بی بروبرگرد، ۱۵ دقیقه، ۱۰ دقیقه تیراندازی نامنظم و بی هدف در یک سالن کنسرت کوچک. حداکثر ۲هزار نفر آدم آنجا حضور داشتند؛ وحشتناک بود».