تحقق عدالت شهری زیربنای «اقتصاد مقاومتی» است
به گزارش خدمت؛ محسن پیرهادی در گفت و گو با خبرنگار سایت خدمت با اشاره به نقاط قوت و ضعف شورای شهر چهارم از نظر جنابعالی به عنوان عضو هیات رئیسه چیست بیان داشت:
به نظر من مهمترین نقطه قوت شورای شهر چهارم، تلاش فراکسیون اکثریت برای تحقق «عدالت اجتماعی» از طریق توزیع عادلانه امکانات و منابع در سطوح گسترده شهری است.
وی افزود: گام نخست در تحقق این عدالت، واگذاری اختیارات مدیریت شهر به مردم است و من یکبار گفتم که ما کوشش کردیم که کلید شهر را به دست مردم بدهیم، نه دولت. ما کوشیدیم تا در این 4 سال، گامهای عملیاتی برداریم، به جای آنکه شورا را پلکانی برای اهداف سیاسی کنیم. یکی از این گامها، «توانمندسازی اقتصاد محلات» بود که این کار از طریق شورایاریها و هیاتهای امنای محلات پیش رفت که در گزارش کار خود از یک دوره حضور در شورای شهر، تشریح کردهام.
پیرهادی بیان داشت:برای ما، تحقق «اقتصاد مقاومتی» پیششرط تحقق عدالت اجتماعی است و این پیششرط نیز با تحقق خصوصیسازی محقق میشود. در کشور ما، خصوصیسازی به دلیل آنکه از بالا به پائین اتفاق افتاد، ما به اهداف مصرح در این اصل قانون اساسی نرسیدیم.
وی یاد آور شد: یک دولت عاقل هیچگاه خصوصیسازی را امری تشریفاتی محسوب نمیکند، چون واگذاری کارها به مردم سبب توانمندی اقتصاد ملی میشود، اما متاسفانه سرمایهداران رانتخوار همیشه دولتها را ابزاری برای شبهخصوصیسازیِ رانتزده کردند.
وی افزود: در زمان خصوصیسازی، یک اقتصاد شبهدولتی جای اقتصاد مردمی را گرفت. ما در شورای شهر با توجه به شناختی که از آسیبهای اقتصادی داشتیم، تلاش کردیم تا خصوصیسازی را از پائین تعریف کنیم و با واگذاری مشاغل و پروژههای محلی به مردم، خصوصیسازی حقیقی را به نفع مردم و در جهت اقتصاد مقاومتی شکل دادیم. البته شکل کاملتر این تفکر باید در شورای شهر بعدی تبلور پیدا کند تا ثمرات آن آشکار شود.
پیرهادی یاد آور شد: بنابراین، آنچه که درباره شورای شهر چهارم میتوانم بگویم این است که ما برای تحقق «عدالت اجتماعی» به سراغ عملیاتی ساختن اقتصاد مقاومتی در سطح شهری رفتیم و در این روند مقابل رانت و فساد و زرسالاری در توزیع منابع ایستادیم. این یک نقطه قوت است که از شعار به عمل تبدیل شد و گزارش جامع آماری و کیفی آن هم در دسترس است.
وی بیان داشت:البته این سیاست که دست ویژهخواران و مفسدان را از منابع شهری کوتاه کرد، هزینههایی داشت و حتی مخالفین علیه ما پروندهسازی و اتهامزنیهای فراوان کردند.
عضو هیات رئیسه شورای شهر تهران بیان داشت: نقطه ضعف شورای شهر، «ترکیب» آن است که به نظرم از کارآمدی آن کاست. شورا یک «پارلمان شهری» است که یک «عقل شهری» محسوب میشود.
وی افزود: افرادی را باید برای این پارلمان انتخاب کنیم که در کنار همه صلاحیتها، تجربه مدیریت شهری یا تخصص مسائل شهری را داشته باشند. شورا اگرچه یک پارلمان است، اما با مجلس شورای اسلامی تقاوتهای ذاتی دارد. برخی شورا و مجلس را با هم اشتباه میگیرند و همین اشتباه باعث کاهش راندمان شورا میشود. میتوان گفت که در مجلس، سیاستورزی اصالت دارد، هرچند که من با این مخالفم، اما خب فعلا رویه این است، اما در شورا باید «کار تخصصیِ شهری» کرد و سیاستورزی و سیاسیکاری به شکلی که در عرف ما هست، مطلوب نیست.
پیرهادی ادامه داد: البته برخی از همکاران ما در شورا با آنکه از گرایش سیاسی متقاوتی بودند، اما به دلیل تحربیات و تخصصهای مرتبط خود، همافزایی زیادی برای عملیاتیکردن گامهای شورا برداشتند و برخورد حرفهای با مسائل و مشکلات مردم میکردند، ولی متاسفانه اعضایی را داشتیم که اختلافات سیاسی را با منافع مردم خلط میکردند و مانع این همافزایی میشدند.
وی افزود:اینگونه فقط مردم ضرر کردند و منافع عمومی به پای منافع حزبی، توسط این افراد قربانی شد. اگر مدیرا باتجربه و متخصصان کارکشته به عضویت در شورا توسط مردم انتخاب شوند، این نقطه ضعف که از شورای اول آن را تحت تاثیر قرار داده، کاهش پیدا میکند و شورا میتواند راهی را که در دوره چهارم آغاز کرد، ادامه دهد.
وی در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه چه پروژه های شاخصی در شورای چهارم اجرایی شد گفت:
از میان پروژههای متعددی که من در گزارش کار خود ارائه خواهم کرد، به نظرم «توانمندسازی اقتصادهای محلی» در پایتخت که میتواند یک الگوی کوچک برای تحقق اقتصاد مقاومتی در سطح ملی باشد، پروژه موفقی میدانم که البته به دلیل نقطه ضعفی که درباره شورا گفتم، میتوانست مطلوبتر هم اجرا شود. امیدوارم شورای شهر آینده همین راه را ادامه دهد.
به نظر من مهمترین نقطه قوت شورای شهر چهارم، تلاش فراکسیون اکثریت برای تحقق «عدالت اجتماعی» از طریق توزیع عادلانه امکانات و منابع در سطوح گسترده شهری است.
وی افزود: گام نخست در تحقق این عدالت، واگذاری اختیارات مدیریت شهر به مردم است و من یکبار گفتم که ما کوشش کردیم که کلید شهر را به دست مردم بدهیم، نه دولت. ما کوشیدیم تا در این 4 سال، گامهای عملیاتی برداریم، به جای آنکه شورا را پلکانی برای اهداف سیاسی کنیم. یکی از این گامها، «توانمندسازی اقتصاد محلات» بود که این کار از طریق شورایاریها و هیاتهای امنای محلات پیش رفت که در گزارش کار خود از یک دوره حضور در شورای شهر، تشریح کردهام.
پیرهادی بیان داشت:برای ما، تحقق «اقتصاد مقاومتی» پیششرط تحقق عدالت اجتماعی است و این پیششرط نیز با تحقق خصوصیسازی محقق میشود. در کشور ما، خصوصیسازی به دلیل آنکه از بالا به پائین اتفاق افتاد، ما به اهداف مصرح در این اصل قانون اساسی نرسیدیم.
وی یاد آور شد: یک دولت عاقل هیچگاه خصوصیسازی را امری تشریفاتی محسوب نمیکند، چون واگذاری کارها به مردم سبب توانمندی اقتصاد ملی میشود، اما متاسفانه سرمایهداران رانتخوار همیشه دولتها را ابزاری برای شبهخصوصیسازیِ رانتزده کردند.
وی افزود: در زمان خصوصیسازی، یک اقتصاد شبهدولتی جای اقتصاد مردمی را گرفت. ما در شورای شهر با توجه به شناختی که از آسیبهای اقتصادی داشتیم، تلاش کردیم تا خصوصیسازی را از پائین تعریف کنیم و با واگذاری مشاغل و پروژههای محلی به مردم، خصوصیسازی حقیقی را به نفع مردم و در جهت اقتصاد مقاومتی شکل دادیم. البته شکل کاملتر این تفکر باید در شورای شهر بعدی تبلور پیدا کند تا ثمرات آن آشکار شود.
پیرهادی یاد آور شد: بنابراین، آنچه که درباره شورای شهر چهارم میتوانم بگویم این است که ما برای تحقق «عدالت اجتماعی» به سراغ عملیاتی ساختن اقتصاد مقاومتی در سطح شهری رفتیم و در این روند مقابل رانت و فساد و زرسالاری در توزیع منابع ایستادیم. این یک نقطه قوت است که از شعار به عمل تبدیل شد و گزارش جامع آماری و کیفی آن هم در دسترس است.
وی بیان داشت:البته این سیاست که دست ویژهخواران و مفسدان را از منابع شهری کوتاه کرد، هزینههایی داشت و حتی مخالفین علیه ما پروندهسازی و اتهامزنیهای فراوان کردند.
عضو هیات رئیسه شورای شهر تهران بیان داشت: نقطه ضعف شورای شهر، «ترکیب» آن است که به نظرم از کارآمدی آن کاست. شورا یک «پارلمان شهری» است که یک «عقل شهری» محسوب میشود.
وی افزود: افرادی را باید برای این پارلمان انتخاب کنیم که در کنار همه صلاحیتها، تجربه مدیریت شهری یا تخصص مسائل شهری را داشته باشند. شورا اگرچه یک پارلمان است، اما با مجلس شورای اسلامی تقاوتهای ذاتی دارد. برخی شورا و مجلس را با هم اشتباه میگیرند و همین اشتباه باعث کاهش راندمان شورا میشود. میتوان گفت که در مجلس، سیاستورزی اصالت دارد، هرچند که من با این مخالفم، اما خب فعلا رویه این است، اما در شورا باید «کار تخصصیِ شهری» کرد و سیاستورزی و سیاسیکاری به شکلی که در عرف ما هست، مطلوب نیست.
پیرهادی ادامه داد: البته برخی از همکاران ما در شورا با آنکه از گرایش سیاسی متقاوتی بودند، اما به دلیل تحربیات و تخصصهای مرتبط خود، همافزایی زیادی برای عملیاتیکردن گامهای شورا برداشتند و برخورد حرفهای با مسائل و مشکلات مردم میکردند، ولی متاسفانه اعضایی را داشتیم که اختلافات سیاسی را با منافع مردم خلط میکردند و مانع این همافزایی میشدند.
وی افزود:اینگونه فقط مردم ضرر کردند و منافع عمومی به پای منافع حزبی، توسط این افراد قربانی شد. اگر مدیرا باتجربه و متخصصان کارکشته به عضویت در شورا توسط مردم انتخاب شوند، این نقطه ضعف که از شورای اول آن را تحت تاثیر قرار داده، کاهش پیدا میکند و شورا میتواند راهی را که در دوره چهارم آغاز کرد، ادامه دهد.
وی در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه چه پروژه های شاخصی در شورای چهارم اجرایی شد گفت:
از میان پروژههای متعددی که من در گزارش کار خود ارائه خواهم کرد، به نظرم «توانمندسازی اقتصادهای محلی» در پایتخت که میتواند یک الگوی کوچک برای تحقق اقتصاد مقاومتی در سطح ملی باشد، پروژه موفقی میدانم که البته به دلیل نقطه ضعفی که درباره شورا گفتم، میتوانست مطلوبتر هم اجرا شود. امیدوارم شورای شهر آینده همین راه را ادامه دهد.
منبع خبر: خدمت
اخبار مرتبط: تحقق عدالت شهری زیربنای «اقتصاد مقاومتی» است
حق کپی © ۲۰۰۱-۲۰۲۴ - Sarkhat.com - درباره سرخط - آرشیو اخبار - جدول لیگ برتر ایران