ارشدی: بازدهی بخش مولد اقتصاد ایران غیرقابل قبول است / عوامل موثر در رشد و «جهش تولید» چیست؟

گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، سرمایه‌های بسیاری درایران اسلامی برای رشد و توسعه اقتصادی وجود دارد، سرمایه‌هایی که غفلت بعضی مسوولین و بی تدبیری‌های صورت گرفته آن‌ها را هدر داده است. هر چند مقام معظم رهبری سال هاست بر مساله اقتصاد و تولید تاکید دارند، اما غفلت ها، منیت‌ها و نگاه به غیر ما را از توجه به درون زایی اقتصاد دور کرده است. وحید ارشدی؛ عضو هیئت علمی گروه اقتصاد اسلامی دانشگاه فردوسی مشهد در این گفتگو اشاره‌ای دارد به ظرفیت‌های مغفول مانده اقتصاد و راه‌های استفاده از آن برای افزایش توسعه اقتصادی و حرکت به سمت جهش تولید که در ادامه تقدیم می‌شود.

با توجه به اینکه مقام معظم رهبری درابتدای سال جاری به این موضوع اشاره داشتند که تا کنون از ظرفیت اقتصادی کشور به درستی استفاده نشده و برای رشد اقتصادی باید ده برابر قبل کار کنیم آیا موافق هستید که برای جهش تولید باید روند حاکم بر اقتصاد کشور را مورد آسیب شناسی قرار دهیم؟
یکی از موضوعات مهمی که آسیب شناسی آن می‌تواند منجر به رونق و جهش اقتصاد شود عدم استفاده از ظرفیت‌های اقتصادی است چرا تا کنون از این موضوع مهم غفلت شده و از پتانسیل‌های موجود کشوراستفاده لازم به عمل نیامده است؟ برای اینکه به این سوال پاسخ مبسوطی داده شود این مساله باید از جهات مختلف اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی آسیب شناسی قرار بگیرد. مهمترین مولفه‌ای که در تحقق جهش تولید می‌تواند مفید واقع شود این است که بازیگران عرصه اقتصاد کشور به عنوان حکمران، تولیدکننده یا مصرف کننده نقش خود را نسبت به ظرفیت‌های اقتصاد ایران به خوبی ایفا کنند، هر چند که قبل از آن باید با وظایف خود دراین حوزه آشنا شوند تا حوزه شناختی نسبت به ظرفیت‌های خالی و بلااستفاده در سطوح مختلف تکمیل شود. تا زمانی که حوزه شناختی اصلاح نشود و عوامل مختلف اقتصادی و سیاسی نسبت به این ظرفیت‌ها آگاهی پیدا نکنند هیچ گرایشی برای احیای ظرفیت‌ها و رفع موانع ایجاد نمی‌شود و رفتار‌های بازیگران اصلاح نمی‌شود. وقتی نگاه مدیران و مردم به بیرون از مرز‌های کشور دوخته شده باشد گامی برای استفاده از ظرفیت‌ها و احیای سرمایه‌ها و پتانسیل‌های داخلی برداشته نمی‌شود و حتی نمی‌توان از ظرفیت‌های خارج از کشور نیز به صورت لازم بهره برداری کرد، حتی برجامی که تصویب می‌شود نیز به خوبی اجرا نمی‌شود و دولتمردان نمی‌توانند منافع اقتصادی کشور را از آن استخراج کنند. با بررسی روند اقتصادی ایران در سال‌هایی که شدت تحریم‌ها همانند یکی دو سال گذشته نبوده در می‌یابیم که علی رغم وجود ظرفیت‌های مطلوب از شاخص‌های مطلوب اقتصادی بهره‌مند نیستیم، بنابراین این موضوع بیانگر عدم مدیریت لازم دربخش‌های سیاسی، اقتصادی و فرهنگی است که منجر به از بین رفتن زنجیره ارزش واقعی پربازده با هزینه‌های مبادلاتی پایین در داخل کشور می‌شود.
بیشتر بخوانید: