«پایتخت۶» و سمفونی حسرت‌ها / چه اصراری به «معمولی نبودن» بود؟

 به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، «ما به تعهدمان که همان ساخت و پخش ۱۵ قسمت «پایتخت ۶» برای ایام نوروز بود، عمل کردیم.»؛ چند روز پیش و زمانی که عوامل مجموعه تلویزیونی ««پایتخت» باوجود تکذیب قبلی، تصمیم گرفتند چند گام مانده به پایان راه پخش فصل ششم، خبر از ناتمام ماندن این پروژه به دلیل شیوع ویروس «کرونا» بدهند، همین اظهارنظر سیروس مقدم، به‌نظر کلیدی‌ترین جمله بود؛ عوامل فصل ششم مجموعه «پایتخت» به‌درستی به «تعهد» خود برای «رساندن ۱۵ قسمت به آنتن» عمل کردند؛ ما گویی انتظاری فراتر از این تعهد از آن‌ها داشتیم!

حالا دیگر پرونده فصل ششم یکی از محبوب‌ترین سریال‌های یک دهه گذشته سیما بسته شده و احتمالاً دعوت سازندگان برای «صبر بیشتر» و «پرهیز از تعجیل در قضاوت» چندان کارایی ندارد؛ تعداد بالایی از مخاطبان نوروزی سیما بی‌واسطه شاهد بلایی بودند که بر سر خاطراتشان از «پایتخت» آمد و قسمت پایانی که شب گذشته روانه آنتن شد در عمل تیر خلاصی بر تتمه امیدواری‌مان بود که شاید تغییری در کار باشد و همه چیز اینگونه بلاتکلیف، پا در هوا و مهمتر از همه «بی‌هویت» رها نشود!

فارغ از آنچه به تعبیر سیروس مقدم به‌عنوان طلب مخاطبان «پایتخت ۶» باقی ماند و قرار است در آینده‌ای نامعلوم به نام «پایان‌بندی» برای «فقیرترین فصل پایتخت» سرهم‌بندی و روانه آنتن شود، درباره همین «۱۵ قسمت» که تیم تولید این سریال براساس «تعهدشان» به آنتن نوروزی رساندند، یادآوری و طرح برخی نکات خالی از الزام نیست.