جایگاه و مقام حضرت خدیجه(س) نزد حضرت رسول(ص)

به گزارش خبرنگار مهر، متن زیر یادداشتی است از حجت الاسلام ابوالفضل ابراهیمی، استاد حوزه علمیه امام خمینی (ره) که به مناسبت وفات حضرت خدیجه (س) نگاشته شده است:

سال دهم از مبعث رسول مکرم اسلام طبق نقلی که از جانب ایشان رسیده است عام الحزن نامیده شده است. (إعلام الوری بأعلام الهدی ج ‏۱، ص: ۵۳)

علت این نامگذاری دو مصیبت بزرگی است که در این سال نبی مکرم اسلام متحمل شدند با توجه به اینکه سه سال از محاصره مسلمین در شعب ابی طالب می‌گذشت اما در سال آخر آن یعنی سال دهم مبعث رسول مکرم طبق بعضی از نقل‌ها در فاصله سه روز پیامبر اکرم حضرت ابوطالب علیه السلام و حضرت خدیجه سلام الله علیها را از دست دادند.

طبق نقل بعضی کتب تاریخ روز وفات حضرت خدیجه سلام الله علیها در دهم ماه مبارک رمضان واقع شده است. (الطبقات‬ ‏الکبری، ج ‏۸، ص :۱۵)

این بانوی با کرامت دارای فضائل فراوانی هست حتی قبل از بعثت پیامبر و در زمان جاهلیت آنقدر این بانو با کرامت بوده که به ایشان لقب «طاهره» داده بودند که لیاقت همسری پیامبر و مادری حضرت زهرا سلام الله علیها را پیدا کردند و پس از اسلام نیز اولین زنی بودند که به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله ایمان آوردند و طبق روایاتی که در منابع اهل سنت نیز نقل شده است به همراه حضرت آسیه و مریم و حضرت زهرا سلام الله علیها جزو چهار زن از برترین زنان عالم هستند (تاریخ بغداد؛ ج ‏۹؛ ص ۴۱۱).

فضیلت دیگر ایشان این است که به جز ماریه قبطیه همسر پیامبر و مادر ابراهیم فرزند پیامبر حضرت خدیجه تنها همسر از همسران ایشان هستند که برای پیامبر اکرم از ایشان فرزندانی متولد شد که دو فرزند پسر به نام قاسم و عبدالله و دخترانی به نام زینب، رقیه، أم کلثوم و حضرت زهرا سلام الله علیها که البته پسران حضرت در کودکی از دنیا رفتند.

ایشان دارای ثروت فراوانی بودند به طوری که کاروان حضرت خدیجه که برای تجارت می‌فرستاد به اندازه کل کاروانی بود که قبیله قریش برای تجارت آماده می‌کرد و مقدار ثروت ایشان هشتاد هزار شتر نقل شده است که البته تمامی این ثروت را در راه اسلام و برای رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم خرج کردند به طوری که شیخ طوسی از نبی مکرم نقل می‌کند که فرمودند: مَا نَفَعَنِی‏ مَالُ‏ قَطُّ مِثْلَ مَا نَفَعَنِی مَالُ خَدِیجَةَ (عَلَیْهَا السَّلَامُ)، یعنی از هیچ مالی مانند اموال خدیجه من سود نبردم لذا در طول سه سال تحریم اقتصادی در شعب ابی طالب اموال این بانوی بزرگوار به داد مسلمین رسید.

اما فقط این نبود که ایشان حمایت مالی از پیامبر کنند بلکه مشاوری امین و مدافعی در برابر حملات دشمنان بر علیه ایشان بودند مرحوم علامه مجلسی نقل می‌کنند وقتی شتری چموش رام حضرت شد و خود را به پای حضرت انداخت و با کلام فصیح به زبان آمد که چه کسی مثل من است که سید المرسلین پشت مرا لمس می‌کند و زنانی که این صحنه را دیدند تهمت سحر به نبی مکرم زدند حضرت خدیجه در دفاع از ایشان شعری انشا فرمودند به این مضمون:

نطق‏ البعیر بفضل أحمد مخبرا.

هذا الذی شرفت به أمّ القری.

هذا محمد خیر مبعوث أتی.

فهو الشفیع و خیر من وطأ الثری.

یا حاسدیه تمزّقوا من غیظکم.

فهو الحبیب و لا سواه فی الوری.