«انقلاب» فقط شعار «مرگ بر شاه» نبود/لطفاً نگران صندلی‌تان نباشید!

خبرگزاری مهر - گروه هنر- زهرا منصوری: درست در همین سال‌هایی که سینمای ایران به‌واسطه قهر مخاطبان سایه سنگین رکود حاکم بر گیشه‌ها را تجربه می‌کند و فرآیند عرضه محصولات نمایشی در آستانه ورود به دورانی تازه به‌واسطه فراگیر شدن بسترهای عرضه جدید در فضای مجازی قرار دارد، «سینمای کوتاه ایران» انگیزه بالایی برای یافتن مخاطبانی تازه برای خود دارد.

«فیلم کوتاه» یکی از محصولات بصری مهم و جریان‌ساز در دنیای جدید محسوب می‌شود و به همین دلیل دیگر به‌سختی می‌توان تولیدات این حوزه را نادیده گرفت.

به همین منظور سرویس هنر خبرگزاری مهر قصد دارد با سرفصل ثابت «هر هفته یک فیلم کوتاه در مهر» به معرفی بخشی از تولیدات «سینمای کوتاه ایران» در قالب گفتگو با عوامل این آثار بپردازد.

این هفته میزبان اکران فیلم کوتاه «سوزن» از محصولات گروه هنری کات در زیرمجموعه باشگاه فیلم سوره به تهیه‌کنندگی حسین دارابی بودیم. فیلمی که قصه آن در دهه شصت می‌گذرد و یک کمدی- درام در حوزه کودک و نوجوان محسوب می‌شود.

یوسف جعفری کارگردان، پارمیدا نیازی بازیگر و ثمره برازنده طراح چهره این فیلم کوتاه در این گفتگو همراه ما بودند.

آنچه در ادامه می‌خوانید مشروح گفتگوی خبرگزاری مهر با عوامل «سوزن» است.

* قبل از شروع بحث درباره فیلم، بد نیست درباره این موضوع کمی توضیح دهید که فکر نمی‌کنید خشونت رفتاری علیه بازیگران کودک فیلم که در قالب تعدد صحنه‌های ضرب و شتم آن‌ها در فیلم به چشم می‌آید کمی بیش از اندازه است؟ در جاهایی از فیلم این سیلی زدن‌ها به یک کودک، آزاردهنده می‌شود.

یوسف جعفری: این صحنه‌ها را به این منظور در فیلم گذاشته‌ایم که بتوانیم یک فضاسازی واقعی از شرایط بچه‌ها در دهه ۶۰ در فیلم داشته باشیم. این ملاحظه را حتی در انتخاب بازیگران اصلی فیلم هم داشتیم. مثلاً می‌دانستیم یک نوجوان تهرانی نمی‌تواند نقش کاراکتر «صمد» را در فیلم بازی کند و شباهتی به نوجوانان دهه شصتی ندارد، به همین دلیل سراغ کوره‌های آجرپزی رفتیم و از میان آن‌ها دست به انتخاب زدیم. وقتی به این کوره‌های آجرپزی در حاشیه شهرها می‌رویم گویی زمان در این مکان‌ها متوقف شده و می‌توان به ۳۰ سال پیش سفر کرد.

"وقتی به این کوره‌های آجرپزی در حاشیه شهرها می‌رویم گویی زمان در این مکان‌ها متوقف شده و می‌توان به ۳۰ سال پیش سفر کرد"این جزئیات مانند سیلی خوردن از بزرگ‌ترها متأسفانه همین امروز هم برای این بچه‌ها یک امر عادی و مرسوم است!

* ولی برای مخاطب فیلم الزاماً یک امر عادی نیست.

جعفری: نگاه ما بیشتر رسیدن به مختصات زمانی روایت بود وگرنه طبیعتاً خودمان هم این شرایط را نمی‌پسندیدیم. تنها سعی کردیم لااقل سراغ بچه‌هایی برویم که این ماجرا تا حدودی برای‌شان پذیرفته شده باشد. آنچه شما در فیلم از شیطنت و بازیگوشی این بچه‌ها در فیلم شاهد هستید، در پشت‌صحنه ده برابرش را ما شاهد بودیم (خنده جمع)!

ثمره برازنده: (با خنده) خدا خواست که جان سالم از دست‌شان به در بردیم!

جعفری: اساساً آنچه در فیلم شاهد هستید، یک درصد از اصل آن چیزی است که در میان این بچه‌ها وجود داشت و در جریان بود.

برازنده: ماشین پشت‌صحنه ما به‌واسطه سنگ‌پرانی این بچه‌ها قُر شده بود! اوضاع آنقدر عجیب و غریب بود که روز آخر با همسرم تماس گرفتم که فقط بیا و ما را از اینجا نجات بده! حتی همان موقع به آقای جعفری گفتم چرا اینجا را برای فیلمبرداری انتخاب کرده‌اید!؟ واقعاً کار در آنجا برای همه ما ریسک بود.

جعفری: شاید مطابق آنچه ما در زندگی شهری تجربه می‌کنیم، این رفتارها و واکنش‌ها کمی برای‌مان غریب باشد اما واقعیت این است که حتی همین امروز هم بخشی از این موارد در میان اهالی روستاها وجود دارد. فارغ از این نکته، ما به‌دنبال بازسازی فضای دهه ۶۰ در این فیلم بودیم.