بررسی روزنامه‌های شنبه صبح تهران ‫-‬ ۲۱ دی

روزنامه های اول هفته به بازتاب سفر جک استراوا و اعضای هیات پارلمانی بریتانیا به تهران پرداخته و در گزارش ها و مقالاتی از زبان هنرمندان به تجلیل از سخنان حسن روحانی در جمع هنرمندان دارند که در آن ها اظهار امیدواری شده که قهر هنرمندان با دولت پایان گیرد‫.‬

انعکاس گزارش های دورفنی مذاکرات ژنو و ابراز امیدواری به روند این مذاکرات در حالی در روزنامه ها با اهمیت دیده شده که سخن آیت الله خامنه ای هم در صدر گزارش های روزنامه های جناح اصولگرا آمده که از بدقولی آمریکا ها خبر داده است‫.‬

تیتر و عکس صفحه اول ابتکار

بازگشایی دریچه‌های امید بیشتر

علی مطهرنیا در مقاله ای در کلیک

آرمان نوشته: آقای عراقچی و خانم اشمید در آستانه ایجاد فضای مثبت در مذاکرات آینده ایران با کشورهای ۱+۵ قرار دارند. به بیان دیگر هر دور از مذاکراتی که بین ایران و این کشورها انجام می‌پذیرد فی‌نفسه تلاشی برای بازگشایی دریچه‌های امید بیشتر در حل پرونده هسته‌ای ایران به شمار می‌روند. روند فنی حل و فصل پرونده هسته‌ای ایران از چالش‌های خاصی برخوردار است اما اراده دولت‌های درگیر در پرونده هسته‌ای ایران نشان از تلاش برای حل آن دارد و این عزم جدی برای حل این مساله در دو دولت اصلی این پرونده یعنی ایران و آمریکا به شکل جدی‌تری مشاهده می‌شود.

به نوشته این مقاله: پرونده هسته‌ای ایران یکی از مهم‌ترین مسائل بین‌المللی و یکی از مهم‌ترین پرونده‌های سیاست خارجی ایران طی یک دهه اخیر بوده و این اهمیت از چالش‌های برخاسته از متن هویتی پرونده ناشی می‌شود. همانگونه که این پرونده در استمرار آن محصول اراده سیاسی دولت‌های مختلف بود تا زمانی که دو کشور مرکزی در پرونده هسته‌ای، یعنی ایران و آمریکا در چارچوب دیپلماتیک نتوانند این موضوع را حل کنند، مشکل همچنان پابرجا خواهد بود.

و خلاصه مقاله آرمان این که: مشکل بیش از هر چیز محصول ایجاد فضای منفی حول یک موافقتنامه هسته‌ای است که برای دولت‌های هر دو کشور مشکلاتی ایجاد خواهد کرد.

دومین گام ایران

علی خرم در مقاله ای در کلیک

قانون نوشته طرح مبارزه با خشونت که از سوی حسن روحانی در سازمان ملل مطرح شد و به تصویب رسید ثابت کرد کشوری که متهم به تروریسم است، مبتکر مبارزه با تروریسم در جهان است و جهانیان را یکپارچه برای چنین مبارزه‌ای فرا می‌خواند.

"به بیان دیگر هر دور از مذاکراتی که بین ایران و این کشورها انجام می‌پذیرد فی‌نفسه تلاشی برای بازگشایی دریچه‌های امید بیشتر در حل پرونده هسته‌ای ایران به شمار می‌روند"

با این حال برای پاک شدن اذهان عمومی از تبلیغات منفی به زمان بیشتری نیاز داریم. این گونه نیست که با بیان طرحی یک شبه نگاه دنیا نسبت به ایران تغییر کند.

به نظر نماینده سابق ایران در سازمان ملل: طرح آقای روحانی مکمل طرح گفت‌وگو‌ی تمدن‌های آقای خاتمی است. طرح گفت‌وگوی تمدن‌ها، نظریه هانتینگتون را زیر سوال برد وآب سردی شد روی این نظریه و ۱۰ سال پیش توانست این نگاه را در دنیا خنثی کند. با این حساب تاکید دارم که طرح روحانی تکمیل کننده راه خاتمی است و این دومین گام جمهوری اسلامی ایران در زمینه جهانی به دور از خشونت به شمار می‌رود.

تیتر و عکس صفحه اول آرمان

نظر مردم و نظر مجلس

علیرضا خانی سردبیرکلیک

اطلاعات در سرمقاله این روزنامه با اشاره به احضار وزیران به مجلس و سووال های پی در پی و کارت زردهای مجلس به دولت نوشته شانزده آذر، جنب دانشگاه تهران، رئیس دانشکده عمران از دانشگاه تهران بیرون می‌آید، چهار قداره بند قمه به‌دست چنان او را مجروح و مضروب می‌کنند که به بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان می‌برندش…

انتظار آن است که نمایندگان مردم، مسئولان بخش‌های امنیتی، اخلاقی، فرهنگی و… را بخواهند و بپرسند که چه بر سر این استاد آمد و بالاتر از آن، چه بر سر فرهنگ جامعه آمده که این قدر زورگیر و دزد و قمه‌کش و اراذل و اوباش تولید انبوه می‌شود، اما نمایندگان دارند درباره شنود از خاتمی سؤال می‌کنند…

نویسنده در ادامه نوشته: تورم ۳۹ درصدی پشت مردم را خم کرده است. کارگران و کارمندان بیشتر و بیشتر به زیر خط فقر می‌روند، حداقل دستمزد ماهانه تعیین شده توسط دولت پیشین، امروز کفاف ۵ روز زندگی یک خانوار را نمی‌دهد.

نیمی از جمعیت کشور با سیلی صورت خود را سرخ می‌کنند، حقوق بسیاری از دستمزد بگیران دولتی و خصوصی به اندازه اجاره خانه‌شان هم نمی‌شود، یک نفر ۲ میلیارد دلار از پول نفت را برداشته و پس نمی‌دهد، آنان که مسئول به‌وجود آمدن این وضع بوده‌اند و همزمان داعیه مدیریت جهانی داشته‌اند، به احدی پاسخگو نیستند،

و خلاصه پرسش سردبیر اطلاعات این است: آیا واقعاً این‌ها، اولویت‌های کشور است یا تکخوانی یا تک نخوانی زنان مسأله امروز ایران است؟ آیا این شیوه‌ها، امید در دل مردم می‌آفریند برای امروز و فردایشان؟ آیا مسائل مهم‌تر و ضروری‌تر و فوری‌تر برای اعتلا و پیشرفت و آبادی این مملکت نداریم؟

دوران احمدی نژاد را از یاد برده اید؟

علی نظری در مقاله ای درکلیک

ابتکاربا اشاره به فرارسیدن نوبت بررسی بودجه سال آینده نوشته در سالیان گذشته هیچ گاه احمدی نژاد در موعد مقرر بودجه را جهت بررسی به بهارستان نمی‌فرستاد. نمایندگان اصول گرا هم به این وضعیت عادت کرده بودند، معمولا زمستان مجلس بجای اینکه صرف تقنین وتفریغ بودجه گردد به روز مرگی می‌گذشت.

به نظر نویسنده مقاله ابتکار‫:‬ نمایندگان هم چاره ای نداشتند که درروزهای پایانی سال با شتابزدگی در کمیسیون تلفیق بودجه را بررسی وبعد از اتمام تعطیلات نوروزی بودجه یک-دوازدهم یا دو-دوازدهم تصویب نمایند. دردوران۸ساله احمدی نژاد مجلس عملا به یک نهاد فرودستی قانونگذاری دولت تبدیل شده بود.

به یمن تشکیل دولت تدبیر و امید، تعامل دولت با مجلس بر سر تصویب بودجه سنواتی - بر خلاف ۸سال گذشته که معمولا هفته دوم اسفند به مجلس می‌رسید - مانند دوره اصلاحات شد. اما

نمایندگان اصولگرا این روزها عرصه را بر دولت تنگ کرده اند و به بهانه تعامل ضعیف دولت با مجلس با توجیهات نه چندان قابل قبولی وزرای کابینه را با کارت زرد جریمه می‌کنند، آیا نحوه تعامل دولت احمدی نژاد بر سر ارسال بودجه سنواتی با مجلس را از یاد برده اند؟ آیا رئیس جمهوری مانند روحانی که این چنین مجلس را مکرم می‌داند با رئیس جمهوری که بر سر استیضاح وزیر کار فایل صوتی افشاگرایانه به مجلس می‌آورد، قابل مقایسه می‌باشد؟

آشتی دولت و هنرمندان

تهمورس پورناظری آهنگساز از گفته های رییس جمهور استقبال کرده و نوشته نشست رییس دولت و هنرمندان از آن جهت مورد اهمیت است که دولت‌ قبلی، هنر را تحریم کرده بود و هنرمندان حتی بزرگان هنر هم ترجیح دادند کار نکنند و در چهارسال گذشته، کمترین فعالیت را از سوی جامعه هنری شاهد بودیم .

"این گونه نیست که با بیان طرحی یک شبه نگاه دنیا نسبت به ایران تغییر کند.به نظر نماینده سابق ایران در سازمان ملل: طرح آقای روحانی مکمل طرح گفت‌وگو‌ی تمدن‌های آقای خاتمی است"این دیدار را می‌توان از چند زاویه مورد بررسی قرار داد: اولین موضوع این است که بعد از سالیان دراز، شخصیت‌هایی با دولتمردان زیر یک سقف قرار گرفتند که تا پیش از این کمتر شاهد آن بودیم.

به نظر این هنرمند این دیدار توانسته است، عزمی دوطرفه ایجاد کند تا دولتمردان و هنرمندان با هم این کشتی به‌گل‌نشسته را دربیاورند چون به اعتقاد من ما فرصت کمی داریم تا دوباره بتوانیم سرمان را در دنیا بالا بگیریم و اگر چند جایزه معتبری را که امثال اصغر فرهادی در سینما کسب کرده‌اند، کنار بگذاریم، درحال حاضر از نظر فرهنگی در دنیا حذف‌شده هستیم.

رضا امیرخانی در مقاله ای در کلیک

شرق به اهمیت صنعت نشر اشاره کرده و نوشته در میان همه صنایع فرهنگی کشور، صنعت نشر، مردمی‌ترین است. حلقه انتهایی سینما و مخاطب سالن سینماست. بیش از ۷۰ درصد سالن‌های سینمای کشور در اختیار دولت و حکومت است. حلقه انتهایی چرخه کتاب و مخاطب، کتاب‌فروشی است. بیش از ۹۰ درصد کتاب‌فروشی‌های کشور متعلق به مردم هستند.

به نوشته این کارشناس نشر: تعداد کتاب‌های موجود در قفسه‌های کتاب‌فروشی بین هزار تا دوهزار عنوان است. حال آنکه وزارت ارشاد آمار تولید کتاب را در سال بیش از ۵۰ هزار عنوان اعلام می‌کند. ۴۸ هزار عنوان از این کتاب‌ها، کتاب‌های غیرحرفه‌ای در صنعت نشر هستند. حمایت‌های ارشاد در همه ادوار و علی‌القاعده دوره فعلی، به‌شرط صحت، ۹۵ درصد هرز می‌رود! و فقط پنج‌درصد صرف کتاب‌های حرفه‌ای می‌شود.

مقاله شرق در نهایت نوشته وزارت ارشاد یک اتاق فکر ندارد: تجربه‌ای دوساله در مدیریت یک نهاد صنفی نویسندگان در کشور و ارتباط با سایر اتحادیه‌های نویسندگان کشورها، مرا مطمین کرد که اگر در کشوری اتحادیه نویسند‌گان قوی باشد، ادبیات آن کشور به خلاف تصور رو به افول است.

کارتون کیوان زرگری، شرق

کلیک

شهروند در گزارشی تحلیلی درباره مسکن های وعده داده شده توسط دولت احمدی نژاد نوشته مطابق طرح مسکن مهر حدود ۲میلیون واحد مسکونی باید ساخته شود، اگر هر واحد به‌طور متوسط ۴۰میلیون تومان هزینه داشته باشد و ۱۰ میلیون هم هزینه‌ زیرساخت‌های آن باشد، هزینه‌ کل مسکن مهر به ۱۰۰‌هزار میلیارد تومان بالغ می‌شود، یعنی ۴۰ میلیارد دلار که حدودا برابر درآمدهای نفتی کشور در یک‌سال است، و ۵ برابر بودجه عمرانی‌ سال آینده!

نویسنده تاکید کرده برای هر کار کوچک و بزرگ طرحی لازم است اما ولی درمورد طرح مسکن مهر که ۴۰ میلیارد دلار هزینه روی دست مردم گذاشته، تاکنون حتی یک گزارش کارشناسی معتبر که به جای طرح توجیهی آن باشد، عرضه نکرده‌اند! طرحی که برای فاز مطالعاتی آن باید حداقل ده‌ها میلیون دلار هزینه می‌شد تا طرح به بهترین شکل، در بهترین مکان‌ها و با حداکثر هماهنگی و بهره‌وری اجرا شود.

گزارش شهروند در نهایت به این جا رسیده که: چرا با چنین تصمیماتی مواجه هستیم؟ تصمیماتی که مصداق روشن «راه‌بنداز و جابنداز» هستند. اشکال مهم در ضعف نظام تدبیر جامعه است.

ایران؛ سرزمین امن

علیرضا داوودنژاد، فیلمساز در مقاله ای درکلیک

شرق نوشته: وقتی فردی در خیابان‌های شهر، به‌راحتی دست به شلیک گلوله می‌زند قطعا دلایل و ابعاد گسترده‌ای در پس آن هست.

"طرح گفت‌وگوی تمدن‌ها، نظریه هانتینگتون را زیر سوال برد وآب سردی شد روی این نظریه و ۱۰ سال پیش توانست این نگاه را در دنیا خنثی کند"دلایلی که اگر می‌شد آن را پیدا کرد، می‌شد با تعمق بیشتر آن را واکاوی کرد. همچنین برای مقابله با آن نظر بهتری داشت و در نهایت نیز پس از بررسی ریشه‌ای و با دردست‌داشتن راه‌های مقابله، اقدامات و اصلاحات کارساز را آسان‌تر انجام داد.

به نظر این مقاله: این‌دست رفتارهای اجتماعی خشونت‌آمیز گستاخی محسوب می‌شود، خشونتی که قانون‌شکنی محض است و برای شهروندان بسیار دلهره‌آور خواهد بود. ابتدا باید دید چگونه این افراد اسلحه در اختیار دارند، وقتی هیچ مسوولیتی در نیرو‌های نظامی و انتظامی ندارند با درنظرگرفتن این نکته که در کشور ما اسلحه کالایی نیست که به‌راحتی در دست افراد جامعه قرار گیرد.

مقاله شرق در نهایت نوشته: با تمام مشکلاتی که ایران به لحاظ اقتصادی دارد تنها امیدمان این است که کشورمان سرزمین امنی است و مردمانش روی هم هفت‌تیر نمی‌کشند، اگر این‌دست کارها باب شود دیگر به چه‌چیز می‌توان دلخوش بود.

هنوز هم می گوید قرار ما بهار

تصدیق رانندگی نداشت، قانون

سعید هوشیار در مقاله ای در طنزانه کلیک

قانون از قول آقای طائب نوشته: محمود احمدی نژاد با ماشینی که ۱۸۰ تا میرفت ۲۰۰ تا رفته و پدر همه را درآورده است

نویسنده با این سووال که آیا رانندگی بلد بود نوشته: محمود خان تا قبل از دوره ریاست جمهوری سوار پژوی ۵۰۴ بوده، با آن نهایت سرعتی که می‌توان رفت ۱۴۰ تاست، اگر خیلی سرحال باشد و بی رنگ، بیمه و معاینه هم داشته باشد، ۱۵۰ تا هم می‌شود رفت! یعنی حتی اگر مجبور هم بود،نمی‌توانست ۲۰۰ تا برود. نزدیک بود مارا به کشتن دهد؛ یکبار با سرعت ۱۶۰-۱۵۰ تا با چند عابر پیاده تصادف کرد، هرکاری کردیم بماند تا مامور بیاید نماند! بعدش مامور آمد دید ما آنجاییم مارا گرفت و جریمه کرد.

نویسنده خطاب به فرمانده پایگاه عماریون نوشته: فقط تند رفتنش نبود جناب طائب! دست‌فرمانش هم افتضاح بود.

باسرعت پایین هم که می‌رفت، همه‌اش مواظب بودیم به درو دیوار نزند. شما دورتادور ماشین را ملاحظه کنید؛ پراز خط‌خطی و ضرب خوردگی است. یکبار نشد ماشین را بخواهد از پارک در بیاورد و به جایی نزند.

و خلاصه این که: آقای طائب! مطمئن نیستم، ولی به گمانم محمود جان گواهینامه ندارد. البته توروخدا بین خودمان باشد‌ها! چون یکبار که صحبت‌هایشان را یواشکی گوش می‌دادم فهمیدم گواهینامه اش بهار می‌آید. هنوز هم می‌گوید قرارما بهار.

.