امام حسن مجتبی(ع) اولین نواده نبوت و نخستین زاده امامت

امام حسن مجتبی(ع) اولین نواده نبوت و نخستین زاده امامت
خبرگزاری جمهوری اسلامی
خبرگزاری جمهوری اسلامی - ۱۴ مرداد ۱۳۹۱

امام حسن مجتبی(ع) اولین نواده نبوت و نخستین زاده امامت استان تهران – دماوند – سیمای تابناک سبط اکبر پیامبر اسلام، امام حسن مجتبی (ع)، اولین نواده نبوت و نخستین زاده امامت، تجلی واقعی آفتاب فروزان جدش محمد مصطفی (ص) در نیمه ماه مبارک رمضان آسمان و زمین را غرق در نور و سرور کرد.

هنگامیکه آیینه حسن و زیبایی ماه به نیمه رسیده و درهای رحمت، بر روی جهانیان گشوده است، در وفور رحمت و نعمت که جان‏ها آکنده از عشق و ماه در کامل ترین صورت خویش جلوه گری و دست افشانی می کند و ستارگان به تکاپو درآمده اند اولین نواده نبوت از دامان پاک‏ترین مادران عالم چشم به جهان گشود و میوه قلب رسول اللّه‏ شد.

آری! امام حسن مجتبی (ع) در نیمه ماه مبارک رمضان و در آستانه شب های قدر در سال سوم هجرت در شهر مدینه و در برترین خانواده هستی چشم به گیتی گشود.

پیامبر گرامی اسلام(ص) با نظاره به جمال و کمال حسن، آن زاده زهرای اطهر می فرمود: «تو در آفرینش و خلق و خوی شبیه من هستی.»

امام علی (ع) نیز در سخنی گرانمایه فرمود: «فرزندم حسن، شبیه ترین فرد به رسول خداست.» خورشید عالم افروز وجود امام حسن علیه السلام درخششی شگرف داشت و فضیلت های بی کران آن بزرگ مرد تاریخ، در همه جا به روشنی جلوه می نمود.

او که از اشراق مهربانی‏ها طلوع کرده و در بستر بخشندگی، دامن گسترده است.

"آری! امام حسن مجتبی (ع) در نیمه ماه مبارک رمضان و در آستانه شب های قدر در سال سوم هجرت در شهر مدینه و در برترین خانواده هستی چشم به گیتی گشود"

او که در اولین تصویر زمینی‏اش، تبسمی شیرین به آینه نگاه پدر و مادر هدیه داده، از نسل نور است و زاده خورشید، از تبار هدایت است و قافله‏سالار مهر و امید.

امام جمعه دماوند در خصوص کرامات اهل البیت (ع) می گوید: خداوند تعالی در هر یک از اهل بیت (ع) صفتی از اسمای الهی خویش را شاخص گردانیده تا مردم برای رجوع، قبله حاجات واحد و یگانه‏ای داشته باشند؛ وگرنه، دیگر اهل بیت نیز از صفت کرامت به دور نیستند. چنین است که هر یک از آل اللّه‏ در صفتی بارز شده‏اند تا به واسطه آن، بر شفاعت عالَم، جلوه بیشتری بیابند.

حجت الاسلام و المسلمین ' محمد علاء الدینی' با اشاره به صفات برجسته امام حسن مجتبی (ع)، تصریح کرد: ایشان از صفات برجسته ای چون لیاقت، شجاعت، شهامت و درایت سرشار بود و این صفات در سراسر زندگی آن امام همام نمودی روشن داشت.

وی افزود: امام حسن (ع) در زمان حکومت پدرش، امیرالمومنین(ع)، دوشادوش آن حضرت، در همه صحنه های سخت و طاقت فرسا حضوری مؤثر و یاری رسان داشت و مسوولیت های گوناگونی را اعم از تولیت موقوفات و صدقات، مشارکت در جنگ جمل و بسیج مردم برای شرکت در جنگ، ایثار در معرکه صفین و تشویق مردم به حضور در این نبرد، امام جماعت موقت از سوی پدر بزرگوارش و همکاری در کارهای قضایی را عهده دار بود.



مدیر حوزه علمیه دهستان 'سربندان' از توابع شهرستان دماوند تیز در خصوص سیره عملی، سیاسی و عبادی امام حسن (ع) می گوید: امام حسن مجتبی (ع) دومین امام شیعیان است، که در ۱۵ رمضان در مدینه چشم به دنیا گشود و زندگی پر برکت این امام همام همانند سایر ائمه برای تمامی مسلمین عبرت آموز است.

حجت السلام و المسلمین'مهدی ولایی برحق'، دوری از دنیا و دل نبستن به دنیا را از ویژگی های بارز این بزرگوار دانست و گفت: انفاق تمامی اموال و گاهی نیمی از اموال خود به فقرا نمایانگر کرامت انسانی و برخورد کریمانه امام حسن مجتبی (ع) است.

وی خاطر نشان کرد: امتداد امامت امام علی(ع) به امام حسن مجتبی(ع) با سختی های بسیاری همراه بود و امام حسن(ع) در برابر جریان تحریف ها و تهاجم گسترده حکومت معاویه بر ضد فرهنگ اسلام و آیین پیامبر و اهل بیت او، به ترویج ارزش های اسلامی پرداخت و در این راه، گام های بزرگی برداشت.

مدیر حوزه علمیه سربندان شهرستان دماوند با اشاره به فتنه های عدیده دوران حکومت امام حسن مجتبی(ع)، افزود: پیوستن فرماندهان سپاه امام حسن در یک شب به سپاه معاویه و افزایش ظلمت و خفقان سبب تحمیل صلح به حضرت به عنوان نقطه ای بسیار بحث برانگیز شد.

حجت الاسلام ولایی برحق، جهل و بی بصیرتی افراد را در زمان حضرت بسیار دردناک و موجب انحراف آنان دانست.

"او که در اولین تصویر زمینی‏اش، تبسمی شیرین به آینه نگاه پدر و مادر هدیه داده، از نسل نور است و زاده خورشید، از تبار هدایت است و قافله‏سالار مهر و امید"

وی با اشاره به در خور توجه بودن سیره عبادی و عملی امام حسن مجتبی(ع)،اظهار داشت: امام حسن در هنگام نماز بدنشان به لرزه می افتاد و از ایشان نقل است، هنگام ورود به مسجد می فرمودند:'پروردگارا مهمانات به در خانه تو آمدند، ای خدای مهربان بخاطر نیکی هایت از گناه بندگانت بگذر'.

مجتبی، آمد و کرامت را از پدر آسمانی‏اش آموخت و چراغ کرامتش را برای اهل زمین برافروخت.

ثمرده زندگی علی (ع) و فاطمه (س)، پا به جهان خاکی گذاشت تا ستاره ها تکثیر شوند و در شب های تاریک رخنه کنند تا ظلم و ظلمت و تاریکی را غرق روشنایی نمایند./ن

تهرام/۸۱۲۸/۱۴۹۷/۱۲۷۵

انتهای خبر / خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا) / کد خبر ۸۰۲۶۱۳۰۰

منابع خبر

اخبار مرتبط