از شرکت لوازم آرایشی تا شبکه های اجتماعی

خبرگزاری فارس: به خدمت گماشتن گسترده اتباع ایران، یکی از وسایل جاسوسی فراگیر است. امکانات برای این کار بی کران است. لزومی نمی بینیم یک بار دیگر درباره شبکه های اجتماعی، گوگل، یاهو، فیس بوک و تویتر صحبت کنیم. هنگامی که وزارت اطلاعات ایران روز شنبه ۲۱ماه می طی بیانیه ای از افشای شبکه گسترده جاسوسی و بازداشت ۳۰ نفر که به نفع ایالات متحده فعالیت می کردند، خبر داد، واکنش رسانه های گروهی غرب به یک اصطلاح کوتاه و تند ختم شد: "باور نمی کنیم! ". آن ها بعد از این جمله در ادامه مطالب خود توضیح دادند که چرا باورشان نمی شود.

"لزومی نمی بینیم یک بار دیگر درباره شبکه های اجتماعی، گوگل، یاهو، فیس بوک و تویتر صحبت کنیم"نکته جالب این است که تنها تعداد مأموران افشا شده باعث بی اعتمادی شد در حالی که وجود جاسوسی آمریکایی علیه ایران با چنین واکنشی روبرو نشد. جاسوسی یک امر عادی است. به ظاهر می خواهند بگویند که افسران اطلاعاتی سلحشور سازمان "سیا "، یک لشگر تمام از "مأموران ۷ " با "دشمن اسلامی " وحشتناک ایالات متحده مبارزه کرده و سعی می کنند "برنامه های حقیقی " آن را مبنی بر تبدیل شدن به غول هسته ای در جهت مقابله با تمدن غرب افشا نمایند. استدلال ساده به نفع ناباوری غرب که یک سونامی ناشی از عملیات زلزله مانند سازمان اطلاعات ایران بود، به دو نکته محدود می شود. اولا، واشنگتن نمی تواند این همه جاسوس شکست خورده داشته باشد.

ثانیاً، این افراد مأمور اطلاعاتی نبودند بلکه انسان های عادی بودند که با سیاست مسئولین ایرانی موافق نیستند. ولی "جنجال جاسوسی " ایران از دید محققان متفکر و انسان های سالم اندیش صورتی متفاوت با آنچه که رسانه های گروهی غرب ترسیم می کنند، دارد. اولا، جاسوسی، ماهیت و کنه اساسی فعالیت "سیا " و سرویس های ویژه دیگر ایالات متحده علیه مخالفان واشنگتن است. ثانیاً، آمریکا به یک بهانه فوری نیاز دارد تا تهران را به اطاعت وادارد، از جمله برای خط کشیدن زیر برنامه هسته ای ایران یا استفاده از مخالفان ایرانی سر هر فرصت مناسب، مطابق با سناریوی لیبی. ناظران سیاسی که "راهبرد عربی " را که جدیداً از زبان باراک اوباما، این کبوتر سیاه صلح، شنیده شد، با دقت تمام گوش کرده و لابلای سطور متن آن را خوانده اند، به وضوح درک نموده اند که پیش درآمد جنگ با ایران فرارسیده است.

"نکته جالب این است که تنها تعداد مأموران افشا شده باعث بی اعتمادی شد در حالی که وجود جاسوسی آمریکایی علیه ایران با چنین واکنشی روبرو نشد"کافی است اشاره شود که فعالگرایی همه انواع کار اطلاعاتی همراه با تبلیغات گسترده تعرضی در جهت اغفال افکار عمومی جهان در آستانه یا در جریان تدارک عملیات جنگی، یک پدیده عادی در تاریخ جنگ ها بوده است. سلسله موارد افشای شبکه های جاسوسی آمریکا و بریتانیا در ایران در ماه های اخیر که پشت سر هم رخ داد، این واقعیت را به اثبات می رساند. در مورد جنجال جدید باید گفت که طبق معیارهای جامعه اطلاعاتی جهانی، وجود شبکه جاسوسی ۳۰نفری امر فوق العاده ای نیست. تاریخ سرویس های ویژه آمریکا شبکه های اطلاعاتی به مراتب گسترده تری را می شناسد که در خاک آمریکا فعالیت می کردند. پرونده سرکنسول آلمانی فون رینتل در نیویورک (۱۹۱۴)، پرونده روت کون (۱۹۴۱)، پرونده های نان می، کلاوس فوکس و زن و شوهر روزنبرگ (سال های ۱۹۵۰- ۱۹۴۰) در این رابطه شایان ذکر است.

ممکن است به ما بگویند که این پرونده ها مال دوران "رویارویی بزرگ "، سال های جنگ های جهانی اول و دوم و جنگ سرد با اتحاد شوروی است. ولی در این زمینه یک نکته وجود دارد که رسانه های گروهی سعی می کنند از فرط خجالت ساکت بمانند. لیکن در ایالات متحده پنهان نمی کنند که در طول ۳۲ سالی که از زمان پیروزی انقلاب اسلامی در ایران گذشته است، سرویس های ویژه آمریکا همواره مشغول اجرای "جنگ سرد " علیه این کشور بوده اند که فعالیت فزاینده اطلاعاتی و تخریبی اسراییل و بریتانیا، نزدیک ترین متحدان واشنگتن را به دنبال داشته است. این امر به خصوص در همین اواخر به چشم خورده است. روبرت کلاسن در پژوهش "سازمان سیا از روزولت تا ریگان " می نویسد: "محققان می دانند که سرنوشت ملتها به وسیله مجموعه ای از نیروهای کمتر قابل تشخیص اجتماعی، روانشناختی و بوروکراتیک تعیین می شود...

"استدلال ساده به نفع ناباوری غرب که یک سونامی ناشی از عملیات زلزله مانند سازمان اطلاعات ایران بود، به دو نکته محدود می شود"از اوایل سال های ۱۹۴۰ سازمان اطلاعات به یکی از این نیروها تبدیل شده است. این سازمان، اطلاعات درباره کشورهای دیگر را جمع آوری می کند که بر همین اساس برنامه ریزی دولتی صورت گرفته و سیاستمداران آمریکایی که زمام امور کشور را در دست دارند، تصمیمات خود را می گیرند. سازمان اطلاعات به یکی از عوامل تاریخ ساز مبدل شده است. " افزون بر آن، اکنون پرواضح شده است که در نتیجه رشد بی سابقه امکانات سرویس های ویژه، امپراطوری "سیا " می تواند حتی خارج از عرصه نفوذ و حتی بالاتر از فعالیت دولت هر رئیس جمهور آمریکا قرارگیرد. اوبامای دمکرات از این قاعده مستثنی نیست.

برای مثال، جامعه اطلاعاتی ایالات متحده قادر است به طور مستقل تقریبا همه مسایل سیاسی و راهبردی را حل کند که در گذشته به وسیله ارتش یا حرکات چندین مرحله ای نهادهای دیپلماتیک حل می شدند. تحلیل مفصل نشان می دهد که با وجود همه تلاش های نهادهای نظامی و سیاست خارجی، بسیاری از کارشناسان امکانات واقعی ایالات متحده در زمینه ایجاد "شرایط گرم " برای آغاز تجاوز مستقیم به ایران را قابل بحث محسوب می کنند. مسئله حتی این نیست که بخش قابل توجه نیروهای کشورهای متجاوز بالقوه گرفتار عراق، افغانستان و لیبی هستند. یکی از علل این امر، فقدان وحدت نظر در ریاست نظامی- سیاسی کشورهای ناتو و اسراییل در مورد شیوه های اعمال زور علیه ایران است. ضمن اشاره به این موضوع باید این نکته را در نظر داشت که این مساله برنامه گسترده و صلح آمیز اتمی ایران و برخورداری ایران از ذخایر عظیم نفت و گاز که از لیبی به مراتب بیشتر است، نیست.

"ثانیاً، این افراد مأمور اطلاعاتی نبودند بلکه انسان های عادی بودند که با سیاست مسئولین ایرانی موافق نیستند"غرب و اسراییل قبل از همه نگران تلاش های ایران برای به دست آوردن رهبری منطقه ای است. ولی بازدارندگی از ادعاهای منطقه ای ایران با توسل به زور نظامی، راه حل ساده ای محسوب نمی شود. به علاوه، همه هزینه های مالی، تلفات جنگی و خسارات نظامی- راهبردی نمی توانند دستیابی به هدف تعیین شده را تضمین کنند و آن از بین بردن رژیم کنونی ایران است. سناریوی عراقی در ایران کارگر نخواهد شد. اولا، ایران از عراق به مراتب قوی تر است، سرزمین خیلی بیشتری دارد که کنترل آن برای نیروهای اشغالگر سخت خواهد بود.

به علاوه، عده ای از نخبگان غربی نگران آن هستند که جمهوری اسلامی ایران حتی در بدترین شرایط بتواند بدون مشکلات خاصی تنگه هرمز را برای مدت زیادی "قفل " کند و حتی زیرساخت نفتی و گازی شیخ نشین های حاشیه خلیج فارس را که در خدمت آمریکا هستند از بین ببرد. غربی ها خوب می فهمند که این امر می تواند فروپاشی اقتصاد نه تنها اروپا بلکه سراسر جهان را سبب شود. نباید موضع گیری چین را هم فراموش کرد که ایران را مهم ترین شریک بازرگانی و- در آینده- مهم ترین صادرکننده مواد خام می داند. لذا "گزینه لیبی " که ناظر بر قلع و قمع کردن "غول اسلامی " و به دست آوردن اجماع مسکوت در شورای امنیت سازمان ملل متحد است، قطعا تحقق پذیر نیست. در حال حاضر، با عنایت به اختلاف نظرهای مذکور در میان دشمنان بالقوه ایران، فعالیت محرمانه تخریبی در مرکز توجه قرار گرفته است که هدف غایی آن، سرنگونی نظام فعلی جمهوری اسلامی ایران می باشد.

"ولی "جنجال جاسوسی " ایران از دید محققان متفکر و انسان های سالم اندیش صورتی متفاوت با آنچه که رسانه های گروهی غرب ترسیم می کنند، دارد"فهرست روش های دستیابی به این هدف بسیار طولانی است که ما از روی نمونه های اسفناک از محتوای آن اطلاع داریم. سرویس های ویژه ای که علیه ایران کار می کنند، نه تنها به ترور سیاستمداران و محققان برجسته ای که عوامل پیشرفت جمهوری اسلامی هستند بلکه به مبارزه "عقیدتی " متوسل می شوند. جاسوسی فراگیر به عنوان راه حل مساله برگزیده شده است که مجموعه ای از فعالیت هایی چون جاسوسی با استفاده از ماموران نفوذی و تشکیل "ستون پنجم " در داخل جامعه ایرانی است. در این رابطه به مناطق قوم نشین توجه زیادی کرده و در کردستان ایرانی و در استان های آذربایجان غربی و آذربایجان شرقی به فعالیت تخریبی تحریک آمیز دست می زنند. امید بدان است که در یک ساعت مشخص شده مردم معترضی که در هر کشوری به وفور وجود دارند، به هر وسیله ای که شده به خیابان ها کشانده شوند.

به خدمت گماشتن گسترده اتباع ایران، یکی از وسایل جاسوسی فراگیر است. امکانات برای این کار بی کران است. لزومی نمی بینیم یک بار دیگر درباره شبکه های اجتماعی، گوگل، یاهو، فیس بوک و تویتر صحبت کنیم. جولیان آسانج این شبکه ها را به طور کامل وصف نموده است: "این کامل ترین پایگاه داده های جهانی درباره افراد، روابط بین آن ها، اسامی و آدرس آن ها، موقعیت، معاشرت با همدیگر و قوم و خویشان است. این پایگاه داده ها در خاک ایالات متحده قرار دارد و در دسترس سازمان اطلاعات آمریکاست ".

"اولا، جاسوسی، ماهیت و کنه اساسی فعالیت "سیا " و سرویس های ویژه دیگر ایالات متحده علیه مخالفان واشنگتن است"ما که برای خود شبکه اجتماعی انتخاب می کنیم، در واقع تصمیم می گیریم کدام سرویس ویژه جهان ما را راحت تر کنترل خواهد کرد (مقر فیسبوک، گوگل و یاهو در ایالات متحده واقع شده و آن ها داشتن روابط ویژه و مورد اعتماد با سازمان های سیا، اف-بی-آی و ای-ان-بی را پنهان نمی کنند). البته راه های دیگری برای جلب انسان به فعالیت اطلاعاتی وجود دارد. این برنامه ها به طور کامل در مورد ایران به کار گرفته می شوند. به چند نمونه اشاره کنیم. در سال ۲۰۰۹ در نتیجه عملیات ضدجاسوسی سرویس های امنیتی ایران دلایل انکارناپذیری دریافت شد که سرویس های اطلاعاتی خارجی از نمایندگان ایرانی شرکت بین المللی وسایل آرایش "اوریفلیم " به عنوان وسیله پوشش فعالیت خود استفاده می کردند.

از جمله برای حمایت مالی از فعالان به اصطلاح "جنبش سبز " که البته به حفاظت از محیط زیست ربطی ندارد. در کشورهایی که گردشگران ایرانی از آن جا بازدید می کنند (امارات متحده عربی، ترکیه و مالزی) با همت و سرپرستی نمایندگی های دیپلماتیک ایالات متحده انواع و اقسام آژانس های کاریابی، آژانس های آموزش و تبادلات فرهنگی افتتاح شدند که به شهروندان ایران ویزا، اجازه اقامت، اشتغال و تحصیل در ایالات متحده را عرضه می نمایند. وزیر اطلاعات ایران از ۴۲ کارمند عملیاتی سرویس های ویژه آمریکا خبر داد که در چنین سازمان هایی در خاک کشورهای مذکور کار می کردند. بدیهی است که این اطلاعات کامل نیست. شبکه به همین اندازه گسترده و شاخداری از بنیادهای مختلف اجتماعی ایجاد شده است که به شهروندان ایران کمک هزینه های علمی و تحصیلی عرضه می کنند.

"ثانیاً، آمریکا به یک بهانه فوری نیاز دارد تا تهران را به اطاعت وادارد، از جمله برای خط کشیدن زیر برنامه هسته ای ایران یا استفاده از مخالفان ایرانی سر هر فرصت مناسب، مطابق با سناریوی لیبی"تنها حق عضویت در این تور عنکبوت، اطلاعات درباره مسایل حائز اولویت برای سازمان اطلاعات آمریکا است، مانند داده ها درباره مراکز علمی، تاسیسات هسته ای و دفاعی، خطوط لوله نفت و گاز، شبکه برق رسانی، فرودگاه ها، حمل و نقل و بانک های ایران. در این زمینه باید این واقعیت را درک کرد که انسان می تواند به تامین اطلاعات برای سرویس های ویژه آمریکا بپردازد و از این امر خبر نداشته باشد و نفهمد که در یک رایانه بزرگ واقع در "لنگلی " (مقر اصلی سازمان سیا) پرونده خاصی در مورد او تشکیل شده است. راه های استفاده از یک شخص بدون اطلاع وی فراوان است. ابتدا به یک نامزد یا داوطلب شرکت در برنامه یا استخدام پیشنهاد می کنند شرح حال عادی خود را بنویسد. اگر این شخص مورد توجه افراد سازمان "سیا " واقع شده و مناسب برای گماشته شدن به خدمت شناخته شود، به او پیشنهاد می کنند پرسشنامه به ظاهر بی آزاری پرکند که براساس همه قواعد مهارت جاسوسی تدوین شده باشد.

بعد از آن گزینه های مختلف می توانند عملی شوند. از این شخص بدون اطلاع او اطلاعاتی به بهانه تبادل داده های علمی دریافت کرده یا مستقیماً پیشنهاد می کنند در ازای پاداش معینی با سازمان اطلاعات همکاری کند. سازمان های اطلاعاتی ایالات متحده به طور منظم به این گونه فعالیت ها علیه ایران دست می زنند. افراد عملیاتی آمریکایی که ماده گرایی دیالکتیک را نفی می کنند، براساس همین نظریه و به خصوص اصل تکامل کمیت به کیفیت رفتار می نمایند. افراد هرچه بیشتری به خدمت گماشته شوند، احتمال قوی تری می رود که یک "کان طلا " یعنی مأموری پیدا شود که وجود او از ده لشگر دشمن خطرناک تر است.

"سلسله موارد افشای شبکه های جاسوسی آمریکا و بریتانیا در ایران در ماه های اخیر که پشت سر هم رخ داد، این واقعیت را به اثبات می رساند"قانون نسبتاً بی اصول فعالیت اطلاعاتی که در قرن ۱۹ توسط ویلهلم شتیبر ارائه شده و می گوید: "پس مانده های پست فطرت وجود ندارد و فقط نیروی کار جاسوسی وجود دارد "، هنوز لغو نشده است. این فعالیت جامعه اطلاعاتی ایالات متحده از هیچ نظر خارق العاده و غیرعادی نیست. آمریکایی ها در گذشته همین خط را علیه اتحاد شوروی دنبال می کردند. ولی در آن زمان برخلاف امروز شبکه های اجتماعی از اهمیت کنونی برخوردار نبودند. با توجه به این اوضاع و ابعاد گسترده فعالیت تخریبی علیه ایران بحث درباره اینکه ۳۰ نفر گماشته شده یا به عبارت دقیق تر، ۳۰ جاسوس، رقم بالایی است، بسیار بچه گانه به نظر می آید.

اظهارات شش سال پیش رجب صفروف مدیرکل مرکز روسی مطالعه ایران معاصر که در یکی از کنفرانس های خبری در مسکو بیان شد، به هیچ عنوان اغراق آمیز نبود. وی گفت: "ایران از مأموران نفوذی و جاسوسان آمریکایی، انگلیسی و اسراییلی اشباع شده است. آن ها هر سال حداقل ۵۰۰ میلیون دلار آمریکا صرف فعالیت تخریبی و به خدمت جاسوسی گماشتن مردم ایران می کنند. خود ژنرال های بلندپایه آمریکایی می گویند که در نتیجه کار چندین ساله منظم سرویس های ویژه این کشورها، هزاران نفر از اتباع ایران به مأموران واقعی آن ها مبدل شده اند. " با توجه به این جاسوسی فراگیر علیه ایران، ارقام به مراتب بالاتری باید تعداد تأمین کنندگان داوطلب (و نه چندان داوطلب) سازمان اطلاعات آمریکا را منعکس کند.

"در مورد جنجال جدید باید گفت که طبق معیارهای جامعه اطلاعاتی جهانی، وجود شبکه جاسوسی ۳۰نفری امر فوق العاده ای نیست"مدافعان "آرمان گرا و ساده اندیش " می توانند در این مورد هر چیزی بگویند. تازه مگر آن ها واقعاً ساده اندیش هستند؟! منبع : روزنامه کیهان ۱۳۹۰/۳/۲۲ انتهای پیام/