شیلی؛ جوانان به قدرت می‌رسند

هنگامی که برای اولین بار در سال ۲۰۱۱ توجه مردم شیلی به کامیلا والخو جلب شد، زمانی بود که عکس او در تظاهرات جنبش دانشجویی منتشر شد.

رسانه‌های بین المللی او را که جذاب و سخنرانی ماهر بود، به عنوان نمونه اصلی یک انقلابی مسحورکننده آمریکای لاتین تحسین می‌کردند.

روزنامه اسپانیایی آ-ب-ث او را "چه گوآرای شیلی" خواند. روزنامه بریتانیایی گاردین نیز او را با فرمانده مارکوس، رهبر زاپاتیستای مکزیک مقایسه کرده بود.

پس از گذشت سه سال، خانم والخو هنوز در صحنه سیاست است ولی در روزهای اخیر او به جای سنگرهای خیابانی خود را برای کرسی‌های مجلس آماده می‌کرد.

او در انتخابات پارلمانی ماه نوامبر سال گذشته پیروز شده و به مجلس راه یافته است.

کامیلا والخو، که نامزد حزب کمونیست شیلی بود توانست در حوزه انتخاباتی لا فلوریدا، از بخش‌های سانتیاگو، ۴۴درصد آراء را به دست آورد.

ولی خانم والخو تنها نیست. سه رهبر دانشجویی سابق نیز با ادای سوگند وارد پارلمان شیلی شدند. تمام آنان بیست و چند ساله اند. خانم والخو که ۲۵سال دارد جوان ترین نماینده پارلمان جدید است.

قدرت تظاهرات

برای گروهی از فعالانی که هنگام روی کارآمدن دولت قبلی در سال ۲۰۱۰، کسی در باره آنها چیزی نشنیده بود، اعزام چهار نماینده به پارلمان موفقیت قابل توجهی است.

در ۹ نوامبر ۲۰۱۱، دانشجویان شیلی در اعتراض به دولت سباستین پینه‌را، رئیس جمهوری شیلی در سراسر شهرها دست به تظاهرات زدند و خواستار اصلاح وضعیت آموزشی شدند.

"ما با وضع موجود احساس راحتی نمی‌کنیم." کمونیست‌ها بر مسند قدرت آقای جکسون که ۲۷ سال دارد و گابریل بوریک، ۲۸ ساله به عنوان یک نماینده مستقل وارد پارلمان می‌شوند"ده‌ها هزار نفر به طرفداری از دانشجویان به تظاهرات پیوستند.

از پایان دیکتاتوری ۱۷ ساله نظامیان و بازگشت دموکراسی به شیلی در سال ۱۹۹۰، تظاهرات نوامبر ۲۰۱۱ بزرگترین تظاهراتی بود که این کشور به خود می‌دید.

خانم والخو از رهبران اصلی معترضان بود، خیورخیو جکسون رهبر دیگر دانشجویی نیز او را همراهی می‌کرد.

آقای جکسون نیز که ۴۸ در صد آراء را در حوزه انتخاباتی خود در مرکز سانتیاگو به دست آورده، وارد پارلمان شیلی شده است.

او به بی‌بی‌سی گفت: "داستان ما با داستان کسان دیگری که در پارلمان هستند، تفاوت دارد. ما سال‌های آخر دیکتاتوری پینوشه متولد شده و در دموکراسی بزرگ شده‌ایم. همین عامل بلافاصله انتظارات شما را از دموکراسی تغییر می‌دهد."

"برای کسانی که اکنون دهه ۶۰ سالگی یا ۷۰ سالگی را می‌گذرانند، انتقال از دیکتاتوری به دموکراسی به خودی خود موفقیت بزرگی است و آنها از همین موضوع خوشحالند. ولی نسل ما می‌خواهد دموکراسی را گسترش دهد و به پیش ببرد. ما با وضع موجود احساس راحتی نمی‌کنیم."

کمونیست‌ها بر مسند قدرت

آقای جکسون که ۲۷ سال دارد و گابریل بوریک، ۲۸ ساله به عنوان یک نماینده مستقل وارد پارلمان می‌شوند.

گابریل بوریک، نیز از رهبران سابق دانشجویی است.

خانم والخو و کارول کاریولا، که ۲۶ساله است نماینده حزب کمونیست در پارلمان هستند.

نمایندگان کمونیست، بخشی از دولت ائتلافی به رهبری میچل باچلت هستند. وی که از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۰ رئیس جمهوری شیلی بود، در ماه دسامبر گذشته با پیروزی در انتخابات، برای دومین بار سمت ریاست جمهوری را عهده دار شد.

خانم باچلت در واکنش به تظاهرات دانشجویان در چند سال گذشته، اصلاحات آموزشی را در صدر برنامه‌های دولتش قرار داده است.

برخی در داخل جنبش دانشجویی، خانم والخو و آقای جکسون را متهم می‌کنند که با ورود به پارلمان خود را به دستگاه سیاسی کشور فروخته‌اند.

ولی خانم والخو، نمایندگی پارلمان را "یک گام ضروری برای تضمین شنیده شدن تقاضاهای خیابانی" دانست و آقای جکسون گفت بیشتر دانشجویان از تصمیم آنها حمایت می‌کنند.

او می‌گوید به عنوان یک نیروی مستقل با دولت خان باچلت "همراهی منتقدانه" خواهد داشت و در مواقعی که مناسب باشد از او حمایت می‌کند.

رهبران دانشجویی می گویند علاوه بر اصلاحات آموزشی، بر تشکیل یک مجمع قانون اساسی که قانون اساسی جدیدی را تدوین کند، پافشاری خواهند کرد.

آنها همچنین خواستار یک نظام انتخاباتی جدید، حقوق بیشتر برای اقلیت‌های بومی و اتخاذ سیاست‌های اقتصادی جدیدی به منظور کاهش اختلاف فاحش درآمد ثروتمندان و قشر محروم جامعه هستند.

جنبه نمادین انتقال قدرت

تحویل قدرت به دولت جدید، جنبه نمادین زیادی داشت.

خانم باچلت، اولین زنی است که در شیلی به مقام ریاست جمهوری رسیده و پیروزی او در انتخابات ریاست جمهوری در سال ۲۰۰۶ جنبه تاریخی داشت. وی همچنین در نیم قرن اخیر، اولین رئیس جمهوری در شیلی است که برای دومین بار بر مسند ریاست جمهوری می‌نشیند.

در مراسم انتقال قدرت، ایزابل آلنده اولین رئیس زن مجلس سنای شیلی، حمایل قرمز، آبی و سفید رنگ را بر دوش خانم باچلت انداخت. در تاریخ شیلی این اولین بار بود که این حمایل را یک زن به گردن زن دیگری می‌انداخت.

داستان زندگی شخصی این دو نفر به کودتای نظامی سال ۱۹۷۳ و دیکتاتوری متعاقب آن بازمی‌گردد.

ایزابل آلنده دختر سالوادور آلنده، رئیس جمهور سوسیالیست سابق شیلی است که با کودتای ژنرال پینوشه برکنار شد؛ خانم باچلت هم دختر یک افسر نیروی هوایی شیلی است که پس از کودتا به اتهام خیانت دستگیر شد و پس از شکنجه در بازداشت درگذشت.

کامیلا والخو، رهبر دانشجویی پیشین و نماینده کنونی، که می‌گوید حقوق بشر و برابری حقوق زن و مرد باید برای دولت جدید اولویت داشته باشد، تشابه زندگی شخصی این دو سیاستمدار زن را از نظر نمادین بسیار مهم می‌داند.

کامیلا والخو، که سه سال پس از شروع فعالیت‌های سیاسی صاحب فرزندی شده هنگام برگزاری مراسم شروع کار دولت جدید، آدلا، دختر کوچکش را نیز همراه برده بود.

وی به خبرنگاران گفت: "می‌خواهم وقتی (آدلا) بزرگتر شد بتوانم به او بگویم که هنگام انتقال قدرت در آنجا با من بود."