پادشاه عربستان دقیقا چه بیماری‌ای دارد؟

به گزارش خدمت به نقل از خبرآنلاین؛ خیلی‌ها طی یک سال گذشته که عربستان اشتباهات مهلکی را مرتکب شد هشدار داده بودند که پادشاه این کشور به قدری بیمار است که عملا همه چیز در اختیار محمد بن سلمان، پسرش که پست‌های وزارت دفاع و جانشین ولیعهد را دارد قرار گرفته است.

گزارش‌های مختلفی درباره ابتلای سلمان به زوال عقل و احتمالا آلزایمر وجود دارد اما عربستان همیشه این مسائل را مانند گذشته رد می‌کند. در مورد ملک عبدالله هم که در ۹۰ سالگی درگذشت هم چنین سیاست پنهان‌کاری در جریان بود. گفته می‌شود عبدالله در محل اقامت خود یک بیمارستان تمام عیار داشت و به همین خاطر مدت کوتاهی قبل از مرگش که اعلام شد او برای آزمایش‌های پزشکی به بیمارستان منتقل شده همه فهمیدند که اوضاع جسمی او بسیار وخیم شده است.

واشنگتن پست درباره وضعیت سلامتی سلمان می‌نویسد: حرفهای ولیعهد عربستان تنها در چند دقیقه اول نشست‌ها پیوستگی لازم را دارد و پس از مدت کوتاهی حرف‌هایش بی‌ربط می‌شود. این مسئله را افراد دیگری هم اعلام کرده‌اند و به همین خاطر است که معمولا سخنرانی‌ها و دیدارهای سلمان مدت کوتاهی دارد.

گفته می‌شود که او یک سکته مغزی را پشت سر گذاشته و به همین خاطر قادر به تکان دادن بازوی چپ خود مانند دست راستش نیست. حتی برخی‌ها از مبتلا بودن او به پارکیسنون حرف زده‌اند؛ اما بیشتر منابع از ابتلای او به دمانس حرف می‌زنند.

"حتی برخی‌ها از مبتلا بودن او به پارکیسنون حرف زده‌اند؛ اما بیشتر منابع از ابتلای او به دمانس حرف می‌زنند"حتی برخی گفته‌اند او یک‌بار در دیدار با نخست وزیر لیبی گفته است که سلامش را به برادرش سرهنگ قذافی برسانند!

دمانس(dementia) یا زوال عقل، در پزشکی و روان‌پزشکی، به اختلال مزمن و گاهی حاد فرایندهای روانی به علت بیماری عضوی مغز گفته می شود که با تغییر شخصیت و موقعیت‌ناشناسی و اختلال در حافظه و داوری و اندیشه همراه است. شایع‌ترین نوع دمانس، زوال عقل، سالخوردگی یا آلزایمر است.

امروزه حدود ۱۲ میلیون نفر در جهان دمانس دارند و انتظار می‌رود که این تعداد در سال ۲۰۴۰ به ۲۵ میلیون برسد. در شایع‌ترین نوع آن یعنی آلزایمر که گفته می‌شود پادشاه عربستان هم به آن مبتلاست، به‌تدریج توانایی‌های ذهنی بیمار تحلیل می‌رود. بارزترین تظاهر زوال عقل اختلال حافظه‌است.

اختلال حافظه معمولاً به‌تدریج ایجاد شده و پیشرفت می‌کند. در ابتدا اختلال حافظه به وقایع و آموخته‌های اخیر محدود می‌شود؛ ولی به‌تدریج خاطرات قدیمی هم آسیب می‌بینند.

بیمار پاسخ سؤالی را که چند لحظه قبل پرسیده‌ است فراموش می‌کند و مجدداً همان سؤال را می‌پرسد.

بیمار وسایلش را گم می‌کند و نمی‌داند کجا گذاشته‌است. در خرید و پرداخت پول دچار مشکل می‌شود و نمی‌تواند حساب دارائیش را نگه دارد. به‌تدریج در شناخت دوستان و آشنایان و نام بردن اسامی آن‌ها نیز مشکل ایجاد می‌شود