بررسی روزنامه های صبح تهران؛ شنبه ۱۶ شهریور

روزنامه های اول هفته تهران سخنان تازه آیت الله خامنه ای را درباره سوریه و بحران منطقه در صدر اخبار خود آورده و طی مقالاتی از انتقال پرونده هسته ای از شورای عالی امنیت ملی به وزارت خارجه ابراز خرسندی کرده و از روسیه خواسته اند بیش از این در مقابل غرب ایستادگی کند.

تیتر و عکس صفحه اول جهان صنعت

انتقاد از بازی سرد تیم های سرخ و آبی پایتخت و اشاره به نوشته وزیر خارجه درباره مردی که هالوکاست را نفی کرد، رفته است، بخش دیگری از این روزنامه هاست.

استقبال از انتقال پرونده هسته ای

علی خرم در مقاله ای در کلیک

شرق نوشته: انتقال پرونده مذاکرات هسته‌ای بعد از یک دهه، از دبیرخانه شورایعالی امنیت ملی به جایگاه قبلی یعنی وزارت خارجه، تصمیمی منطقی و عاقلانه است. وقتی بخشی از سرمایه کشور صرف تربیت و آموزش کادری می‌شود که دغدغه اصلی آنها بررسی و پیگیری سیاست خارجی است، اما افرادی که می‌آیند و در دوره دیگر هم می‌روند، نمی‌توانند از پیشینه موضوعات سیاست خارجی و آموزش‌های گذشته برخوردار باشند.

به نوشته سفیر پیشین ایران در سازمان ملل: اجرای سیاست خارجی نیاز به هنرمندانی دارد که مبادی به آداب دیپلماتیک باشند و آن هم طی سال‌ها با کسب تجربه تدریجی در عالم دیپلماتیک، بدانند با چه زبانی بایستی صحبت کنند، چه ملاحظاتی در ارتباط با هر کشور خارجی وجود دارد، فضای بین‌المللی چگونه تنفس می‌کند و چگونه می‌توان منافع و امنیت ملی کشور را در مراوده با دیپلمات‌های سایر کشورها و دیپلمات‌های بین‌المللی به پیش برد.

در مقاله شرق در نهایت آمده: در کشور ما بعضا برخی مسایل جدی گرفته نمی‌شوند و حتی با نگاه تمسخر به آنها نگریسته می‌شوند و حاصل آن، بروز ضایعه برای کشور است. اقتصاد، سیاست خارجی، مذاکرات دیپلماتیک و... از این نمونه هستند که بی‌توجهی به آنها متاسفانه همگی نتایج منفی خود را در عمل نشان داده‌اند.

صادق زیباکلام هم در کلیک

شرق نوشته: منافع ملی‌ ایجاب می‌کند هرچه زودتر، نظام از محدودیت‌های این پرونده - که متجاوز از یک دهه کشور را در خود فرو برده - بیرون بیاید.

"به نوشته این استاد دانشگاه نخستین تفاوت در نگاه دو نهاد شورایعالی امنیت ملی و وزارت خارجه است"البته انتقال پرونده هسته‌ای از شورایعالی امنیت ملی به وزارت خارجه، لزوما به‌معنای آن نیست که این معضل، یک‌شبه حل‌وفصل خواهد شد اما بدون تردید، این اقدام به‌عنوان برداشتن یک گام اصولی و مثبت، به‌مثابه طلیعه رویکردی متفاوت از سوی غربی‌ها تلقی خواهد شد.

به نوشته این استاد دانشگاه نخستین تفاوت در نگاه دو نهاد شورایعالی امنیت ملی و وزارت خارجه است. شورایعالی امنیت ملی همان‌گونه که از نام آن برمی‌آید اساسا نگاه و رویکردی «امنیتی» دارد در حالی‌که نگاه وزارت خارجه فی‌نفسه نگاهی «دیپلماتیک» است. نگاه امنیتی در همه‌جای دنیا برگرفته از غلبه ظن و گمان و اعتماد نکردن است. در حالی‌که نگاه دیپلماسی اساس و رویکردش روی مذاکره، تفاهم و مصالحه است.

علی بیگدلی هم در مقاله ای درکلیک

آرمان چهار امتیاز برای بازگشت پرونده هسته ای به وزارت خارجه برشمرده و نوشته: امتیاز اول اینکه این موضوع با واکنش موافق غربی‌ها روبه‌رو شده است.

امتیاز دوم این است که در شورای‌عالی امنیت ملی و در فضایی که نگرش‌های مختلفی در آن وجود داشت امکان رسیدن به یک نقطه مشترک کار مشکلی بود. امتیاز سوم این است که تا زمانی که پرونده دراختیار شورای‌عالی امنیت ملی بود این نهاد گزارش خود را مستقیما به رئیس‌جمهور ارائه نمی‌کرد و بارها آقای احمدی‌نژاد این موضوع را اعلام کرده بود ولی با انتقال به وزارت‌خارجه مسیر پرونده در مسیر تصمیم‌گیری به رئیس‌جمهور منتقل شده است.

به نظر این استاد دانشگاه:ترکیبی هم که مشخص خواهد شد، خیلی اهمیت دارد قاعدتا رئیس گروه مذاکره‌کننده باید وزیر خارجه باشد. در این جا سرعت در تصمیم گیری‌ها خود امتیازی است. آقای روحانی براساس قول‌هایی که در زمان مبارزات انتخاباتی به مردم داده قرار شده است مسیر جدیدی را برای پرونده مشخص کند، تا زمانی که پرونده در شورای‌عالی امنیت ملی بود امکان این سرعت بخشیدن وجود نداشت.

در انتهای مقاله آرمان با اشاره به بحران سوریه آمده: این ماجرا بر جریان مذاکرات هسته‌ای ایران سایه انداخته است و ممکن است مذاکرات را بر اساس وضعیتی که حاکم است با تاخیر مواجه کند ولی به‌نظر می‌رسد که باید مذاکرات جدید با سازش نسبی باشد که البته نمی‌ توان از پیش شرایط آن را مشخص کرد ولی قاعدتا با توجه به شرایطی که در داخل و خارج وجود دارد نظر عمومی بر توافق بر اساس منافع ملی است و اولین مورد این موضوع می‌تواند توافق با آژانس باشد.

مردی که هولوکاست را انکار کرد، رفت

عکس صفحه اول روزنامه مردم سالاری

فریدون مجلسی در مقاله ای در بهار نوشته: ایراد و انتقادی که در همه این سال‌ها به درستی به اسراییل وارد شده این بوده که چرا نظیر همان سیاست‌هایی که یهودیان را آزرد و نابود کرد عینا در مورد فلسطینیان اعمال می‌کند؟.

"شورایعالی امنیت ملی همان‌گونه که از نام آن برمی‌آید اساسا نگاه و رویکردی «امنیتی» دارد در حالی‌که نگاه وزارت خارجه فی‌نفسه نگاهی «دیپلماتیک» است"واکنش تحسین‌برانگیز و واقع‌بینانه دکتر ظریف و تاکید بر اینکه ایران هیچ‌گاه هولوکاست را انکار نکرده است اشاره‌ای غیرمستقیم به این نکته دارد که گفته‌های غیرمسوولانه شخص دیگری در این‌باره را به حساب اطلاعات نادرست همان فرد بگذارید نه ایران.

به نوشته این تحلیلگر سیاست خارجی: گسترش تدریجی این نوع مواضع در میان اهالی وزارت خارجه، دارای یک نقش نمادین است. همه می‌دانند وزارت خارجه وضع‌کننده دیپلماسی نیست بلکه مجری سیاست خارجی است اما عناصر دیپلماسی که باید کارشناسان باتجربه و متبحر باشند می‌توانند به‌عنوان کارشناس، آگاهی لازم را برای سیاست‌گذاری در اختیار مسوولان ارشد ذی‌ربط قرار دهند.

مقاله بهار تاکید کرده: درک واقعی و غیرشعاری دکتر ظریف از دیپلماسی عمومی، یکی دیگر از نتایج توضیحات ایشان در «توییتر» است. به‌عنوان مثال به صحنه مذاکرات ایران و آمریکا در عراق بنگرید؟ صحنه‌ای غیردیپلماتیک که دو طرف به هم اخم کرده‌اند. مذاکره‌کننده ارشد ایران، دیپلمات نبود و از مسوولان نظامی سابق است، طرف دیگر هم با حالت تکبر، منتظر است تا ایرانی‌ها در مقابل آنان خشوع کنند. این شرایط مذاکره نیست .

فضل الله یاری هم در سرمقاله کلیک

ابتکار گفتگوی جواد ظریف وزیر خارجه را در تویتر خود نقل کرده که در پایان آن آمده؛ ایران هرگز هولوکاست را انکار نکرده است، مردی که انکار می‌کرد، رفته است.
- خوشحالم که می‌شنوم، ممنون از پاسختان.

به نوشته این مقاله: آیا وزیر امور خارجه ایران که با سابقه بسیار در دستگاه دیپلماسی ایران، خود قربانی روشهای هشت سال گذشته همان «مرد» است و یک مدت طولانی خانه نشینی را تجربه کرده است،واقعاً نوید تعطیلی یک روش سرشار از ماجراجویی و فرصت سوزی را می‌دهد ؟
 افشاگری، تهمت،تهدید،سوء استفاده از امکانات دولتی و تریبون‌های رسمی کشور، قانون ستیزی و...
او هشت سال اتهاماتی را به دیگران منتسب کرد که برای هیچ کدام سندی منتشر نکرد.

نویسنده مقاله سپس به بررسی کارنامه احمدی نژاد پرداخته و نوشته وی هشت سال برخی از بهترین نیروهای تربیت شده همین نظام را کنار زد و البته با کف و هورای دوستان اصولگرای خود تشویق نیز شد.هشت سال آمار‌های عجیب و غریبی را به خورد مردم داد که تقریباً هیچ کدام تناسبی با واقعیت زندگی آنها نداشت.

در پایان مقاله ابتکار آمده: احمدی نژاد هشت سال دیپلماسی کشور را به سمتی برد که سرشار از ماجراجویی و تحمیل هزینه‌های گزاف بر گرده ملت ایران بود. «هولوکاست» نمونه ای از این ماجراجویی بود که به تحریک تنها یکی از مشاوران خود به یکی از اصول ثابت دیپلماسی ایران تبدیل شد و در آخر کار نه تنها فایده ای برای کشور نداشت بلکه دست دشمنان را نیز برای اثبات اداعاهای خود علیه ایران باز تر کرد.

گزینه‌ات را از روی میز بردار

مسعود مرعشی در ستون سفید نمایی کلیک

بهار نوشته دشمن موجود عجیبی است. برای ترساندن ما و دوستان‌مان در جهان، گزینه‌اش را گذاشته روی میز تا ما بترسیم و حساب ببریم، لامصب زیر میز هم نمی‌برد. همان جا نگه داشته و هی تهدید می‌کند و از روی میز بودن گزینه‌ها می‌گوید. غافل از این‌که ما فعلا داریم مماشات می‌کنیم و قصد نداریم وارد این بازی‌ها و معامله‌ها بشویم.

"امتیاز دوم این است که در شورای‌عالی امنیت ملی و در فضایی که نگرش‌های مختلفی در آن وجود داشت امکان رسیدن به یک نقطه مشترک کار مشکلی بود"اما امان از آن روزی که صبرمان تمام بشود و بخواهیم گزینه‌مان را روی میز بگذاریم. با ترکیبی معجون‌وار از متد سیاسی «چانه‌زنی از بالا، فشار از پایین» و استراتژی «چماق و هویج» کارشان را یکسره می‌کنیم.

نویسنده طنز بهار در انتها آمده کودتای گرانی دلار در ایران هم اجرا شده: طرح این کودتا سال‌هاست در کنگره آمریکا تصویب شده، اواخر دولت دهم در ایران اجرا شد. به‌طوری که آمریکا با بالا و پایین کردن قیمت دلارش، به مردم ایران نفوذ می‌کرد. آمریکا با شیوه بالا و پایین کردن، اذهان مردم ایران را تحت‌تاثیر قرار داده و ادعا می‌کرد که اوضاع کشور خوب نیست.

روسیه باید بایستد

غلامرضا عسگری در مقاله ای در کلیک

اطلاعات نوشته : قدرت‌هایی چون روسیه، همواره خارج از صحنه بحران به محاسبه هزینه‌های یک رویارویی جدی با آمریکا پرداخته‌اند و هر بار در برابر نتایج حاصل از چنین برآوردهایی سرتسلیم فرودآورده‌اند.

آیا پس از سال‌های طولانی شعار دادن و ژست‌های قدرتمندانه گرفتن، زمان آن فرا نرسیده که روس‌ها گامی عملی برای ستاندن سهم خود از قدرت جهانی بردارند؟

نویسنده مقاله اطلاعات به روس ها امیدواری داده که می توانند به نتیجه شهامت خود مطمین باشند، حتی اگر یک دلیل منصرف شدن اوباما از حمله آنی به دمشق و سپردن پرونده این حمله به کنگره، اعزام شناورهای روسیه به آب‌های منطقه محل درگیری باشد، روس‌ها در این بازی، یک امتیاز حساس از آمریکایی‌ها گرفته‌اند. حداقل حسن این اتفاق، به تعویق افتادن کشتار شماری انسان بی‌گناه بود و این می‌تواند یکی از حسنات زیستن در جهانی باشد که در آن صرفاً یک قدرت فائقه وجود ندارد.

کارتون ناصر مقدم از اعتماد

به نوشته مقاله اطلاعات روس‌ها در مقطع کنونی، نباید خود را در شرایط افول سال‌های پس از فروپاشی شوروی تصور کنند. آنها باید خود را در روزهایی ببینند که با تمام توان در برابر سپاه ناپلئون، از مسکو دفاع می‌کردند و با وجود غیر ممکن بودن ایستادگی مقابل سپاه چند صد هزار نفری او، توانستند در نبرد «بارادینو» این ارتش را متوقف کنند.

رشد اقتصادی منفی

پویا جبل‌عاملی در سرمقاله کلیک

دنیای اقتصاد نوشته همچنان که پیش بینی می شد مقامات رسمی از رشد منفی ۴/۵ درصدی سخن می‌گویند اما این امکان وجود دارد که به چند دلیل رشد اقتصادی در سال کنونی کمی بهتر از سال قبل شود: اول آنکه دولت جدید نشان داده که می‌تواند بهتر از سلف خود عمل کند و دوم آنکه خاصیت تحریم‌های نفتی این‌گونه بود که ابتدا شوک بزرگی به اقتصاد وارد کرد و پس از آن اقتصاد توانسته کمی خود را تعدیل کند و به میزانی از این شوک بکاهد.

به نوشته این اقتصاددان این دو عامل می‌تواند موجب شود که کمی وضعیت رشد اقتصادی بهبود یابد؛ اما سخت بتوان باور کرد که امسال اقتصاد ایران از وضیت رشد منفی نجات یابد؛ به خصوص آنکه تحریم‌های یکجانبه آمریکا برای کاهش سهم خرید نفت خریداران ما همچنان به قوت خود در حال اجرا شدن است و هر بار ما یک مشتری را از دست می‌دهیم.

سرمقاله دنیای اقتصاد تاکید کرده: اقتصاد ایران نه تنها باید از محدوده رشد منفی خارج شود، بلکه باید این انتظار وجود داشته باشد که در سال‌های آتی نیز روند نزولی رشد اقتصادی محقق نمی‌شود. رشد منفی ابتدا رفاه افرادی را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد که از ضعیف‌ترین اقشار هستند، مثلا آنانی که دور از مرکز زندگی می‌کنند و شاهد آن بودند که فلان پروژه عمرانی برای آنان تصویب شد و حال اجرایی نمی‌شود.

چمدان ها بسته، به سوی نیویورک

محمد حسین روانبخش در ستون طنز کلیک

مردم سالاری نوشته: شهریور ماه که می‌شد دوستان و نزدیکان و عزیزان و خانواده‌های گرانقدر ...

"به نظر این استاد دانشگاه:ترکیبی هم که مشخص خواهد شد، خیلی اهمیت دارد قاعدتا رئیس گروه مذاکره‌کننده باید وزیر خارجه باشد"خودشان را آماده می‌کردند که با اتحاد و یکپارچگی بروند به سازمان ملل متحد ،آنها با روحیه خیلی بالایی ، چمدانها را جمع می‌کردند و سعی می‌کردند با همدیگر کمی چاق سلامتی به زبان انگریزی کردند تا خارجکی‌ها فکر نکنند که هیات همراه بلد چیزی از زبان انگلیسی سر در نمی‌آورد، و دسته جمعی با هواپیماو البته به شیوه‌ای خیلی ساده زیستانه راهی نیویورک می‌شدند.

هشت سال این وضعیت بود و به همین دلیل بعید نیست دوستان و نزدیکان و عزیزان و خانواده‌های گرانقدری که هشت سال توفیق سفر به نیویورک و سازمان ملل را پیدا کرده بودند الان این احساس را داشته باشند که چیزهایی از سیاست خارجی یاد گرفته‌اند و تجربیات گرانسنگی پیدا کرده‌اند و لازم است که همچنان به سفر نیویورک بروند!

مردم سالاری نوشته: برای همین از وقتی که اعلام شده که دو هفته دیگر، حسن روحانی به نیویورک می‌رود، برای بعضی از دوستان و نزدیکان و عزیزان دولت سابق این سوال شکل گرفته که آیا امسال هم ما راهی نیویورک هستیم یا نه؟! ...لطفا نخندید ؛ آدمیزاد به امید زنده است!

کارتون روز

کارتون احسان گنجی، شرق