کرمانی مقدم: پروین گفت با ۲۰ عملی قهرمان آسیا می‌شویم/ جمال شریف از من می‌ترسید

بازیکن سال‌های دور تیم ملی فوتبال ایران و پرسپولیس می‌گوید بزرگ‌ترین حسرت فوتبالی‌اش، صعود نکردن با تیم ملی به جام‌جهانی است. او بر این باور است که به خاطر کار کردن با یک مربی خاص، حالا از پرسپولیس پیشنهادی برای همکاری ندارد.

به گزارش ایسنا، مرتضی کرمانی‌مقدم با حضور در خبرگزاری ایسنا، به مرور خاطرات خود از دنیای فوتبال پرداخت. بازیکن سابق تیم ملی که فوتبال خود را مدیون محمد پنجعلی می‌داند، اعتقاد دارد که پرویز دهداری مدیریتی در تیم ملی داشت که امروزه در همه تیم‌های فوتبال اجرا می‌شود. او می‌گوید بزرگ‌ترین حسرتش حاضر نبودن در جام جهانی است.

"بازیکن سال‌های دور تیم ملی فوتبال ایران و پرسپولیس می‌گوید بزرگ‌ترین حسرت فوتبالی‌اش، صعود نکردن با تیم ملی به جام‌جهانی است"کرمانی‌مقدم در این گفت‌وگو اشاره‌ای هم به دوران مربیگری خود داشت و عنوان کرد که شاید به دلیل حواشی دوران بازیگری، حالا از سوی باشگاه محبوبش یعنی پرسپولیس، پیشنهاد همکاری ندارد.

در ادامه گفت‌وگوی مرتضی کرمانی‌مقدم را با ایسنا می‌خوانید:

* ابتدا درباره نام خود صحبت کنید. شما را در فوتبال ایران به نام‌هایی چون مرتضی کرمانی‌مقدم، مجتبی کرمانی‌مقدم و حتی مرتضی کرمانی‌مقام می‌شناسند.

از ابتدای اینکه فوتبالیست شده‌ام این موضوع در ذهن مردم وجود دارد. همیشه از من سوال می‌کنند و من هم دوست دارم و به این سوال جواب می‌دهم. من مرتضی کرمانی مقدم هستم. در خرم آباد به دنیا آمدم اما در سن شش سالگی به تهران آمدیم.

خانواده شلوغی دارم و هشت خواهر و برادر هستیم. در خیابان دستغیب ساکن شدیم. در آنجا زمین خاکی وجود داشت که نامش ارم بود. از کودکی در آنجا فوتبال بازی می‌کردم. آقای شهسواری و کاشانی بچه محل ما بودند و بعدها آقای شهسواری وارد مدیریت فوتبال شد و آقای کاشانی هم به دنبال سیاست رفتند.

"او بر این باور است که به خاطر کار کردن با یک مربی خاص، حالا از پرسپولیس پیشنهادی برای همکاری ندارد"آن زمان اینگونه نبود که مدرسه فوتبال وجود داشته باشد و به بچه‌ها ضربه بغل پا آموزش بدهند. فوتبال ذاتی بود، بازیکنان خودشان استعداد داشتند و وارد این عرصه می‌شدند. روزی پرسپولیس به زمین ارم آمد تا با تیم ما یک بازی دوستانه انجام بدهد و ما هم بازی را دو بر صفر بردیم. بعد از آن دیگر وارد باشگاه پرسپولیس شدم.

* گویا قبل از این دیدار میان محمد پنجعلی و تیم چمران که شما در آن عضویت داشتید کل کل وجود داشت و به همین خاطر این بازی هماهنگ شد تا انجام شود و بعد هم آقای پنجعلی شما را به پرسپولیس معرفی کرد.

بله همین طور است، می‌توانم بگویم تمام زندگی‌ام را مدیون محمد پنجعلی هستم. چون با کمک او هم به پرسپولیس آمدم و هم به قطر رفتم.

آن زمان سرباز بودم و در تیم بنیاد شهید هم بازی می‌کردم. در آن مقطع بنیاد شهید در لیگ یک بازی می‌کرد. آقای پنجعلی چون با تیم محل ما بازی می‌کرد و آشنایی داشت قرار شد یک بازی دوستانه با تیم ما بگذارند و بعد این بازی انجام شد. آن زمان هم برای بنیاد شهید بازی می‌کردم و هم سرباز بودم و به همین خاطر آمادگی بدنی مطلوبی داشتم. در آن دیدار  به عنوان مهاجم بازی کردم.

"به گزارش ایسنا، مرتضی کرمانی‌مقدم با حضور در خبرگزاری ایسنا، به مرور خاطرات خود از دنیای فوتبال پرداخت"در تیم پرسپولیس هم محمد پنجعلی، مرتضی فنونی زاده و سید علیخانی به همراه کیان طهماسبی بازی می‌کردند. در آن دیدار مدافعان پرسپولیس را خیلی اذیت کردم. همان جا آقای پروین از من خوشش آمد. چون در آن بازی دو گل به ثمر رساندم. علی پروین پیش از آن بازی هم بازی مرا دیده بود.

چون یک بار علی پروین در ورزشگاه بازی تیم بنیاد شهید را دیده بود بعد از اینکه سربازی‌ام تمام شد آقای پنجعلی مرا به پرسپولیس برد. البته در روزهای اول کشاله پایم درد می‌کرد و مجبور بودم که به دور زمین بدوم، حتی آن زمان علی پروین به محمد پنجعلی می‌گفت که این چه بازیکنی است که آورده‌اید، چون دائم مصدوم است و فقط می‌دود. پنجعلی هم گفته بود اجازه بدهید مصدومیتش تمام شود تا شرایط خوبش را ببینید. آن زمان پرسپولیس هفته‌ای سه روز تمرین می‌کرد. روزهای یکشنبه بازیکنان را به تپه‌های داوودیه می‌بردند تا بدنسازی کنند و در روزهای سه شنبه و چهارشنبه هم فقط فوتبال بازی می‌کردند.