مردانی از قبیله غیرت و حماسه
تسنیم: روز ۲۶ مرداد ۱۳۶۹ ایران اسلامی شاهد بازگشت آزادگان سرافرازی بود که پس از تحمل سالهای اسارت خود در اردوگاههای عراق، پای به میهن اسلامی گذاشتند و به آغوش خانوادههای خود بازگشتند. این رویداد بزرگ، دو هفته پس از اشغال نظامی کویت توسط ارتش صدام و ۲ روز پس از آن صورت گرفت که صدام در نامهای به آقای هاشمی رفسنجانی، رئیس جمهور وقت ایران، بار دیگر عهدنامه ۱۹۷۵ الجزیره را پذیرفت و به شرائط ایران برای پایان جنگ تسلیم شد و از جمله قول عقبنشینی از مرزهای ایران و آزادسازی اسیران ایرانی را داد.
اسرای سرافراز ایرانی از چند نقطه مرزی با تشریفات وارد کشور شدند و نخستین واکنش آنان، بوسه بر خاک ایران و ریختن اشک شوق بود. زیارت مرقد مطهر حضرت امام خمینی(ره) و همچنین بیعت با جانشین خلف وی حضرت آیتالله خامنهای، از نخستین برنامهها و اقدامات مشترک آزادگان سرافراز ایرانی بود. مقام معظم رهبری درباره آزادگان چنین فرمودهاند: «یکی از چیزهایی که شما را، دلهایتان را زنده نگه میداشت، پر امید نگه میداشت، یاد آن چهره و روحیه پرصلابت امام عزیزمان بود.
"تسنیم: روز ۲۶ مرداد ۱۳۶۹ ایران اسلامی شاهد بازگشت آزادگان سرافرازی بود که پس از تحمل سالهای اسارت خود در اردوگاههای عراق، پای به میهن اسلامی گذاشتند و به آغوش خانوادههای خود بازگشتند"آنبزرگوار هم خیلی به یاد اسرا بودند. حال پدری را که فرزندانش به این شکل از او دور شده باشند، راحت میشود فهمید.... مسأله اسارت طولانی فرزندان این ملت بهنوبه خود امتحان دیگری بود که ملت ما با موفقیت آنرا به انجام رسانده و اسرای ما همانند ملت ایران، از خود آزادمردی نشان دادند و سرانجام با موفقیت و سرافرازی به وطن بازگشتند.... شما در دوران اسارت، شرایط سختی را گذراندید، اما در عین حال با حفظ دین و اعتقادات و دلبستگی خود به اسلام، امام و انقلاب، موجب افتخار و آبرومندی ملت خود در برابردشمن شدید.»
فرزندان میهن به عشق دیدار پیر جماران، روزهای سخت هجران را به امید وصال سپری میکردند و هردم به این امید، روزها را لحظهشماری میکردند. آنان در گوشه زندانهای تاریک و وحشتناک دشمن، با پدر پیر خود درددل میکردند و آن پیر فرزانه با عشق پدری به آنان پاسخ میداد: «فرزند بسیار عزیزم! از نامه دلسوزانه شما بسیار متأثر گردیدم.
من ناراحتی شما عزیزان در بند را احساس میکنم، شما هم ناراحتی پدرتان را که فرزندان عزیزش دور از وطن هستند، احساس کنید. عزیزان من! سیّد و مولای همه ما حضرت موسیبن جعفر بیش از همه شماها و ماها در رنج و گوشه زندان بهسر بردند. برای اسلام عزیزش صبر کنید. خداوند فرج را انشاءاللّه نزدیک مینماید و پدر پیر شما را با دیدن شما شاد میفرماید. به همه عزیزان در بند اسلام سلام مرا برسانید.
"اسرای سرافراز ایرانی از چند نقطه مرزی با تشریفات وارد کشور شدند و نخستین واکنش آنان، بوسه بر خاک ایران و ریختن اشک شوق بود"من از دعای خیر فراموشتان نمیکنم. خداحافظ شما باشد.»
آزادگان، گنجینههای ارزشمندی هستند که در درون آن، فرهنگ انسانساز دوران اسارت نهفته است. ثبت وقایع اسارت، پلی است برای انتقال فرهنگ اسارت از درون اردوگاهها به شهرهای میهن اسلامیمان، ایران.
بر حاملان این فرهنگ است که ضمن حفظ آن، چارهای نیز برای ترویج آن بیندیشند. در زمینه بیان این فرهنگ، از سه ابزار خط، تصویر و انتقال بهصورت سینه به سینه میتوان بهره گرفت، امّا مهم این است که بیان فرهنگ اسارت، امری حیاتی و کاری بس سترگ برای جامعه جوان ماست.
بنابراین، نظام اسلامی باید از همه امکانات موجود در این حرکت ارزشی فرهنگی بهرهبرداری کند، تا اثر مجاهدت و مقاومت وصفناپذیر این رسولان انقلاب، بهصورت فرهنگ مصوّر و مکتوب و بهمثابه کلید راه هدایت برای نسل آینده و همه بیداردلان و آزادگان جهان محفوظ بماند.
تندیسهای استقامت
روز ۲۶ مرداد سال ۱۳۶۹، میهن اسلامی شاهد حضور آزادگان سرافرازی بود که پس از سالها اسارت در زندانها و اسارتگاههای مخوف رژیم بعث عراق، قدم به خاک پاک میهن اسلامی خود گذاشتند. آزادگان، با ایمان راسخ خود در برابر همه فشارهای جسمی و روحی دشمنان ایستادند و روابط اجتماعی جامعه کوچک اردوگاهی خود را بر پایه اخلاق حسنه بنا نهادند و از شکنجههای مزدوران بعث هراسی به خود راه ندادند. آزادگان، صبورتر از سنگ صبور و راضیترین کسان به قضای الهی بودند. اینان سینههایی فراختر از اقیانوس داشتند که از همهجا و همهکس بریده و به خدا پیوسته بودند، آزاده نامیده شدند چون از قید نفس و نفسیات رهایی یافته بودند.
"زیارت مرقد مطهر حضرت امام خمینی(ره) و همچنین بیعت با جانشین خلف وی حضرت آیتالله خامنهای، از نخستین برنامهها و اقدامات مشترک آزادگان سرافراز ایرانی بود"
و امروز یادآور بازگشت غرورآفرین مردان و زنان آزادهای است که پس از تحمل سالها شکنجه و دوری از عزیزان خویش، به وطن بازگشتند و به انتظار میلیونها ایرانی پایان دادند. در این روز، شکیبایی مادران، پدران، همسران و فرزندان این آزادمردان بهبار نشست و سالهای نگرانی و شوق دیدار به پایان رسید و وعده الهی تحقق یافت: «و بشر الصابرین»
نه تنها استقامت آزادگان در اردوگاههای دژخیمانه رژیم بعث، بلکه صبر و پایداری خانوادههای این عزیزان ستودنی است. عرصه پر برکت دفاع مقدس، صحنه حضور مردان و زنان با ایمانی بود که با پیروی از تعالیم عالیه اسلام و تحت رهبری حکیمانه حضرت امام خمینی(ره) توانستند حماسهای بهیادماندنی و جاودان از خود به یادگار بگذارند. اینان اگرچه در بازگشت از اسارت، مقتدا و امام خویش را ندیدند، اما با نایب بر حق وی میعادی همیشگی بستند و بر عهد خویش با خون شهیدان پایبند ماندند. آزادگان دلاور و سرافراز با الهام از مکتب انسانساز اسلام و سیره ائمه اطهار و با درسگرفتن از زندگی انقلابی و حماسهساز حضرت زینب(س) که اسوه صبر و پایداری بود، توانستند دوران دشوار اسارت را پشت سر نهند و شکوه مقاومت و سرافرازی را بر صحیفه درخشان ایران اسلامی ثبت کنند.
بیشک سالها محرومیت این سروقامتان تاریخ باعث شد که آنان امروز بیش از هر فرد دیگری در مسیر سبز موفقیت گام بردارند و الگو، اسوه و افتخار میهن خویش باشند.
درباره علاقه شدید آزادگان به امام راحل، میشنویم که: یک روز افسر عراقی از اسیر مجروحی که یک بسیجی پانزده ساله بود، پرسید: تو چه اندازه پدر و مادرت را دوست داری؟ گفت: به اندازه چشمانم. پرسید: خوب تو که بسیجی هستی، رهبرت خمینی را چهقدر دوست داری؟ گفت: امام خمینی قلب من است، او را به اندازه قلبم دوست دارم. انسان بدون چشم میتواند زندگی کند، اما زندگی بدون قلب، زندگی ممکن نیست.
امام راحل چه زیبا و شایسته در توصیف فرزندان خود فرمودهاند: «اسرا در چنگال دژخیمان خود سرود آزادی و آزادگان جهان آنرا زمزمه میکنند».
"مقام معظم رهبری درباره آزادگان چنین فرمودهاند: «یکی از چیزهایی که شما را، دلهایتان را زنده نگه میداشت، پر امید نگه میداشت، یاد آن چهره و روحیه پرصلابت امام عزیزمان بود"آری، آنان نه تنها اسیر نبودند؛ بلکه آنها دور از هرگونه وابستگیها و دلبستگیها بودند و ندای آزادمردی را به گوش همه جهانیان رساندند.
آزادگان در کلام مقام معظم رهبری
مقام معظم رهبری نیز چنین میفرماید: «شما ذخیره بزرگ الهی و یک ثروت عظیم انسانی هستید که در دست دشمن غصبشده بودید. خدای متعال شما را به ملّت و به این کشور اسلامی برگرداند».
ایشان همچنین میفرمایند: «سازندگی زندان و اسارت، سازندگی مخصوصی است، آنرا در جای دیگر نمیشود پیدا کرد»، و نیز در جای دیگری فرمودهاند:
شماها ده سال، هشت سال کمتر یا بیشتر سختترین دوران را گذراندید. جوانی و زندگی باطراوت دوران شباب را در راه خدا دادید، اما ضرر نکردید؛ چون با خدا معامله کردید.
صبر و استقامت شما، به اسلام آبرو بخشید. خانوادههای شما با صبر خود اسلام را روسفید کردند و به نظام و جمهوری اسلامی آبرو دادند. در این مدت هشت سال و ده سال و دوران تلخ اسارتِ شما در دست دشمن، ملت ایران با سربلندی از گذرگاههای بسیار سختی عبور کرد. این ملت در جاده آسفالته حرکت نکرد. گردنههای زیادی را طی کرد و با خطرها مواجه شد...
"آنان در گوشه زندانهای تاریک و وحشتناک دشمن، با پدر پیر خود درددل میکردند و آن پیر فرزانه با عشق پدری به آنان پاسخ میداد: «فرزند بسیار عزیزم! از نامه دلسوزانه شما بسیار متأثر گردیدم"ما به شما و به خانوادههای شما و به مجاهدت شما افتخار میکنیم.
اینکه ما به اسرایمان، آزادگان میگوییم، بیوجه نیست. شما که برگشتید، آبرومند و سربلند برگشتید. دین و اعتقاد و دلبستگیتان به امام و اسلام و انقلاب را حفظ کردید. پیش دشمن، آبروی ملت را حفظ نمودید و ملت را سرشکسته نکردید.
اینها خیلی ارزش دارد. امروز هم که برگشتید، بحمداللّه پیروز برگشتهاید.... شما آزادگان و عزیزان زندانی و در بند ما و نیز ملت ایران، حجت را بر مسؤولان و ما تمام کردید.... هیچکس در نظام جمهوری اسلامی، با داشتن چنین ذخیرههای ارزشمندی مثل شماها و مثل بقیه آحاد ملت در مقابل دشمنان، یک لحظه احساس ضعف نخواهد کرد.... شما عزیزان مثل گذشته به خدا توکل کنید.
"من ناراحتی شما عزیزان در بند را احساس میکنم، شما هم ناراحتی پدرتان را که فرزندان عزیزش دور از وطن هستند، احساس کنید"با خدا ارتباطتان را حفظ کنید. دستاورد دوران اسارت را مثل ذخیره ارزشمندی برای خودتان نگه دارید.
شماها که آمدید، قدرت این ملت ظاهر شد. امروز، دشمن از دستاندازی به انقلاب مأیوس است، اما از دشمنی پشیمان نیست. ملت ما باید بههوش باشد.
اولین وظیفه ما این است که کشورمان را از همهجهت قدرتمند کنیم. امروزه همه برنامههای دولت جمهوری اسلامی، در خط قدرتبخشیدن به ایران اسلامی است. اسلام هم پشتوانه ماست. شما بهعنوان عناصر ورزیده، امتحانداده، زجرکشیده و آبدیده که از میدانهای خطر عبور کردهاید، جزو درخشندهترین نگینهای این مجموعه میتوانید باشید.»
امیدواریم نظام اسلامی بتواند از این سرمایههای ذیقیمت و ارزشمند به بهترین وجه استفاده لازم را برای تعالی و پیشرفت ایران اسلامی ببرد.
در پایان باید یادی هم از سرور آزادگان، مرحوم حجتالاسلام والمسلمین ابوترابی داشته باشیم که بهعنوان مرشد اردوگاهها نقشی کلیدی در وحدت و انسجام آزادگان، روحیهبخشی و تحمل سختیها داشتند و به ۴۰ هزار آزاده ایرانی درس حماسه و غیرت دادند.
اخبار مرتبط
دیگر اخبار این روز
حق کپی © ۲۰۰۱-۲۰۲۴ - Sarkhat.com - درباره سرخط - آرشیو اخبار - جدول لیگ برتر ایران