چه اخم های جدیدی! چه شیار های غریبی! این صورتِ من است؟ چه پیر شده ام من!

 چه اخم های جدیدی!
چه شیار های غریبی!
این صورتِ من است؟
چه پیر شده ام من!
دیروز بود که می گفتم:
-این خیابان چه کهنه شده!
-این دکّه دارِ پیر؛
که عصرهای یکشنبه؛
آبجویِ سوم را مهمانم می کرد،
چه پیر شده!
من و خیابان و این پبرمرد،
مهربان بودیم
و گاه گاه می گریستیم،
ما چه زود پیر شدیم.

اسن. فروردین ۱٣۹۵
 

اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید: