به بهانه بزرگداشت سالروز سفر رهبر انقلاب به شیراز؛ لبیک به ندای رهبر انقلاب در ساختن دیاری در خور «سومین حرم اهل بیت(ع)»

به راستی شعار «سومین حرم اهل بیت(ع)» و ثمره خون ۱۴ هزار و ۶۰۰ شهید ولایتمدار و فداکار استان، کی و کجا باید در شیراز نمود پیدا کند؟ و کی وقت آن می‌رسد که به ندای امام و مولایمان در رفع ناهنجاری‌های دیار احمد بن موسی(ع) لبیک گوییم؟

گروه فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»- فاطمه خسروپور، اشک روان داغداران عاشورا از محرم سال ۶۱ هجری قمری تا امروز وسیله‌ای بوده است تا عاشورا سرنوشت غدیر را پیدا نکند، حرارتی بود، تا سرمای فراموشی چنگ به جان اندیشه‌ نزند و امت دوباره در همان دام نیفتد.   شیعه آموخت که همه‌ زمان‌ها عاشوراست و همه‌ زمین‌ها کربلا و هر لحظه امتحانی است که باید به وقت در آن امام و حق را بشناسد و فریاد را در گلو جان دهد و جان را در تن آماده‌ پرواز کند، تا مبادا که یادگار محمدی(ص) را در خرابه‌های شام به تاراج رفته ببیند.   این داغ درسی بود برای همیشه‌ تاریخ. درسی برای عام و خاص که چشم‌ها را باید باز نگه داشت، حق را گفت و اسیر بندها نشد، بندهایی که گاه چه عزیزند. سر و همسرند، جاه‌اند و مال، گاه آبرو، گاه درنگی بی‌وقت در سر انداختن پیش پای ولی.

"درسی برای عام و خاص که چشم‌ها را باید باز نگه داشت، حق را گفت و اسیر بندها نشد، بندهایی که گاه چه عزیزند"  این داغ خواب از چشم شیعه گرفت که مبادا در لحظه‌های امتحان چشم از دهان ولی برداشته شود و مسیر گم. امتحانی شبیه دیروز، امتحانی شبیه امروز.   سوز دل در ماتم حسین در سینه‌های مؤمنان باقی ماند چون کینه‌ اسلام در دل یزیدیان باقی ماند، یزیدیانی که مرامشان هنوز همان است که بود و اگر از خیام حرم حسینی نمی‌توانند انتقام بگیرند از سیاهی عزای او که می‌توانند.   همان‌گونه که اسلام بدون عاشورا قابل درک و فهم نیست، انقلاب نیز بدون دفاع مقدس قابل فهم و درک نمی‌شد   دوران دفاع مقدس، دوران مطالبه حق‌باوران و تغییر مردان و آزادگان عالم و دورانی بود که در هیچ کدام از دوران غبیت امام عصر(عج)، به اندازه دوران دفاع مقدس اسلام بازخوانی نشد، بنابراین همان‌گونه که اسلام بدون عاشورا قابل درک و فهم نیست، انقلاب نیز بدون دفاع مقدس قابل فهم و درک نمی‌شد.   وقتی بعد از ۲۳ سال از پایان جنگ تحمیلی، هنوز گلزار شهدا، دارالشفای آزادگان است و می‌توان گام‌های استوار مادران سیاه چادری را دید که دل در گرو فرهنگ سرخ حسینی دارند و در کنار مزار فرزندان عاشق، عارف و دلسوخته خود، ندای «هل من ناصر ینصرنی» خمینی زمان را فریاد می‌کنند، می‌توان امیدوار بود که فرهنگ ایثار و شهادت در این دیار زنده است و می‌توان طعم شراب شهادت سرخ را چشید.

  اردیبهشت ۹۰؛ باز هم نوای کجایید‌ ای شهیدان خدایی، ‌باز هم بوی عود و گلاب و اسپند، ‌باز هم تکرار لحظات آسمانی در این عالم ناسوت، ‌باز هم خبر از افلاکیان آمده بود، ‌افلاکیانی که آمده بودند تا خاکیان را از خواب غفلت بیدار کنند.   دوستان دیروز شهدا قد برافراشتند تا با برگزاری اجلاسیه سرداران و ۱۴ هزار و ۶۰۰ شهید استان فارس، بار دیگر ثابت کنند که هنوز یاد شهدا در دلشان زنده است که البته به قول آن مراد فرزانه «زنده نگه داشتن یاد شهدا کمتر از شهادت نیست.»   اجلاسیه سرداران و ۱۴ هزار و ۶۰۰ شهید استان فارس فرصتی بود که نسل جوان و وامانده از هشت سال دفاع مقدس، برای درک کامل ارزش شهید و راه شهیدان در گذر زمان و تاریخ انقلاب و آیندگان آن را جستجو کند.   شهدا محدود به زمان و یا مکان خاصی نیستند پس نمی توان گفت با گذشت زمان روزهای دفاع مقدس و دوره عملیات والفجر، کربلای ۵، بیت المقدس و ... شهید و شهادت پایان یافته است.   ما باید این یادواره ها و اجلاسیه ها را تبدیل به یک فرهنگ زیرساختار کنیم   ما باید این یادواره ها و اجلاسیه ها را تبدیل به یک فرهنگ زیرساختار نماییم و ببینیم این شهدا چه اندوخته های ارزشمندی داشتند و آن اندوخته های علمی، دینی و فرهنگی را بررسی کنیم؛ چرا که اطلاع رسانی در این زمینه که این شهدا چه کسانی بودند و برای چه رفتند یکی از راه های مقابله با جنگ نرم دشمن است و دشمن از تمامی داشته های ما جهت مقابله با فرهنگ ما استفاده می کند.

"سر و همسرند، جاه‌اند و مال، گاه آبرو، گاه درنگی بی‌وقت در سر انداختن پیش پای ولی"  اگر مجاهدت شهدا و رهبری معمار کبیر انقلاب اسلامی نبود، امروز چنین استقلال و عزتی نصیب این ملت و مردم نمی شد، نظام جمهوری اسلامی صدقه جاریه ای است که توانسته در دنیا این گونه به برکت خون شهدا بدرخشد.   اتفاقات امروز در جهان اسلام را نتیجه همین شهداست و مهم این است این حرکت مبانی دینی اسلامی دارد و این جزیی از آثار و برکات خون شهدا است.   امروز وظیفه داریم تا این فرهنگ جهاد و شهادت را در تداوم انقلاب حفظ کنیم و اگر از این فرهنگ فاصله بگیریم، تداوم انقلاب زیر سوال می رود و ما زمین گیر می شویم.   هیچ چیزی نباید مانع حفظ روحیه جهاد و شهادت شود، ما باید این گفتمان را پیش ببریم و آن را به گفتمان مسلط در جامعه تبدیل کنیم و ما زمانی می توانیم این گفتمان و فرهنگ را پیش ببریم که همه فعالیت های ما در کشور در بستر معنویت و اخلاق پیش برود.   امت حزب الله در سومین حرم اهل بیت علیهم السلام پیام آوران شهدایی هستند که روزی به ندای هل من ناصر ینصرنی امام خمینی کبیر (ره) لبیک گفته و با جان و دل مکتب شهادت را برگزیدند تا اسلامیت آن تا دولت مهدوی (عج) بماند؛ چرا که شعار مکتب ایرانی و باستان گرایی، قدرت طلبی؛ عرفان گرایی، انسان محور و عدم اعتقاد به ضرورت حاکمیت ولایت فقیه در زمان نزدیک به شهور و استفاده ابزاری از مهدویت؛ انسان محوری و تاکید بر اومانیسم و ....

محکوم به فنا است.   اما امروز در سالروز اجلاسیه ۱۴ هزار و ۶۰۰ شهید ولایتمدار فارس و در چهارمین سالروز سفر رهبر معظم انقلاب به شیراز و نامگذاری این دیار به «سومین حرم اهل بیت(ع)» چه کرده ایم؟ امروز فریاد پدر معنوی این دیارحضرت آیت الله ایمانی بالا رفته و امت حزب الله از این بی فرهنگی حاکم بر این دیار به خروش آمده اند.   امروز در سالروز فرمان هشت ماده ای رهبر معظم انقلاب باید ببینیم چقدر با مفاسد اداری و اقتصادی در این شهر مبارزه کرده ایم؟   امروز در سال «تولید ملی و مصرف داخلی» شاهد گسترش واردات و ایجاد بازار مصرف برای کالای ایرانی هستیم. امروز در سالروز فرمان هشت ماده ای رهبر معظم انقلاب باید ببینیم چقدر با مفاسد اداری و اقتصادی در این شهر مبارزه کرده ایم؟   رهبر معظم انقلاب این دیار را «سومین حرم اهل بیت(ع) » معرفی کردند تا مسئولان و مردم فهیم و ولایتمدار شیراز در برخورد با ناهنجاری های شیراز به ندای امامشان لبیک گویند، اما چه شد؟   آیا فقط یادگرفته ایم این شعار را در سخنرانی ها و در رادیو تلویزیونمان تکرار کنیم؟ در مبارزه با فرق ضاله چه کردیم؟   مصداق عینی و اجتماعی «امر به معروف و نهی از منکر» کجا باید نمود کند؟   چرا باید این دیار با آن همه ظرفیتی که رهبر انقلاب در دیدار با مردم این استان فرمودند: «فارس در قله است» آمار بیکاری، طلاق، فقر، فساد و ... بالا باشد؟ پس مصداق عینی و اجتماعی «امر به معروف و نهی از منکر» کجا باید نمود کند؟   آیا توسعه دیار سومین حرم اهل بیت فقط در ایجاد بازار مصرف خارجی نمود دارد؟ آیا شیراز را باید در آینده شهری سرمایه سالار برای معدود افرادی بدانیم و از از صدقه این توسعه لیبرال سرمایه داری، بقیه جامعه زیر چرخ های اقتصادی آن له شوند؟   و به راستی شعار «سومین حرم اهل بیت(ع)» و ثمره خون ۱۴ هزار و ۶۰۰ شهید ولایتمدار و فداکاری هزاران ایثارگر بایستی کی و کجا در شیراز نمود پیدا کند؟ و کی وقت آن می رسد که به ندای امام و مولامان در رفع ناهنجاری های دیار احمد بن موسی(ع) لبیک گوییم؟

انتهای خبر / خبرگزاری دانشجو / کد خبر : ۱۳۹۱۰۲۱۰۱۵۳.