ذخیره خونی کشور به ۷ روز رسید

جامعه > شهری  - بر‌اساس اعلام رسمی مقامات سازمان انتقال خون ایران، ذخیره خونی کشور در ماه رمضان به ۷ روز کاهش یافت.  دکتر محسن منشدی مدیرکل روابط عمومی سازمان انتقال خون، با اشاره به اینکه استاندارد جهانی کشورها برای ذخیره خونی بین پنج روز تا دو هفته است، گفت: «ذخیره خونی در کشورمان برای ۷ تا ۸ روز وجود دارد‌ و از این جهت مشکل و کمبودی نداریم اما تأمین پلاکت مورد نیاز بیماران «خون‌ریزی دهنده» که باید از خون تازه تهیه شود و قابلیت استفاده بین ۳ تا ۵ روز را دارد تا حدودی در این ماه با مشکل مواجه می‌شود.» این در حالی است که برخی دیگر از کارشناسان، ذخیره خونی مطلوب را بین ۷ تا ۱۴ روز عنوان می‌کنند. منشدی همچنین به مهر گفت: همه‌ساله در نیمه اول ماه مبارک رمضان دچار رکود کاهش اهدای خون در سراسر کشور هستیم که دلایل مختلفی از جمله ضعف و بی‌حالی روزه‌دار و ابطال روزه برای آن عنوان می‌شود. وی با اشاره به فتاوی علما مبنی بر اینکه اهدای خون نه تنها روزه را باطل نمی‌کند بلکه اهدا در ماه مبارک رمضان ثواب بیشتری دارد، افزود: افرادی که نمی‌خواهند دچار ضعف و بی‌حالی شوند، بهتر است در فاصله افطار تا سحر مایعات بیشتری بنوشند. ضمن اینکه پایگاه‌های انتقال خون بعد از افطار نیز آماده خونگیری از هموطنان هستند.

"جامعه > شهری  - بر‌اساس اعلام رسمی مقامات سازمان انتقال خون ایران، ذخیره خونی کشور در ماه رمضان به ۷ روز کاهش یافت"منشدی در عین حال از تجمع بالای هموطنان برای اهدای خون در شب‌های قدر خبر داد و گفت: دو هفته آخر ماه رمضان حجم اهدای خون افزایش پیدا می‌کند که یکی از دلایل آن اهدای خون در لیالی قدر است. گفتنی است کلیه مراکز انتقال خون موظف هستند که به میزان مصرف بیش از یک هفته خود از ذخایر خونی برخوردار باشند و این ذخیره باید به تفکیک گروه‌های خونی باشد. همچنین زمانی که میزان ذخیره خون در هر گروه خونی به مرز بحران یعنی زیر ۵ روز برسد، برای جبران و حفظ ذخایر خونی با اهداکنندگان مستمر برای اهدای خون تماس گرفته می‌شود. سازمان انتقال خون در صورت اهدای پلاسما توسط این افراد، هزینه‌های تشویقی پرداخت می‌کند. هدف اولیه تأسیس سازمان انتقال خون در سال ۱۳۵۳ تهیه خون کافی و سالم بود، بنابراین استفاده از اهداکنندگان پولی(Paid Donors) که عمده اهداکنندگان قبل از تأسیس سازمان بودند، ممنوع و به جای آن مقررشد از اهداکنندگان داوطلب و جایگزین استفاده شود.

این سازمان در آغاز به سیستم اهدای خون جایگزین روی آورد که بر اساس آن، هر زمانی که بیمار نیاز به خون داشت باید ابتدا خون مورد نیاز وی توسط بستگان، دوستان و یا آشنایان جایگزین می‌شد. با گذشت زمان، نیاز به خون‌رسانی گسترده‌تر شد و به منظور ارائه خدمات بیشتر تعداد پایگاه‌های انتقال خون در کشور افزایش یافت. در سال‌های اخیر بخشی از فعالیت‌های دولتی و خصوصی فرآورده‌های خونی، بار دیگر به شیوه (Paid Donors) صورت می‌گیرد