لرزش دست در چه صورت نگران کننده است؟

ایسنا/البرز یک متخصص مغز و اعصاب گفت: اکثر مردم از به وجود آمدن لرزش در دست دچار هراس می‌شوند، در حالی که لرزش دست فامیلی، بیماری آسیب زننده‌ای نیست اما لرزش در بیماری پارکینسون نیاز به تشخیص و درمان مناسب دارد.

دکتر محمد حسن پاکنژاد در گفت و گو با ایسنا، درباره بیماری لرزش اساسی یا فامیلی و پارکینسون اظهار کرد: بیماری پارکینسون و لرزش اساسی دو بیماری هستند که لرزش دست، در هر دوی آنها مشترک بوده و فرد با شکایت از بروز این عارضه به پزشک مراجعه می‌کند. اگرچه این علامت بین این دو بیماری مشترک است، اما از یکدیگر متمایز هستند.

وی افزود: اگر وجود لرزش در سوابق خانوادگی مثبت باشد به آن لرزش اساسی یا فامیلی گفته می‌شود. تفاوت اساسی این دو بیماری این است که لرزش اساسی در موقعیت‌های خاص یا زمان حرکت و یا فعالیت‌های دقیق و ظریف اتفاق می‌افتد. این لرزش خود را در این موقعیت‌ها بیشتر نشان می‌دهد، مثلا زمانی که ظروفی را درست گرفته‌اند یا زمانی که در حال نوشتن هستند.

دکتر پاکنژاد ادامه داد: در مقابل لرزش اساسی یا فامیلی، بیماری پارکینسون بیماری است که در زمان استراحت علایم آن بارزتر می‌شود، اگرچه در سایر زمان‌ها هم علایم آن قابل مشاهده است.

"اگرچه این علامت بین این دو بیماری مشترک است، اما از یکدیگر متمایز هستند.وی افزود: اگر وجود لرزش در سوابق خانوادگی مثبت باشد به آن لرزش اساسی یا فامیلی گفته می‌شود"پس پایه تفاوت لرزش این دو بیماری این است که لرزش در بیماری پارکینسون به طور عمده در زمان استراحت و لرزش اساسی یا فامیلی وقتی بیمار در زمان و موقعیت خاص قرار بگیرد، بیشتر دیده می‌شود.

عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی البرز بیان کرد: نکته دیگر در مورد این دو بیماری این است که در هر دوی آنها، لرزش در واقع با استرس و هیجان شدت می‌گیرد و در این شرایط نمی‌توان تمایزی قائل شد. همچنین در مورد وجود سابقه فامیلی، حتی ابتلا به بیماری پارکینسون هم در سوابق فامیلی دیده می‌شود. پس اگر کسی در اقوامشان این بیماری را داشته باشد نه رد کننده و نه تایید کننده است و باید معاینه دقیق انجام شود.

این متخصص مغز و اعصاب درباره سن شیوع این دو بیماری گفت: نکته قابل توجه دیگر این است پارکینسون در سنین بالا دیده می‌شود و زمان ابتلا و ظهور علائم آن معمولا بالای ۴۰ سال اتفاق می‌افتد. زیر این سن هم در موارد خاص و کمیاب به آن مبتلا می‌شوند که به آن پارکینسون جوانان گفته می‌شود. پارکینسون علایم دیگری هم دارد، یکی از این علائم کندی حرکت است، یعنی وقتی بیماری راه می‌رود سرعت راه رفتنش کم می‌شود.

از علائم دیگر سفتی اندام هاست یعنی بیمار در باز و بسته کردن دست از بازو کند است و در سایر اندام‌ها هم کندی حرکتی دارد. بیماران پارکینسون حالت خمیده و قوز مانند پیدا می‌کند. وقتی که راه می‌روند به سالمندان شباهت دارند.

عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی ادامه داد: از موارد مهم برای کمک به تشخیص پارکینسون پاسخ درمانی بیمار به داروهای پارکینسون است. یعنی داروهای این دو بیماری متفاوت از هم بوده و به یکدیگر اثری ندارند.

وی با بیان اینکه نکته اساسی در مورد این دو بیماری این است که مردم از لرزش بسیار هراس دارند، گفت: ماهیت پارکینسون از خانواده آلزایمر اما خیلی کندتر از آن است. اما با افزایش سن و به تدریج سلول‌های بیمار توانایی خود را در ساخت ماده اصلی حرکتی بدن که دوپامین است، از دست خواهد داد.

"تفاوت اساسی این دو بیماری این است که لرزش اساسی در موقعیت‌های خاص یا زمان حرکت و یا فعالیت‌های دقیق و ظریف اتفاق می‌افتد"ولی لرزش اساسی الزاما بیماری خطرناک یا آسیب زننده‌ای محسوب نمی‌شود و در مورد آن اولین اقدامی که به بیمار می‌دهیم اطمینان بخشی است. ولی در بیماری پارکینسون نیاز به درمان دارد و درمان باعث افزایش کیفیت زندگی بیمار می‌شود.

انتهای پیام