تلاقی اجرا‌ها دست من نیست/ بازیگر نباید مثل بولدوزر کار کند!

به گزارش خبرنگار مهر، امیر کربلایی‌زاده بازیگری جوان در تئاتر است که این روزها زیاد نام و نشانش را در نمایش‌های مختلف می‌شنویم. این هنرمند همزمان مشغول بازی و تمرین در چند اثر نمایشی است. کربلایی‌زاده در نمایش "ساقی" به کارگردانی امیر دژاکام که این روزها در سالن اصلی مجموعه تئاتر شهر روی صحنه است در دو نقش "ابوهریره" و " اخطل" حضور دارد که بازی در این دو نقش تا کنون بسیار مورد توجه قرار گرفته و از نقاط مثبت این نمایش به حساب می‌آید. درباره فعالیت‌های این بازیگر جوان با وی گفتگویی انجام داده‌ایم که می‌خوانید.

* خبرگزاری مهر، سرویس فرهنگ و هنر: شما به صورت همزمان مشغول تمرین و بازی در نمایش‌های مختلفی چون "در پوستی که در آن نمی‌گنجیم"، "آنم آرزوست"، "چی شد که من مار خوردم"، "ساقی" و "نظمیه زنان" بوده و هستید. این تعداد نقش تمرکز را از شما به عنوان یک بازیگر نمی‌گیرد و یا ناهماهنگی در ایفای درست این نقش‌ها برایتان به وجود نمی‌آورد؟

امیر کربلایی‌زاده: من از سال ۷۶ کار حرفه‌ای را در تئاتر با نمایش "پیک نیک در میدان جنگ" شهره لرستانی آغاز کردم.

" به گزارش خبرنگار مهر، امیر کربلایی‌زاده بازیگری جوان در تئاتر است که این روزها زیاد نام و نشانش را در نمایش‌های مختلف می‌شنویم"قبول دارم که ایفای چند نقش به طور همزمان و رسیدن به این درجه که تماشاگر تو را در این نقش باور کند بسیار سخت است. چون هر نقش جهان‌بینی و ویژگی‌های خودش را دارد برای مثال نقش ابوهریره مربوط به ۱۴۰۰ سال قبل است. نقش جواد در "نظمیه زنان" به سال ۱۳۱۴ بازمی‌گردد در" آنم آرزوست" نقش جوان شیرین عقل امروزی را باز می‌کنم و...
اما از آنجا که من در طول این سال‌ها همه تمرکزم بر روی بازیگری تئاتر بوده است مثل آدمی که در طول سال‌های مختلف ابزار و تجربه خاصی به دست آورده است ابزار لازم برای رسیدن به هر نقش را به دست آورده‌ام. البته این مسئله را قبول ندارم که یک بازیگر باید مثل بولدوزر کار کند.

اما متاسفانه سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی‌ها به صورتی است که بازیگر را مجبور می‌کند که همزمان در چند نمایش بازی کند.   به‌عنوان نمونه کار تولیدی من برای سال ۹۱ فقط بازی در نمایش "ساقی" بوده‌است اما به دلیل برنامه‌ریزی‌های نادرست اجرای این چند نمایش همزمان با کارهای دیگر شد. این اتفاق‌ها تقصیر من نیست. من نیز به‌عنوان بازیگر خیلی تحت فشار قرار می‌گیرم و صدا، بیان و بدنم آسیب می‌بیند. متاسفانه این تلاقی‌ها دست من نیست.....ر: شما به صورت همزمان مشغول تمرین و بازی در نمایشهای مختلفی چون"در پوستی که در آن نمی گنجیم"،" آنم آرزوست"، "چی شد که من مار خوردم"، "ساقی" و "نظمیه زنان" بوده و هستید.

"قبول دارم که ایفای چند نقش به طور همزمان و رسیدن به این درجه که تماشاگر تو را در این نقش باور کند بسیار سخت است"این تعداد نقش تمرکز را از شما به عنوان یک بازیگر نمی گیرد و یا ناهماهنگی در ایفای درست این نقشها برایتان به وجود نمی آورد؟   من از سال ۷۶ کار حرفه ای را در تئاتر با نمایش" پیک نیک در میدان جنگ" شهره لرستانی آغاز کردم. قبول دارم که ایفای چند نقش به طور همزمان و رسیدن به این درجه که تماشاگر تو را در این نقش باور کند بسیار سخت است. چون هر نقش جهان بینی و ویژگی های خودش را دارد برای مثال نقش ابوهریره مربوط به ۱۴۰۰ سال قبل است. نقش جواد در "نظمیه زنان" به سال ۱۳۱۴ بازمی گردد در" آنم آرزوست" نقش جوان شیرین عقل امروزی را باز می کنم و...

اما ازآنجاکه من در طول این سالها همه تمرکزم بر روی بازیگری تئاتر بوده است مثل آدمی که در طول سالهای مختلف ابزار و تجربه خاصی به دست آورده است ابزار لازم برای رسیدن به هر نقش را به دست آورده ام. البته این مسئله را قبول ندارم که یک بازیگر باید مثل بولدوزر کار کند.

اما متاسفانه سیاست گذاری و برنامه ریزی ها به صورتی است که بازیگر را مجبور می کند که همزمان در چند نمایش بازی کنم.

به عنوان نمونه کار تولیدی من برای سال ۹۱ فقط بازی  در نمایش"ساقی" بوده است اما به دلیل برنامه ریزی های نادرست اجرای این چند نمایش همزمان با هم شد. این اتفاق ها تقصیر من نیست. من نیز به عنوان بازیگر خیلی تحت فشار قرار می گیرم وصدا، بیان و بدنم آسیب می بیند. اما متاسفانه این تلاقی ها دست من نیست.

*خبرگزاری مهر، سرویس فرهنگ و هنر: شما به صورت همزمان مشغول تمرین و بازی در نمایشهای مختلفی چون"در پوستی که در آن نمی گنجیم"،" آنم آرزوست"، "چی شد که من مار خوردم"، "ساقی" و "نظمیه زنان" بوده و هستید. این تعداد نقش تمرکز را از شما به عنوان یک بازیگر نمی گیرد و یا ناهماهنگی در ایفای درست این نقشها برایتان به وجود نمی آورد؟

من از سال ۷۶ کار حرفه ای را در تئاتر با نمایش" پیک نیک در میدان جنگ" شهره لرستانی آغاز کردم.

"چون هر نقش جهان‌بینی و ویژگی‌های خودش را دارد برای مثال نقش ابوهریره مربوط به ۱۴۰۰ سال قبل است"قبول دارم که ایفای چند نقش به طور همزمان و رسیدن به این درجه که تماشاگر تو را در این نقش باور کند بسیار سخت است. چون هر نقش جهان بینی و ویژگی های خودش را دارد برای مثال نقش ابوهریره مربوط به ۱۴۰۰ سال قبل است. نقش جواد در "نظمیه زنان" به سال ۱۳۱۴ بازمی گردد در" آنم آرزوست" نقش جوان شیرین عقل امروزی را باز می کنم و...

اما ازآنجاکه من در طول این سالها همه تمرکزم بر روی بازیگری تئاتر بوده است مثل آدمی که در طول سالهای مختلف ابزار و تجربه خاصی به دست آورده است ابزار لازم برای رسیدن به هر نقش را به دست آورده ام. البته این مسئله را قبول ندارم که یک بازیگر باید مثل بولدوزر کار کند. اما متاسفانه سیاست گذاری و برنامه ریزی ها به صورتی است که بازیگر را مجبور می کند که همزمان در چند نمایش بازی کنم.

به عنوان نمونه کار تولیدی من برای سال ۹۱ فقط بازی  در نمایش"ساقی" بوده است اما به دلیل برنامه ریزی های نادرست اجرای این چند نمایش همزمان با هم شد.

این اتفاق ها تقصیر من نیست. من نیز به عنوان بازیگر خیلی تحت فشار قرار می گیرم وصدا، بیان و بدنم آسیب می بیند. اما متاسفانه این تلاقی ها دست من نیست.

****** تجربه همکاری با امیر دژاکام چطور برای شما شکل گرفت. عضو گروه"ماهان" هستید یا به صورت مهمان در این نمایش حضور دارید؟

کربلایی‌زاده: من بازیگر آزاد هستم و به صورت مهمان افتخار همکاری با گروه‌های مختلف را پیدا می‌کنم. اولین همکاری من با امیر دژاکام در نمایش "رویاهای خلیج فارس" شکل گرفت.

"نقش جواد در "نظمیه زنان" به سال ۱۳۱۴ بازمی‌گردد در" آنم آرزوست" نقش جوان شیرین عقل امروزی را باز می‌کنم و..""یک دامان ماه و ستاره"، "نصرت خانم، مادرم و نوروز" و "ساقی" نمایش‌های دیگری بوده که برای دژاکام بازی کرده‌ام. از آنجا که من در نمایش‌های مختلفی حضور داشتم و ایشان نیز به عنوان داور و بازبین این آثار را می‌دیدند از بازی من خوششان آمد و به کار دعوتم کردند.

در نمایش "رویاهای خلیج فارس" ابتدا نقش کوتاهی داشتم اما در طول تمرینات بر اساس اتودهایی که زدم نقش ناخدا مرداد در نمایش پررنگ شد. پس از آن در نمایش "یک دامان ماه و ستاره" آقای دژاکام اعتماد بیشتری به من کردند و نقش ابن‌زیاد را به من سپردند. البته ایشان دورادور پیگیر بازی‌های من در نمایش‌های دیگر هم بودند.

در نمایش "یک دامان ماه و ستاره" من به دلیل سفری که برای آقای محب‌اهری پیش آمد جایگزین ایشان شدم. من تنها چند روز وقت داشتم تا خودم را برای بازی در این نقش آماده کنم.

بازهم آقای دژاکام در این کار به من اعتماد زیادی کردند. من نیز تلاش کردم این نقش را به شیوه دیگری اجرا کنم که تجربه بسیار جذابی برایم بود.

*بازی در نمایش "ساقی" چطور شکل گرفت؟ از ابتدا قرار بود دو نقش را در این نمایش ایفا کنید؟

کربلایی‌زاده: آقای دژاکام از ابتدا به من قدرت انتخاب دادند. البته من نظر ایشان را هم قبول داشتم و هر نقشی را که به من پیشنهاد می‌دادند با رضایت می‌پذیرفتم. بعد از خواندن نمایشنامه از نقش ابوهریره خیلی خوشم آمد درعین حال نقش اخطل را نیز دوست داشتم. البته در طول تمرینات کارگاهی نقش‌های دیگر نمایش را هم بازی کردم که در نهایت قرار شد این دو نقش را من بر عهده بگیرم.

*شعری را که اخطل در وصف معاویه می‌خواند و بسیار هم جذاب توسط شما بیان می‌شود از ابتدا به همین شکل بود یا در طول تمرینات تغییر کرد؟

کربلایی‌زاده: شعری را که اخطل می‌خواند ابتدا یک شعر عربی بود که خوانشش برایم خیلی ثقیل بود.

"اما متاسفانه سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی‌ها به صورتی است که بازیگر را مجبور می‌کند که همزمان در چند نمایش بازی کند"اما در طول تمرینات من به صورت بداهه چند بیت از این شعر را خواندم که مورد توجه آقای دژاکام قرار گرفت. بنابراین قرار شد این شعر را کامل کنم و به جای شعر عربی مورد استفاده قرار گیرد.

برای شکل گیری شخصیت ابوهریره و اخطل در طول تمرینات ۵- ۶ شخصیت مختلف را اتود زدم. چندین تیپ مختلف را بازی کردم که در نهایت این تیپ‌هایی که الان اجرا می‌کنم مورد تائید قرار گرفت. بسیار خوشحالم از اینکه توانستم دو نقش را در یک نمایش برعهده بگیرم. معتقدم که اندازه حضور مهم نیست بلکه چگونه ایفا کردن یک نقش اهمیت دارم.

ابتدا شخصیت ابوهریره قرار بود جدی باشد اما نیاز بود فضایی در نمایش به وجود بیاید که ریتم و تمپو اثر را تندتر کند.

بنابراین تصمیم گرفتیم فضای نمایش کمی به سمت طنز حرکت کند. تنوع این دو نقش برای من بسیار جذاب بود چون هم از نظر شخصیتی و سن و سال و هم از نظر ویژگی‌های ظاهری دو شخصیت متفاوت بودند و تمام تلاشم نیز این بود که این دو نقش را متفاوت بازی کنم.

البته گریمی که خانم ماریا حاجی‌ها و آقای امیر قادری برای من در نظر گرفتند و پیشنهاداتی که در مورد گریم و لباس این دو شخصیت دادم این نقش‌ها را برای من بسیار جذاب و جالب کرده است. جالب این است که فاصله اجرای این دو نقش تنها ۴ دقیقه و ۳۰ ثانیه است و من به سرعت باید با کمک سه نفر دیگر گریم و لباس خودم را برای بازی در نقش اخطل تغییر دهم. اما خوشبختانه این تغییر آنقدر سریع انجام می‌شود که من تنها باید از ابوهریره خداحافظی کنم و اخطل را به درون خودم بیاورم.

* البته برخی از تماشاگران تا انتها متوجه نمی‌شوند که این دو نقش را یک نفر بازی می‌کند.

کربلایی‌زاده: درست است. حتی دختر آقای همت با وجود اینکه بورشور کار را هم در اختیار داشتند باورشان نمی‌شد که یک نفر نقش ابوهریره و اخطل را برعهده دارد.

"  به‌عنوان نمونه کار تولیدی من برای سال ۹۱ فقط بازی در نمایش "ساقی" بوده‌است اما به دلیل برنامه‌ریزی‌های نادرست اجرای این چند نمایش همزمان با کارهای دیگر شد"معتقدم که قاضی اصلی و داور اصلی مخاطبان هستند. مهمترین چیز برای یک بازیگر تماشاگری است که او را به طول کامل پذیرفته. این یعنی موفقیت برای یک بازیگر. این نکته برای من از ارزش فراوانی برخوردار است.

* درباره دیگر فعالیت‌هایتان هم توضیح می‌دهید؟

کربلایی‌زاده: قرار است  به زودی در نمایش "نظمیه زنان" به کارگردانی اصغر خلیلی در تالار قشقایی روی صحنه برم در این نمایش در نقش سرباز شهربانی به نام "جواد بازی" می‌کنم که تجربه بسیار تازه‌ای است. به تازگی بازی در مجموعه تلویزیونی "همه بچه‌های ما " به کارگردانی تاجبخش فنائیان را به پایان رسانده‌ام.

همچنین قرار است از مهرماه در سریال "معمای شاه" به کارگردانی محمدرضا ورزی و فیلم سینمایی "روز روشن" نیز بازی کنم.

--------------------------

گفتگو: آروین موذن‌زاده