نامه ناصر نورد گل تپه، نوکیش مسیحی به مناسبت روز جهانی آموزش

هرانا - ۴ بهمن ۱۴۰۰

خانه > slide, اقلیت های دینی, زندانیان > نامه ناصر نورد گل تپه، نوکیش مسیحی به مناسبت روز جهانی آموزش

خبر اختصاصی
تاریخ : ۱۴۰۰/۱۱/۰۴
دسته : slide,اقلیت های دینی,زندانیان
لینک کوتاه :
کد خبر : ۵۸۰

چاپ خبر

نامه ناصر نورد گل تپه، نوکیش مسیحی به مناسبت روز جهانی آموزش

خبرگزاری هرانا – ناصر نورد گل‌تپه، نوکیش مسیحی محبوس در زندان اوین، به مناسبت روز جهانی آموزش طی نامه ای به اخراج و محرومیت نوکیشان مسیحی از تحصیل پرداخته است. در بخشی از این نامه با بیان اینکه می‌خواهند تحصیل علم و استقلال و تجدد از یادمان برود تا در برابر ظلم ها ساکت بمانیم، نوشته شده است: “چه آن کودک دانش‌آموز ۷ ساله و چه آن جوان دانشجو در برابر تحمیل ایدئولوژی، در برابر خدعه و دروغ و انکار باورها و تبدیل رذیلت‌های اخلاقی به فضیلت‌های اخلاقی ایستادند و یک‌رنگی پیشه کردند؛ اما صندلی تحصیل را با لگدی جنون‌آمیز از زیر پایشان کشیدند تا خفه و خاموششان کنند و جسدشان را بر زمین بسرانند و از مدرسه و دانشگاه به سوی ناکجاآباد ببرند و نیست کنند. اما گلوی حق‌گوی و فکر روشن همیشه تازه می‌ماند، حتی با طراوت خون ریخته‌شده‌ای که عدالت‌خواهی می‌جوشاندش”.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، ناصر نورد گل‌تپه، نوکیش مسیحی محبوس در زندان اوین، به مناسبت روز جهانی آموزش طی نامه ای به اخراج و محرومیت نوکیشان مسیحی از تحصیل پرداخته است.

در بخشی از این نامه با بیان اینکه می‌خواهند تحصیل علم و استقلال و تجدد از یادمان برود تا در برابر ظلم ها ساکت بمانیم، نوشته شده است: “چه آن کودک دانش‌آموز ۷ ساله و چه آن جوان دانشجو در برابر تحمیل ایدئولوژی، در برابر خدعه و دروغ و انکار باورها و تبدیل رذیلت‌های اخلاقی به فضیلت‌های اخلاقی ایستادند و یک‌رنگی پیشه کردند؛ اما صندلی تحصیل را با لگدی جنون‌آمیز از زیر پایشان کشیدند تا خفه و خاموششان کنند و جسدشان را بر زمین بسُرانند و از مدرسه و دانشگاه به سوی ناکجاآباد ببرند و نیست کنند. اما گلوی حق‌گوی و فکر روشن همیشه تازه می‌ماند، حتی با طراوت خون ریخته‌شده‌ای که عدالت‌خواهی می‌جوشاندش”.

متن این نامه که جهت انتشار در اختیار هرانا قرار گرفته است، در ادامه می آید:

«آن گاه که ما در زنجیر و زندان گذر روزها، ماه‌ها و سال‌ها را به تماشا می‌نشینیم، از میان میله‌های زندان اخراج و محرومیت دیگر مسیحیان فارسی‌زبان را نظاره می‌کنیم که چگونه در عنفوان کودکی و جوانی مداد و خودکار را از دستانشان می‌کشند و لای انگشتانشان می‌فشارند تا کبودی‌های ماندگار یادآور شوند که ما مسیحیان محروم از حق تحصیل هستیم.

مسیحیان را از خانه دوم خود بیرون می‌کنند؛ یا آواره‌شان می‌کنند یا در کنج خانه محبوس می‌کنند. می‌خواهند یادشان برود و یادمان برود تحصیل علم و استقلال و تجدد را.

"اما گلوی حق‌گوی و فکر روشن همیشه تازه می‌ماند، حتی با طراوت خون ریخته‌شده‌ای که عدالت‌خواهی می‌جوشاندش”"می‌خواهند چشم و گوش‌هامان بسته بمانند تا ظلم‌ها و پلیدی‌ها را نبینیم و نشنویم و ساکت بمانیم.

می‌خواهند ما را محو کنند؛ گویی هیچ گاه از مادر زاده نشده‌ایم. و انکار کنند که ما زمانی بوده‌ایم و زجرها و جفاها متحمل شده‌ایم اما پا پس نکشیده‌ایم. چه آن کودک دانش‌آموز ۷ ساله و چه آن جوان دانشجو در برابر تحمیل ایدئولوژی، در برابر خدعه و دروغ و انکار باورها و تبدیل رذیلت‌های اخلاقی به فضیلت‌های اخلاقی ایستادند و یک‌رنگی پیشه کردند؛ اما صندلی تحصیل را با لگدی جنون‌آمیز از زیر پایشان کشیدند تا خفه و خاموششان کنند و جسدشان را بر زمین بسرانند و از مدرسه و دانشگاه به سوی ناکجاآباد ببرند و نیست کنند. اما گلوی حق‌گوی و فکر روشن همیشه تازه می‌ماند … حتی با طراوت خون ریخته‌شده‌ای که عدالت‌خواهی می‌جوشاندش.

ناصر نورد گل‌تپه / ۴ بهمن ۱۴۰۰ / بند ۸ زندان اوین.»

در خصوص نویسنده این نامه گفتنی است، ناصر نورد گل تپه در تاریخ ۴ تیر ماه ۱۳۹۵، به همراه سه شهروند کشور آذربایجان در یک گردهمایی خصوصی بازداشت و پس از گذشت چهار ماه با قرار وثیقه ۱۰۰ میلیون تومانی به طور موقت از زندان آزاد شدند. این نوکیش مسیحی نهایتا توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران از بابت اتهام «اقدام علیه امنیت ملی از طریق تشکیل و راه‌اندازی تشکیلات غیرقانونی کلیسای خانگی» به ۱۰ سال حبس تعزیری محکوم شده و این حکم عینا در تاریخ ۲۱ آبان ۹۶ به تایید دادگاه تجدید نظر رسید.

آقای نورد گل تپه از تاریخ ۳۰ دیماه ۱۳۹۶ در حال گذراندن ۱۰ سال حبس تعزیری خود در بند ۸ زندان اوین است.

لازم به اشاره است علیرغم اینکه طبق قانون مسیحیان به عنوان یک اقلیت دینی به رسمیت شناخته می‌شوند، با این حال دستگاه‌های امنیتی مسئله‌ی گرویدن مسلمانان به مسیحیت را با حساسیت خاصی دنبال می‌کنند و برخورد قهرآمیزی با فعالان این عرصه دارند.