انتقادات تند شاهین نصیری‌نیا از فدراسیون وزنه‌برداری

به گزارش خدمت؛ «شاهین نصیری‌نیا» مرد طلایی رقابت‌های جهانی سال ۱۹۹۹ که توانست با پایان دادن به سلطه «پیروس دیماس» قهرمان سه دوره المپیک، نخستین طلای ایران بعد از سی و دو سال را کسب کند، با توجه به وضعیت کنونی این رشته، به سکوتش خاتمه داد و انتقادات تندی را نسبت به وضعیت کنونی وزنه‌برداری ایران، در آستانه حضور در المپیک ۲۰۱۶ ریو مطرح کرد.

نصیری‌نیا با توجه به ناکامی ایران در رقابت‌های جهانی ۲۰۱۵ هیوستون، برکناری حسین توکلی، تمرین انفرادی کیانوش رستمی و همچنین میزبانی پر حرف و حدیث جام فجر، یادداشتی نوشت که در یادداشت این وزنه‌بردار آمده است:

یکسال از حضور علی مرادی در راس امور فدراسیون که با وعده‌های فراوان و انتقادات شدید از عملکرد ریاست قبلی همراه بود، می‌گذرد. علی مرادی در آن روزها بارها انتقاداتی از جمله عدم رسیدگی به هیات‌ها، کمبود امکانات، نبود اسپانسرهای مناسب برای ورزش دوم کشور، نقایص فراوان در برگزاری لیگ، رها شدن مقوله استعدادیابی، برگزاری نامناسب مسابقات رده‌های سنی مختلف، آشفتگی کمیته‌های مختلف فدراسیون را مطرح کرد، اما با گذشت یکسال از حضورش بر مسند ریاست فدراسیون شاهد بودیم که نه تنها کوچکترین تغییری در آنچه که خود او به آن اعتراض داشته بوجود نیامده چه بسا از منظر دیگر بدترهم شده است.

افت عملکرد تیم‌های ملی در مسابقات بین‌المللی‌
در فدراسیون قبلی، تیم‌های ملی قدرتمندی داشتیم که همان تیم نیز با بی‌تدبیری و خود محوری از بین رفته است به‌طوری‌که امروز در کسب عنوان در آسیا نیز با مشکل مواجه هستیم. تیم‌های ملی که در زمان ریاست قبلی عناوین مختلفی در مسابقات نوجوانان، جوانان و بزرگسالان جهان کسب کردند، در یک‌سال گذشته، در دو مسابقه آسیایی و جهانی جوانان و بزرگسالان، ضعیف‌ترین نتایج سال‌های اخیر را به‌دست آوردند. در این بین نه تنها عنوان قویترین مرد جهان را از دست دادیم، بلکه همین عنوان در آسیا را هم از چنگ ما در آوردند که البته تا کنون هیچ توجیه منطقی‌ای از سوی رییس فدراسیون و کادر همراهش شنیده نشده است.

بستن در فدراسیون به روی قهرمانان
عدم اقتدار در کادر فنی تیم‌های ملی به‌خوبی محسوس است و از دست دادن بزرگ‌ترین سرمایه‌های ملی در عرصه مربی‌گری و اجرایی که به جرم عدم حمایت علی مرادی در انتخابات فدراسیون مورد بی مهری قرار گرفته‌اند.

به واقع جای سوال و تأمل است؛ چرا قهرمانانی چون کورش باقری، حسین رضازاده، برادران پانزوان که از سرمایه‌های وزنه‌برداری ایران و دارای تجربه و دانش کار هستند و سال‌ها برای پرورش آن‌ها هزینه شده، امروز جایگاهی در این رشته ندارند؟ رییس فدراسیون در ظاهر اعلام کرد که در فدراسیون به روی همه باز است، اما متاسفانه با خود محوری و انتقام جویی و به تأثیر از افراد ناکارآمدی که در اطراف او قرار دارند همچنان شاهد دور بودن این سرمایه‌ها هستیم. حال سوأل اینجاست، آیا جایگاه این قهرمانان از برخی افراد بی تجربه‌ای که هم اکنون در پست‌های مختلف مشغول به کار هستند و با وجود کمترین دانش اظهار نظر فنی می‌کنند کمتر است؟

شورای بله قربان‌گو!
بعضاً دیده می‌شود افرادی که از تجربه کافی و دانش روز این رشته بی‌بهره‌اند و سال‌ها از وزنه‌برداری دور بوده‌اند، در کمیته تشریفاتی فنی که بعدا به شورای عالی فنی تغییر نام یافت گمارده شده‌اند و نکته جالب اینکه نفراتی در این شورا هستند که حتی پرورش یک وزنه‌بردار را نیز در کارنامه خود ندارند.

"بی‌شک حضور اندیشه و فکرهای متفاوت و تحمل انتقاد می‌تواند راهکارهای بهتری در جهت رشد این رشته در خود داشته باشد.منبع: مهر"این شورا عملاً هیچ نقشی به غیر از تأیید تصمیمات رییس فدراسیون ندارند و بدون هیچ اعتراضی به هر تصمیمی که شخص رییس فدراسیون دارد، تن می‌دهند و البته هستند اندک افرادی که در اعتراض به همین روند، عطای حضور در این شورا را به لقایش بخشیدند.

هزینه هنگفت تغییر دکوراسیون بجای تجهیز امکانات فرسوده
اگر رییس فدراسیون به ساده‌ترین اصولی هم پایبند بود، به جای ایجاد رستوران و کافی شاپ و نصب دوربین‌های مدار بسته و تغییر دکوراسیون داخلی فدراسیون که هزینه‌های هنگفتی بر دوش فدراسیون گذاشته، می‌توانست امکانات فرسوده وزنه‌برداری را تجهیز کند تا همچون دوره ریاست بهرام افشارزاده، زمینه ظهور ستاره‌های امروزی مهیا شود. ستاره‌هایی که حاصل تأمین امکانات و استعدادیابی در آن زمان بودند و امروزه هیچ توجهی به آن‌ها نشده است.

مصدومیت سلیمی و جدایی رستمی از اردو
در تیم ملی نیز همان طور که دیدیم، بهداد سلیمی و سعید محمدپور و البته به‌تازگی نواب نصیر شلال آسیب دیدند؛ مجید عسگری، جابر بهروزی و رسول تقیان که امتیازات خوبی برای کسب سهمیه المپیک کسب کردند کنار گذاشته شدند؛ کیانوش رستمی نیز که با بی‌اعتمادی به کادر فنی به تنهایی و با مربیگری خود کارش را دنبال می‌کند و معلوم نیست در صورت کسب قهرمانی، فدراسیون چه ادعایی می‌تواند در خصوص او داشته باشد که البته تنها دلیل این اتفاقات هم می‌توان در خود محوری شخص رییس فدراسیون دانست که باعث تصمیمات غلط بعدی و ایجاد حواشی مختلف شد.

پشت پرده برگزاری جام فجر و صرف هزینه میلیاردی
به راستی برگزاری جام فجر ارزش هزینه هنگفتی که بر دوش فدراسیون گذاشته شد را داشت یا در پشت پرده این مسابقات که به گفته خود مسئولان فدراسیون، بیش از یک میلیارد هزینه در برداشته است، اهداف و دلایل دیگری پنهان بود؟ آیا صرف این هزینه بیشتر به دلیل مطرح کردن نام شخص علی مرادی و نزدیکی به فدراسیون جهانی نبود و یا برای اینکه تاماش آیان رئیس فدراسیون جهانی در صحبت با رسانه‌ها چند خط از او و سیاست‌هایش تعریف کند؟

در حالی‌که باشگاه‌های ما در بدترین شرایط و کمترین امکانات از علاقه‌مندان و عاشقان به وزنه‌برداری پذیرایی می‌کنند، آیا هزینه چند میلیونی اقامت جناب رییس در کنار اتاق آقایان در هتل، نمی‌توانست تعدادی از این باشگاه‌های فرسوده را سر و سامان دهد تا نوجوانان و جوانان، با شور و شوق بیشتری به آینده امیدوارتر شوند؟

به‌راستی هزینه پذیرایی و برگزاری مسابقاتی که آمار شرکت کنندگان آن ٢٥ نفر از ١٥ کشور درجه چندم در دنیای وزنه‌برداری است، یک میلیارد بود؟ فدراسیونی که اعلام می‌کند از پیشکسوتان این رشته در این مسابقات دعوت کرده، برای دعوت نکردن از چهره‌هایی چون حسین رضا زاده، کورش باقری، حسین توکلی، برادران پانزوان و خیلی از افرادی که حق بزرگی به گردن وزنه‌برداری کشور دارند، چه توجیحی می‌تواند داشته باشد؟ آیا حضور این بزرگان وزنه‌برداری نمی‌توانست بر وزن این مسابقات اضافه کند؟ حال آنکه استفاده ابزاری از همین قهرمانان در مقاطع زمانی مختلف و به اشکال گوناگون در دستور کار رییس فعلی فدراسیون بوده است.

پست گرفتن به چه قیمت؟
به‌راستی اگر گرفتن پست‌های مختلفی از جمله حضور در هیأت رئیسه و یا دبیر کلی کنفدراسیون آسیا که سابقه آن را داشته‌ایم، این‌قدر مهم بود، چرا همان زمان که این پست‌ها را داشتیم، در فکر تعامل با فدراسیون جهانی نبودیم تا امروز برای به‌دست آوردن مجدد آن مجبور نباشیم وزنه‌برداری کشور که در فقر امکانات به‌سر می برد را متحمل هزینه‌های هنگفت کنیم. در واقع چرا باید سرمایه ایران که می‌تواند در امر رشد و شکوفایی وزنه‌برداری کشور هزینه شود را در این راه و برای گرفتن پست‌های مختلف صرف کنیم؟

امید است ریاست فدراسیون که سابقه ١٢ سال حضور بر ریاست این فدراسیون و دبیر کلی کنفدراسیون آسیا را بر عهده داشته و بنا بر دلایلی همین پست‌ها را نیز از دست داده، از تجارب تلخ گذشته در جهت پیشرفت و اعتلای وزنه‌برداری ایران استفاده کند و بهره‌مندی از تمام نیروهای قابل و کارآمد را در دستور کار قرار دهد. بی‌شک حضور اندیشه و فکرهای متفاوت و تحمل انتقاد می‌تواند راهکارهای بهتری در جهت رشد این رشته در خود داشته باشد.

منبع: مهر