تکیه امان به دیوار دموکراسی نمادین

نام‌نویسی از نامزدهای شورای شهر اردن نهم مهرماه آغاز شده است. با این حال،‌ بسیاری از گروه‌های سیاسی- اسلامی اعلام کرده‌اند در این انتخابات شرکت نمی‌کنند. به نوشته ششم مهرماه روزنامه 'الحیات' چاپ لندن، جنبش اسلامی اردن اعلام کرد 'تا تحقق اصلاحات، مشارکت خود در انتخابات آینده شوراهای شهر را به تعلیق درمی‌آورد'. این موضع در پایان نشست‌های مشترک دفترهای اجرایی این جنبش با اخوان‌المسلمین و حزب جبهه امل اسلامی اردن اتخاذ شد که آخرین دور آن پنجم مهرماه صورت گرفته بود. 'جمیل ابوبکر' سخنگوی جماعت اخوان المسلمین اردن، در حاشیه این نشست تاکید کرد 'متاسفانه تاکنون دولت اردن به خواست اسلامگرایان در زمینه قوانین انتخاباتی پاسخ مثبت نداده و همین مساله سبب افزایش تردید این طیف برای مشارکت در انتخابات شده است'.

"با این حال،‌ بسیاری از گروه‌های سیاسی- اسلامی اعلام کرده‌اند در این انتخابات شرکت نمی‌کنند"جنبش اسلامی اردن، دولت را به تحقق خواسته‌های اصلاح‌طلبانه برای نظارت بر انتخابات شوراهای شهر و مجلس فراخواند و اعلام کرد یک هیات متشکل از نخست وزیر و گروهی برخوردار از اعتماد مردمی بالا و دارای شایستگی نظارت بر نهادهای نظامی و غیرنظامی و امنیتی، باید بر انتخابات نظارت کنند. این جنبش همچنین اصلاحات قانون اساسی را خواستار شد و افزود 'این اصلاحات باید به گونه‌ای باشد که از انحلال مجلس جلوگیری کرده و ضامن تشکیل دولت برخاسته از اکثریت مجلس باشد. ارایه پیش‌نویس قانون انتخابات برای تحقق خواسته‌های مردم اردن، از دیگر درخواسته‌های جنبش اسلامی این کشور است. این جنبش تشکیل هیات عالی مستقل از قوه مجریه را برای اداره انتخابات شورای شهر و انتخابات پارلمانی و نظارت بر انتخابات و حفظ سلامت آن در تمام مراحل شامل ثبت نام نامزدها، برگزاری و شمارش آرا خواستار شد. این، در حالی است که فشارها بر 'عبدالله دوم' پادشاه اردن، روز به روز در حال افزایش است.

در آخرین مورد آن، همزمان با برگزاری نماز جمعه دوم مهرماه در سراسر اردن، تظاهرات مردمی با عنوان 'حاکمیت ملی' برگزار شد که طی آن، تظاهرکنندگان تحقق اصلاحات، مبارزه با فساد، برکناری دولت 'معروف بخیت' نخست وزیر این کشور، تشکیل دولت منتخب مردمی و برآمده از مجلس را خواستار شدند. لغو پیمان صلح با رژیم صهیونیستی موسوم به 'وادی عربه'، اخراج سفیر این رژیم از امان، قطع کامل روابط با این رژیم اشغالگر و بازگرداندن پناهجویان فلسطینی به کشور خود از دیگر خواسته‌های معترضان بود. فردای آن روز نیز میدان 'جمال عبدالناصر' امان، شاهد تحصن شهروندان اردنی برای گرامیداشت یاد شهید 'خیری جمیل' اولین قربانی انقلاب اخیر اردن، در چهارم فروردین‌ماه و بیش از ۳۰۰ زخمی دیگر این روز بود. ** نگرانی مقام‌های رژیم صهیونیستی از اوضاع شرق ----------------------------------------------------------- از سوی دیگر، سخنان اخیر برخی مقام‌های صهیونیستی مانند ژنرال 'عوزی دایان' و 'اریه الداد' عضو مجلس رژیم صهیونیستی (کنست) درباره 'وطن جایگزین' (جایگزین کردن اردن به عنوان وطن فلسطینیان)، بر خشم مردم اردن افزوده است. سوم مهرماه کمیته عالی مبارزه با عادی‌سازی روابط اردن و رژیم صهیونیستی طی بیانیه‌ای نوشت: برکسی پوشیده نیست رژیم اشغالگر قدس به دنبال تحقق اهداف شوم خود است و دولت اردن باید به طور جدی به این توطئه‌ها و نیات پلید صهیونیست‌ها پاسخ قاطع دهد.

"به نوشته ششم مهرماه روزنامه 'الحیات' چاپ لندن، جنبش اسلامی اردن اعلام کرد 'تا تحقق اصلاحات، مشارکت خود در انتخابات آینده شوراهای شهر را به تعلیق درمی‌آورد'"البته این گفته‌ها،‌ زنگ خطر را بیخ گوش عبدالله دوم به صدا در آورده و وی را وادار به نشان دادن واکنش کرده است. وی با تاکید بر اینکه 'اردن، اردن است و فلسطین، فلسطین'، برای نخستین بار درباره استفاده از نیروی نظامی در صورت لزوم برای مقابله با رژیم صهیونیستی سخن گفت. وی همچنین چهارم مهرماه به رادیوی آمریکایی 'ان. پی. آر'، گفت: اردن با اسراییل یک پیمان صلح امضا کرده ولی شهروندان با اعمال فشار بر حکومت خواستار پاسخ به این سوال هستند که دلیل وجود روابط میان دو حکومت چیست و چه کسی در این میان بیشترین سود را می برد؟ پادشاه اردن افزود: اسراییل برنده بازی صلح اردن و اسراییل است و اردن تاکنون هیچ اقدامی از سوی اسراییل برای تحقق صلح و ثبات در منطقه ندیده است.

بر اساس پیمان سازش میان اردن و رژیم صهیونیستی (موسوم به وادی عربه) که در سال ۱۹۹۴م. (۱۳۷۳) به امضا رسید، حق تولیت اماکن اسلامی و مسیحی فلسطین به اردن سپرده شده اما تاکنون رژیم صهیونیستی هیچ اجازه‌ای به طرف اردنی برای این منظور نداده است. عبدالله دوم همچنین با انتقاد از عملکرد مسوولان دولت اردن به هنگام بروز اعتراض‌های اخیر گفت: ما می‌دانیم فقر و بیکاری در کشور وجود دارد و این مساله بسیار نگران کننده است اما متاسفانه مسوولان کشور به جای تلاش برای تحقق بخشیدن به خواست شهروندان، خود را پشت سر من پنهان می‌کنند و این مساله در مقطع کنونی به هیچ وجه به صلاح کشور نیست. بر اساس همین نگاه‌های عبدالله دوم، گمانه‌زنی‌ها درباره تغییرات آتی دولت اردن در فاصله بین پایان دوره فوق‌العاده مجلس این کشور در هشتم آبان‌ماه و آغاز دوره عادی آن در دو هفته بعد شکل گرفته است. این تغییرات فقط برای مردم معترض اردنی اهمیت ندارد بلکه مقام‌های صهیونیستی نیز چشمان نگران خود را به سوی شرق دوخته‌اند تا واکنش‌های آخرین پایگاه رسمی خود در خاورمیانه را سبک و سنگین کنند.

"این موضع در پایان نشست‌های مشترک دفترهای اجرایی این جنبش با اخوان‌المسلمین و حزب جبهه امل اسلامی اردن اتخاذ شد که آخرین دور آن پنجم مهرماه صورت گرفته بود"پنجم مهرماه روزنامه صهیونیستی 'یدیعوت‌آحارنوت' با اشاره به فراخوانی غیررسمی سفیر اردن در تل‌آویو و مخالفت با سفر 'بنیامین نتانیاهو' نخست وزیر رژیم صهیونیستی، به امان از زبان برخی مقام‌های صهیونیستی نوشت: درحالی‏که آمریکا با اعمال فشار بر فلسطینیان به دنبال منصرف کردن آنان از تلاش برای به رسمیت شمردن کشور فلسطین در سازمان ملل متحد است، سیاستگذاران صهیونیستی نگران جبهه شرقی خود یعنی کشور اردن هستند. منابع بلندپایه صهیونیستی تاکید کردند: وضع اردن به هیچ وجه ثبات ندارد؛ زیرا این کشور مرحله سختی را پشت سر می‏گذارد. اوضاع این کشور کاملا نگران‌کننده است و مقام‌های صهیوینستی باید با این مساله با جدیت بیشتری برخورد کنند. روزنامه صهیونیستی 'جروزالم‌پست' نیز پیش از این، درباره مخالفت شرکت‏های بیمه اردن با بیمه کردن خودروهای سفارت رژیم صهیونیستی در 'امان' و نیز کاهش ۲۵ درصدی صادرات کشاورزی این رژیم به امان هشدار داده و نوشته بود: روابط اقتصادی و دیپلماتیک اردن و اسراییل به دلیل فشارهای روز افزون گروه‏های مخالف اسراییل و مبارزان عادی سازی روابط در معرض تهدید قرار گرفته است. در حالی که شکوفه‌های بهار عرب و بیداری انسانی روز به روز در کشورهای منطقه خودنمایی بیشتری می‌کنند، پادشاه اردن از احساس عطر این گل‌ها بی‌نصیب نمانده است.

بنابراین روشن است که برای در امان ماندن از نسیمی که پایه‌های سلطنت او را به لرزه در آورده است، دست به هر اقدامی بزند. رژیم صهیونیستی نیز اردن را به مثابه دروازه‌ای همیشه باز برای ارتباط با جهان اسلام و دیگر کشورهای عربی و پایگاهی برای مخفی نگه داشتن فعالیت‌های خزنده خود در این کشورها می‌دید. وجود بیش از ۶۰۰ کیلومتر مرز مشترک بین اردن و اراضی اشغالی، موضوع‌های مشترکی همچون حضور پناهندگان فلسطینی و واردات و صادرات کالا را نیز پیش می‌کشید. به خطر افتادن حکومتی که پابه‌پای مذاکرات 'به اصطلاح' صلح تا نیویورک آمد و کنار 'حسنی مبارک' رییس جمهوری مخلوع مصر، میانجی این نمایش صوری شد، منافع رژیم صهیونیستی را نیز به خطر خواهد انداخت. مقام‌های این رژیم بخوبی آگاهند که تغییرات اخیر در مواضع اتخاذ شده از سوی حکومت اردن با نیتی جز فرونشاندن آتش خشم ملت صورت نگرفته است.

"این جنبش همچنین اصلاحات قانون اساسی را خواستار شد و افزود 'این اصلاحات باید به گونه‌ای باشد که از انحلال مجلس جلوگیری کرده و ضامن تشکیل دولت برخاسته از اکثریت مجلس باشد"با این همه، تداوم این راه با توجه به سقوط حکومت‌های حامی صهیونیسم در تونس و مصر، انزوای بیش از پیش رژیم اشغالگر قدس را سبب خواهد شد. این امر با توجه به تحریم‌های اعلام شده از سوی گروه‌های سیاسی اردنی برای حضور در انتخابات شورای شهر وجهی جدی‌تر به خود گرفته است؛ چرا که اعتراض‌های این گروه‌ها حول خواست‌هایی فراتر از دموکراسی‌های نمادین همچون برگزاری انتخابات فرمایشی می‌چرخد. پایین آمدن مشارکت مردمی همانگونه که در انتخابات اخیر کشورهایی همچون بحرین، امارات و عربستان دیده شد، نمادی از بی‌اعتمادی مردمی به حکومت‌های خود است. لغو پیمان وادی عربه شاید فقط یکی از نتایج ادامه اعتراض‌های مردمی در اردن باشد اما با توجه به نقشه‌های پوچ صهیونیسم جهانی برای جایگزینی اردن به جای وطن فلسطینیان، رویارویی نظامی میان دو طرف دور از ذهن نیست. شاید عبدالله دوم نیز در این مقطع که در جزیره‌ای میان اقیانوس مواج خواست ملت‌های منطقه برای دستیابی به آزادی و آرمان فلسطین از راه مقاومت گیر افتاده است، راهی بهتر از چرخاندن سر تیز چاقوی انتقاد به سوی رژیم صهیونیستی و چنگ و دندان نشان دادن برای این رژیم نیابد.

تحقیق**1961**1358 انتهای خبر / خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا) / کد خبر ۳۰۵۹۰۴۰۲