وقتی «مترِ» معیار‌ها رعایت نشود، «پل»‌های اعتماد فرو می‌ریزد!

به گزارش خبرنگار گروه استان‌ها خبرگزاری دانشجو، در هفته گذشته شاهد اتفاقات تلخی در آبادان بودیم، ریزش ساختمان متروپل باعث اندوه مردم در سراسر ایران شد و در رسانه‌ها بازتاب گسترده‌ای داشت؛ در این بین بازار تحلیل‌های مختلف نیز داغ بود، برخی از عدم عضویت پیمانکار در نظام مهندسی می‌گفتند و برخی از شرایط ناایمن ساختمان؛ اما اینجا سوالی که دائما افکار عمومی را درگیر می‌کرد این بود که چگونه می‌شود ساختمانی به این بزرگی ساخت؛ اما ابتدائی ترین ایمنی ها را در آن رعایت نکرد؟ چگونه می‌شود متروپل به جای ۵ طبقه در ۱۲ طبقه ساخته و پروانه نیز از طرف شهرداری برای آن صادر شود؟ این سوالات فراتر از ریزش یک ساختمان است و با کمی دوراندیشی می‌توان از این معلول و مصداق به علت و ساختار تولید این مصادیق پی برد.

در شهرداری آبادان چه گذشت؟

ناظر نظام مهندسی از سال ۱۳۹۹ چند بار نسبت به پرخطر بودن ایمنی ساختمان متروپل تذکر داده‌ بود و آخرین هشدار هم برای یک ماه پیش یعنی اردیبهشت ۱۴۰۱ بود که به شهرداری تذکر داده شده بود؛ اما در عمل اقدامی توسط شهرداری آبادان انجام نشد و متاسفانه این بی توجهی، حادثه‌ای را رقم زد که باعث داغدار شدن تعداد زیادی از خانواده‌ها و مردم ایران شد.

علی رنود، دبیر مجمع مطالبه‌گران مردمی استان خوزستان در گفتگو با خبرگزاری دانشجو درباره صدور پروانه و مجوز از طرف شهرداری آبادان برای ساختمان متروپل اظهار کرد: شهرداری، صدور پروانه ساختمان متروپل را انجام داده، اما آیا صدور پروانه برای ۱۲ طبقه بوده؟ خیر! آیا صدور پروانه برای این نقشه بوده؟ خیر! آیا در صدور پروانه مفاد پروانه رعایت شده؟ خیر!

وی ادامه داد: اگر در مفاد پروانه تخلفی صورت بگیرد، پرونده باید به کمیسیون ماده ۱۰۰ ارجاع داده شود، اما از برگزاری جلسات این کمیسیون اطلاعاتی در دسترس نیست و اگر پرونده ارجاع شده‌ بود باید از سه عضو کمیسیون (یک قاضی، یک عضو شورای شهر و یک نفر به نمایندگی از وزارت کشور که در این کمیسیون حضور دارند)، سوال کنیم که چه حکمی صادر کردید و به چه نتیجه‌ای رسید؟ به همین دلایل در موضوع متروپل قصور شهرداری کاملا مشهود است.