برزیل به زحمت در ضیافت پنالتی‌ها از سد شیلی شایسته گذشت

برزیلی‌ها همچنان از فینال ماراکانای ۱۹۵۰ به عنوان بزرگترین فاجعه تاریخ یاد می‌کنند. جایی که آن‌ها جام قهرمانی را در میان دویست هزار تماشاگر پرشور به اروگوئه‌ای‌ها واگذار کردند. شصت و چهار سال بعد نزدیک بود فاجعه دیگری در بلوهریزونته رخ بدهد. اگر ضربه دقیقه ۱۲۰ مائوریسیو پینیا چند سانتیمتر پائین‌تر بود به جای تیر افقی به تور دروازه ژولو سزار می‌چسبید دیگر دروازه‌بان درخشان برزیل نمی‌توانست با خودنمایی در ضربات پنالتی بهترین بازیکن زمین شود.
به گزارش تابناک، وقتی خارا پنالتی پنجم‌ شیلی را به تیر کوبید اشک‌ها دیگر به نیمار امان نمی‌داد. مردم در برزیل شاید باور نمی کردند اما این بازیکن شماره ۱۰ تیم همیشه قهرمانی بود که به‌خاطر حضور در یک چهارم نهایی و برتری برابر شیلی گریه می کرد.

"برزیلی‌ها همچنان از فینال ماراکانای ۱۹۵۰ به عنوان بزرگترین فاجعه تاریخ یاد می‌کنند" هواداران برزیل در سرزمین قهوه و سرتاسر دنیا باید بفهمند که دیگر زمانه عوض شده و ژوگوبنیتوی دیگر در کار نیست تا همه را مسحور کند. برزیل ۲۰۱۴ تیمی است با یک نیمار درخشان که در میان هالک و فرد و ژوی بی‌استعداد گیر افتاده و برای حضور در جمع هشت تیم برتر باید اشک بریزد.
فیل بزرگ پیش از بازی گفته بود که اگر هر اتفاقی غیر از پیروزی در بلوهرویزنته رخ بدهد باید به سفارت کویت پناهنده شود. اما سرانجام این ژولیو سزار بود که با درخشش در ضربات پنالتی روی همه اشتباهات هالک و دیگران سرپوش گذاشت تا برزیل به زحمت شیلی شایسته را حذف کند.
می‌شود تصور کرد که حذف برزیل چه آشوب‌هایی را در این سرزمین بحران‌زده ایجاد می‌کرد. شاید خیلی‌ها از حذف شیلی زیبای امسال ناراحت باشند اما حتی بیش از مردم برزیل دیلما روسف، رئیس جمهور این کشور از صعود تیم کشورش خوشحال است چون مجبور نیست یک شب کابوس‌وار را در برزیل تحمل کند.
.