در سینه، تو خانه ی خدایی به زمین! همکارِ یگانه ی خدایی به زمین! با قدرتِ مطلقِ ولایت، که تو راست، اویی: نه نشانه ی خدایی به زمین!

 
۱

در سینه، تو خانه ی خدایی به زمین!
همکارِ یگانه ی خدایی به زمین!
با قدرتِ مطلقِ ولایت،که تو راست،
اویی: نه نشانه ی خدایی به زمین!

۲

بر مردمِ این زمان گزین ات کرده ست!
وانگاه ولّی ی مسلمین ات کرده ست!
در خودکامی، قرینِ خود یافته ات:
سنجیده، به خویش جانشین ات کرده ست!

۳

زآن پس که خدا به خود قرین ات کرده ست،
از مردمِ این زمان گزین ات کرده ست!
دیده ست که دارد خودِ او می میرد:
زین روی، به خویش جانشین ات کرده ست!

۴

هر چند تو نیز، چون خدای ات، پیری،
بر روی زمین، تو جای او می گیری!
امّا به خطا جا به تو داده ست، از آنک
بیماری و داری، چو خودش، می میری!

۵

رنجی که رسد به اُمّتِ او ز امام،
از دد نرسد،به هیچ جنگل، بر دام!
بنگر که «ولی» چه ها کند تا بکِشد،
بر ضدّ خدا، اُمّتِ خود را به قیام!

شانزدهم فروردین ۱۳۹۷،
بیدرکجای لندن

اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید: