بررسی روزنامه های صبح تهران، سه شنبه ۴ شهریور

روزنامه های صبح امروز تهران در عنوان های اصلی خود سخنان تازه هاشمی رفسنجانی را درباره دانشگاه ها و لزوم آزادی فضای محیط های آموزشی با اهمیت دیده و در عین حال در مقالاتی سفر وزیر خارجه ظریف را به عراق همزمان با دیدار معاون وی از ریاض نقل کرده و از قول مقامات نظامی از اهمیت صید پهپادی خبر داده اند که از یکی از کشورهای منطقه به قصد جاسوسی از مناطق حساس ایران به پرواز درآمده است.

کارتون سجاد جعفری، آرمان

گزارش ها و مقالات متعددی درباره خشک شدن دریاچه های پشت سدهای کشور و نزدیک بودن تازه بی آبی شهرهای بزرگ از جمله مقالات امروز روزنامه هاست که درباره پیکار سطل آب یخ هم نوشته اند.

ایران و سعودی

محمد شریعتی دهاقان در مقاله ای در کلیک

آرمان نوشته: روابط ایران و سعودی، در طول سالیان افت‌وخیز فراوانی تجربه کرده است؛ به خصوص پس از پیروزی انقلاب در ایران. گاهی دوستانه بوده و گاهی خصمانه ولی به طول کلی قابل قبول.

به نوشته رایزن فرهنگی سابق ایران در سوریه: از اواخر دوره سازندگی و آغاز دوره اصلاحات روابط دو کشور روند رو به بهبودی داشت اما هشت سال بعد از آن چنین روندی متوقف شد. می‌توان گفت روابط تیره این دو قدرت منطقه عامل اصلی عدم‌ثبات در خاورمیانه است. دو قدرتی که با همکاری قادرند امنیت و آرامش منطقه را تضمین کنند چنان که روابط خصمانه شان می تواند امنیت و آرامش منطقه را خدشه دار کند.

مقاله آرمان بدان جا رسیده که سفر معاون وزیر خارجه ایران به ریاض و دیدار با سعود الفیصل این امید را در دل‌ها زنده می‌کند که دو کشور مسلمان مسیر رفع تخاصمات گذشته را در پیش گیرند.

"ایران و سعودی محمد شریعتی دهاقان در مقاله ای در کلیک آرمان نوشته: روابط ایران و سعودی، در طول سالیان افت‌وخیز فراوانی تجربه کرده است؛ به خصوص پس از پیروزی انقلاب در ایران"از سوی دیگر کارشناسان امید دارند پرواز پهپاد ساقط شده اسرائیلی بر فراز آسمان ایران بر روابط دو کشور اثرگذار نباشد؛ چراکه پرواز این پهپاد با برد کم این ظن را زنده می‌کند که یکی از کشورهای منطقه از پرواز آن آگاه بوده ‌و امکاناتی را برایش فراهم باشد.

محمدعلی سبحانی در مقاله ای در کلیک

شرق با اشاره به ظهور داعش و فرقه گرایی های افراطی در منطقه نوشته: به طور طبیعی در هر منظومه منطقه‌ای، هنگام رخداد چنین وقایعی، کشورهای اثرگذار از همه ظرفیت‌ها در راستای همگرایی و بازگرداندن آرامش به منطقه برای تامین امنیت ملی کشورها و تامین چرخه مبادلات سیاسی، اقتصادی و فرهنگی میان همسایگان استفاده می‌کنند.

نویسنده با اشاره به اهمیت عراق و سوریه، به‌ویژه عراق برای ایران نوشته: نمی‌توان حتی لحظه‌ای از وضعیت همسایگان و البته سوریه غافل بود اما مساله ایران و عربستان، در حوزه روابط دوجانبه نمود پیدا نمی‌کند. مشکل ناآگاهی دولت سابق از اهمیت روابط ایران و عربستان است که تیرگی را تا حدی عمیق کرده است.

این دیپلمات سابق اظهار نظر کرده: ایران و عربستان اگر در کنار یکدیگر قرار گرفته و در مورد آینده عراق با یکدیگر همکاری کنند مشکل تروریسم افراطی بسیار سریع‌تر از آنچه تصور می‌شود، قابل حل است. این مساله در مورد سوریه نیز صدق می‌کند و از قضا، قدرت‌های فرامنطقه‌ای نیز امروز به اهمیت پایان دادن به وضع موجود در این دو کشور، پی برده‌اند.

حمایت زیادی از مالکی

احسان عبده تبریزی در مقاله ای در کلیک

شرق که همزمان با سفر وزیر خارجه ایران به عراق نوشته شده ضمن بررسی روابط دو کشور به آن جا رسیده که : نارضایتی و خصومت اهل‌سنت با دولت مالکی، نقش مهمی در پیروزی‌های برق‌آسای داعش داشته است. دولت نوری‌المالکی در طول دوماه گذشته نشان داد قادر به مدیریت بحران کنونی نیست و برای رهبری عراق در چنین شرایط خطیری درمانده است.

نویسنده با اشاره به حمایت همیشگی ایران از دولت مالکی در عراق به یاد آورده: کارشناسانی واقع بین در ایران از مدت ها پیش به بن‌بست سیاسی دولت نوری‌المالکی اشاره کرده و حتی گفته بودند سفارت ایران در عراق که باید گزارش جدی و واقعی به تهران می‌داد گرفتار نوعی نارسایی اطلاعات شده. چون آدم‌های ریزبین از یک سال قبل اعلام می‌کردند که موصل از دست رفته است، ولی کسی گوش به حرف اینها نمی‌داد…

تیتر و عکس حجت سپهوند، آرمان

نویسنده کارشناس مقاله شرق با اشاره به حمایت ایران از دولت جانشین مالکی نوشته: جمهوری اسلامی در راستای روند مثبت جدید ابتدا باید تلاش خود را بر پایان‌دادن کامل بحران سیاسی بغداد متمرکز کند. نوری‌المالکی می‌تواند با شگردهای خاص خود دولت جدید عراق را دچار بحران کند و ادامه حضور او در عرصه سیاسی عراق همچنان مانعی در راه حصول تفاهم ملی در عراق است. ایران می‌تواند با تضمین امنیت نوری‌المالکی، خروج او را از عرصه سیاسی عراق تسهیل کند.

جشن تولد در دانشگاه

جوان روزنامه سپاه پاسداران با تیتر «می خواستیم برای آیت الله در دانشگاه آزاد جشن تولد بگیریم» نوشته: اختتامیه اولین جشنواره علوم پزشکی دانشگاه آزاد، تبدیل به جشن تولد ۸۰ سالگی هاشمی رفسنجانی و مراسم ابراز تملق به وی شد. همسر هاشمی رفسنجانی هم که معلوم نیست چه سمتی در دانشگاه آزاد دارد، در این مراسم حضور داشت.

روزنامه های دیگر این سخن رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام را با اهمیت دیده اند که از لزوم ازادی دانشگاه ها سخن گفته و در عین حال وعده داده که وزیر برکنار کننده وزارت علوم در دانشگاه آزاد به کاری گمارده شود.

خط کشی برای انتخابات آینده

مصطفی ایزدی در مقاله ای در روزان نوشته: انتخابات مهمی در پیش است.

"به نوشته رایزن فرهنگی سابق ایران در سوریه: از اواخر دوره سازندگی و آغاز دوره اصلاحات روابط دو کشور روند رو به بهبودی داشت اما هشت سال بعد از آن چنین روندی متوقف شد"اگرچه بیش از یک سال و نیم وقت هست، اما جناح های سیاسی از هم اکنون برای آن برنامه ریزی می کنند. انتخابات دهمین دوره مجلس، از آنجا که نتیجه آن برای دولت یازدهم می تواند آرام بخش یا تشنج آفرین باشد، از نظر سیاسیون مهم ارزیابی می شود. به خصوص که راست های افراطی هم برای آن برنامه ریزی کرده اند.

نویسنده اشاره می کند تندروها که در پناه دولت دهم رشد کردند و مدافع سرسخت رئیس آن دولت بوده و هستند، با حمله های مکرر و شدید به نیروهای اصلاح طلب درون دولت فعلی ، در پی بازگشت اند. آن ها که خود در یک فضای پرتنش و با حمایت بخشی از قدرتمداران برای مجلس فعلی رأی آوردند، باور ندارند که بدنه جامعه ایران به اضافه چهره های فرهیخته سیاسی و فرهنگی را اصلاح طلبان تشکیل می دهند.

در ادامه مقاله روزان آمده: تندروها به دلیل غفلت از فضای موجود، محمد خاتمی را هتک می کنند، از او می ترسند، می خواهند برایش محدودیت ایجاد شود. در صورتی که ایران پر از خاتمی است، تندروها مجبورند این واقعیت را بپذیرند.

اما فضا سازی این جمع کوچک علیه اصلاح طلبان، نشان از این دارد که هنوز از نتیجه انتخابات ۹۲ درس نگرفته اند و در رویای بازگشت احمدی نژاد به قدرت سیر می کنند.

به وطن بازگرد

رضا درستکار در مقاله ای در کلیک

شرق، خطاب به بهرام بیضایی نویسنده و فیلمساز از وی خواسته به وطن برگردد.

کارتون آروین، شرق

در ضمن این نامه آمده: روزگار ما دگر شده، اما سینمای ما و هنر ما هنوز آنچنان که باید، دگر نشده است. که هنوز که هنوز است مردمان را به آمار فروش و برآیند عبوسی و آلترناتیو آن، خنده و کمدی و لودگی و سرمایه‌ها حوالت می‌دهند. حتی عزیزترین فیلمسازان ایران، هم‌عصران خروش موج نو هم، در بوق و کرنای امواج ماندگی جای مانده‌اند و در‌جا می‌زنند.

این منتقد سینما خطاب به بهرام بیضایی که چند سالی است در دانشگاه استنفورد آمریکا به تدریس مشغول است نوشته: برگردید و باز هم همان‌طوری فیلم بسازید و اجرا کنید که دوست‌تر می‌دارید، که گفته بودید استبداد محض است اگر واقعیت از همه نگاه‌ها دیده نشود. ما به این اجحافی که شده، یعنی حذف نگاه مثل شمایی و محدودشدن زاویه دیدمان؛ رسیده‌ایم و باور کرده‌ایم که برای داشتن دنیایی بهتر، باید به همه نگاه‌ها نگاه کرد و مجالی داد.

در انتهای این نامه که شرق چاپ کرده آمده: استاد بیضایی صبور برگردید، بیایید اینجا فیلم‌تان را بسازید، یا اینکه حداقل راهی بیابید و بیایید و بسازید و بروید و در جریان مسوولیت‌های زندگی و حق ایرانی بودن‌تان موازنه‌ای ایجاد کنید، راهی بیابید برای بهره رساندن و ثمره بخشیدن به این سینما، به این سرزمین، دریغ نکنید از فرزندان ایران، فرزانگی را.

دو قربانی در شهر

مصطفی عابدی در سرمقاله کلیک

شهروند نوشته: اتفاقی که در جریان حمله‌ و ضرب‌وشتم یک شهروند تهرانی جلوی چشمان فرزند نوجوانش و از سوی تعدادی افراد منتسب به عوامل شهرداری تهران، یا پیمان‌کاران آن رخ داد، و منجر به قتل آن شهروند شد، این پرسش را پیش آورده که دلیل این‌گونه رفتار چیست؟ آیا فقط شهرداری مقصر است؟ مشابه این رفتارها را در تخریب بناهایی که بدون مجوز ساخته می‌شوند هم می‌بینیم و در برخی از آن موارد هم خسارات جسمی یا جانی به وجود آمده است.

"این مساله در مورد سوریه نیز صدق می‌کند و از قضا، قدرت‌های فرامنطقه‌ای نیز امروز به اهمیت پایان دادن به وضع موجود در این دو کشور، پی برده‌اند"در رفع سد معبر و دست‌فروشان خیابانی هم شاهد این ماجرا هستیم.

در ادامه مقاله آمده: آیا آن مأموران، بالفطره چنین تندخو و هجومی هستند؟ یا آن‌که آنان هم به نوعی مشابه همین دستفروشان هستند که از بد حادثه در این شغل فعالیت می‌کنند و خودشان هم به‌نوعی قربانی این وضع هستند؟ زیرا که، چه بزنند و چه بخورند، متضرر هستند. الان که کشته‌اند باید به زندان بروند و قصاص شوند.

نتیجه مقاله شهروند این است که: اگر مامور کشته شود، شانس بهتری دارند چون کارفرما برایشان ختم می‌گیرد و با سلام و صلوات اعلام می‌کنند که ماموری وظیفه‌شناس درحین انجام‌وظیفه مقدس خود به دست یک انسان بی‌مسئولیت کشته شده‌ است! این کارگران یا عوامل از زور بیکاری و نداشتن درآمد تن به کاری می‌دهند که طبعاً هیچ انسانی علاقه‌ای به انجام آن ندارد. پس مشکل این است که هر دو طرف قربانی هستند؟

کمپین «کلوخ» به جای کمپین سطل آب یخ

ناصر کرمی در مقاله کوتاهی در کلیک

شرق نوشته: روزها که چالش سطل یخ به یکی از ویدیوهای پربازدید ایرانی‌ها بدل‌شده و بسیاری از چهره‌های مطرح کشور در حال ریختن سطل‌ یخ روی سرشان هستند، فکر می‌کنم ما باید کار دیگری انجام بدهیم. از آنجا که خشکسالی دشت‌ها، رودها، دریاچه‌ها و خاک‌های حاصلخیز ما را تماما خشکانده و ایران را به کلوخی یکپارچه و تفتیده تبدیل خواهد کرد، تصور می‌کنم معادل ایرانی‌تر و منطقی‌تر چالش سطل یخ برای کشور ما کمپین کلوخ باشد.

نویسنده پیشنهاد کرده:همه روبه‌دوربین بایستیم و یک کلوخ گنده توی کله‌مان بزنیم. جدی گفتم واقعا، شوخی نکردم! دارم فکر می‌کنم که خودم چه کسانی را باید به انجام این چلنج دعوت کنم.

کارتون سلمان طاهری، شهروند

پیمان مقدم هم در کلیک

شهروند نوشته: چالش سطل یخ برای معرفی بیماری ال ا اس به جهانیان و جمع‌آوری کمک مالی به مبتلایانش برپا شده. اگرچه بیشتر دوستان سلبریتی ایرانی هم بیماری را کنار گذاشته‌اند، هم کمک مالی را فراموش کرده‌اند و تنها سطل یخ و دوربین را چسبیده‌اند.

نویسنده به طعنه نوشته: ما روزنامه‌نگاران نه‌چندان شهرتی داریم و نه مال و اموالی انباشته‌ایم. هیچ بورس و امتیاز و رانت و تسهیلاتی هم سهم ما نخواهد شد.

"دولت نوری‌المالکی در طول دوماه گذشته نشان داد قادر به مدیریت بحران کنونی نیست و برای رهبری عراق در چنین شرایط خطیری درمانده است"هرچند، هر وقت دستمان برسد گوشه‌ای از درآمد ناچیزمان را تقدیم امور خیر می‌کنیم. بدون این‌که عکسی بگیریم و سطل آبی روی سرمان بریزیم.

در ادامه مقاله به طنز شهروند آمده: پس برای افزودن نمک ماجرا ما هم چهره‌هایی آشنا را به این چالش فرامی‌خوانیم: جناب بابک زنجانی، جناب محمودرضا خاوری و بورسیه‌های با معدل‌های درخشان زیر ١٤! امیدواریم دوستان بخشی از اموال این ملت را که به خانه امن خود منتقل کرده‌اند یا برای تحصیل غیرقانونی‌شان در دیار فرنگ هزینه شده و به ظاهر قصد بازپس دادنش را هم ندارند، حداقل به خیریه‌ها کمک کنند.

پوریا عالمی در ستون طنز کلیک

شرق نوشته: قبل از اینکه بنده آب بریزم سرم، باید بگویم انواع جنبش در دنیا چیست. یک جنبش داریم که آدم باید به خاطرش بجنبد و کفش و کلاه کند. بعد از مدتی آدم خسته می‌شود و از مرحله کوچه به مرحله پس‌کوچه می‌رسد.اصلا حمایت کنیم. الان دقیقا داریم از کی حمایت می‌کنیم؟ مشکل بومی است؟ یا داریم جهانی نگاه می‌کنیم؟

طنزنویس شرق افزوده: به نظر ما اگر نیاز به حمایت بود، آن‌موقع که ارز دارو تبدیل به احسن و پورشه شد و به‌جای آن داروهای بلامصرف آرژانتینی وارد بازار ایران شد و به‌دلیل استفاده از داروهای بیهوشی مشکل‌دار، آدم‌ها یکی‌یکی پس‌می‌افتادند باید از بیماران حمایت می‌شد.

.