تنهایی رسالت تاریخی ایران

چکیده :در روابط بین‌الملل این منافع ملی‌ست که تعیین کننده است و نه هیچ چیز دیگر. سنجش عقلانی دوستی و دشمنی میان دولت‌ها میزان نفع ‌و ضرر ملت‌هاست. و اهداف دولت‌ها مگر بغیراز امنیت پایدار، آموزش رایگان، ارتقا بهداشت و زیرساخت‌های حیاتی‌ست؟ مشکل نه در شکل که در نگرش است....

مرتضی چراغی

یونان، مصر و چین. شما هم به سابقه رشک‌برانگیز چندین هزارساله این کشورها فکر می‌کنید. و حتما متوجه شده‌اید که جای یک کشور در این میان خالی‌ست.

کشوری که از لحاظ فرهنگ، هنر و همچنین تاثیرگزاری بر تاریخ تمدن بشری غیرقابل چشم‌پوشی‌ست.

یونان را آغازگر تمدن غرب می‌دانند، مصر در جهان عرب دوستان بیشماری دارد و چین برای خود هویتی مبنی بر ادیان ناسوتی یافته‌است.

"و اهداف دولت‌ها مگر بغیراز امنیت پایدار، آموزش رایگان، ارتقا بهداشت و زیرساخت‌های حیاتی‌ست؟ مشکل نه در شکل که در نگرش است....مرتضی چراغییونان، مصر و چین"کشور چهارم اما در برابر جهان غرب بعنوان یک آسیایی، در برابر جهان اسلام بعنوان شیعه، در برابر خاورمیانه بعنوان یک غیرعرب و در برابر همسایگان خود همیشه آن دیگری‌ بوده است. همان سرزمینی که بعلت موقعیت ژئوپولتیک خاص اش مثال چهارراه تاریخی را داشته که همواره نقش پناهگاه را، چه وقتی غرب را در برابر هجوم اقوام آسیای شمالی ایمن نگاه داشته و چه زمانی که همچون سپری در برابر غرب ایستاده تا آسیا در امان بماند، بازی کرده است، اگرچه خود از هیچ هجوم و ویرانگری‌، چه اسکندر مقدونی چه مغولان، چه اعراب و چه تیموریان درامان نبوده است. ‌

بله کشورچهارم این تنهایی را همواره رسالت تاریخی خود دانسته است، و این را می‌شود بر اساس تجربه تاریخی ادعا کرد که برخلاف هویت غنی، به اینکه جویای منافع خود نباشد، بشکل آزاردهنده‌ای عادت کرده است. پس حالا که پیچ سخت تاریخی را در مقابل دارد عجیب نیست اگر خود را فدای منافعی کند که دیگران بیشتر از آن سود خواهند برد. آمریکا سلاح بفروشد، روسیه برگ بازی داشته باشد، چین کالای بی‌کیفیت صادر کند و اسرائیل از دل اعراب همیار شمار کند.

تاریخ کشورچهارم نشان می‌دهد که چگونه یک ملت دوران باشکوه را گزرانده و متحمل فروپاشی شده‌اند.

داستانی رازآلود که مشخص می‌کند تنها با تاکید بر غنای فرهنگی نمی‌توان هویت خود را، درحالیکه بازیگر غیرعقلانی و تهدیدکننده صلح و ثبات جهانی شده‌اید حفظ کنید. بله پایبندی به قوانین و تعهدات بین‌المللی بی‌اهمیت‌تر از شخصیت فرهنگی و تمدنتان نیست.

در روابط بین‌الملل این منافع ملی‌ست که تعیین کننده است و نه هیچ چیز دیگر. سنجش عقلانی دوستی و دشمنی میان دولت‌ها میزان نفع ‌و ضرر ملت‌هاست. و اهداف دولت‌ها مگر بغیراز امنیت پایدار، آموزش رایگان، ارتقا بهداشت و زیرساخت‌های حیاتی‌ست؟ مشکل نه در شکل که در نگرش است. وقتی تمام پول نفتی که از آسیای شرقی به خاورمیانه سرازیر شده با فروش اسلحه به جیب آمریکا می‌رود، وقتی رژیم اشغالگر قدس می‌تواند از کشورهای سست‌عنصر عربی هم‌پیمان بیابد و اروپا نفت را بدون هزینه بدست بیاورد، تورم و رکود و بیماری هم سهم طرفی می‌شود که در این معرکه مواجه سترگ با غرب را برگزیده است.

اگر تاریخ ملت‌ها را نخبگانش می‌سازند، پس ما در مقابل تصویری که جهان از کشورمان دارد مسئولیم.

و رسالت همه‌مان، با هر گرایش سیاسی و طرز فکری در هرکجای جهان این است که در هر سطح و موقعیتی ضمن اصلاح کلیشه های نادرست ، وجوه رفتار عقلانی و حقانیت کشور خود را به گوش جهانیان برسانیم.